Tętnica kręgowa (łac. arteria vertebralis) – parzysta tętnica unaczyniająca głowę.

Tętnica kręgowa zaznaczona strzałką. Duża tętnica u dołu to tętnica szyjna wspólna.

Przebieg edytuj

Odchodzi od tętnicy podobojczykowej i jest jej pierwszą gałęzią. Kieruje się ku górze i wchodzi do otworu wyrostka poprzecznego szóstego kręgu szyjnego i biegnie dalej ku górze w wyrostkach poprzecznych tych kręgów wraz z żyłami oraz nerwami splotu szyjnego. Pomiędzy pierwszym a drugim kręgiem tętnica opuszcza kręgosłup, wytwarzając na atlasie bruzdę. Na powierzchni kości potylicznej obie tętnice łączą się w gałąź końcową – tętnicę podstawną. W całej długości tętnicy towarzyszy unerwiający ją nerw kręgowy od zwoju gwiaździstego. Lewa tętnica jest zazwyczaj grubsza od prawej[a][1].

Gałęzie edytuj

Gałęzie części szyjnej:

Gałęzie części czaszkowej:

Gałąź końcowatętnica podstawna.

Uwagi edytuj

  1. Według Adachiego (Anatomia Człowieka. Tom III, Wyd. VIII. Adam Bochenek, Michał Reicher. Strona 216 ISBN 83-200-2889-2) w 45% silniejsza jest prawa; 26% silniejsza lewa, a w 29% równowaga.

Przypisy edytuj

  1. Albayrak R, Degirmenci B, Acar M, Haktanir A, Colbay M, Yaman M. Doppler sonography evaluation of flow velocity and volume of the extracranial internal carotid and vertebral arteries in healthy adults. „J Clin Ultrasound”. 15 (1), s. 27-33, 2007. PMID: 17149761. 

Bibliografia edytuj

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Stanisław Hiller, Wiesław Łasiński: Układ naczyniowy. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004, s. 215–217. ISBN 83-200-2889-2.