Xolotl
Xolotl (nah. Szolotl) – bóg Azteków i innych plemion im pokrewnych, strażnik podziemnego świata umarłych Mictlan[1].
| bóg strażnik i przewodnik w podziemnym świecie Mictlan | |
 Xolotl bóg Azteków | |
| Inne imiona |
Gwiazda Wieczorna |
|---|---|
| Teren kultu |
Państwo Azteków |
Bliźniaczy brat Quetzalcoatla który stał się Xolotlem, w postaci psa któremu z powodu płaczu wypadły oczy z oczodołów i oślepł, przez to mógł lepiej widzieć w ciemności. Wtedy zstąpił do piekła Mictlan skąd wykradł kości umarłych z których powstała ludzkość[2]. Z tym związany jest zwyczaj częstego wkładania umarłym do grobu psa, zwłaszcza w wierzeniach Indian Otomi.
U Zapoteków odprowadzający ludzi w zaświaty opiekun lub przewodnik zmarłych rozłupujący ziemię w celu odnalezienia najlepszej drogi do podziemnego świata, także bóg piorunów.
Patron gry ulama będącej w czasach Azteków w istocie krwawym obrzędem religijnym. Przedstawiany był zwykle jako człowiek (często przypominający ludzki szkielet) z głową psa. Matką Quetzalcoatla i Xolotla była bogini-dziewica Coatlicue. Xolotl był także bóstwem 17 dnia miesiąca (Ollin) według kalendarza azteckiego.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Poniatowski 1969 ↓, s. 429.
- ↑ Cotterell 2002 ↓, s. 40.
Bibliografia edytuj
- Zygmunt Poniatowski: Mały słownik religioznawczy. Warszawa: 1969.
- Maurice Cotterell: Superbogowie. Kriszna, Budda, Jezus, Quetzalcoatl: boscy nauczyciele ludzkości. Warszawa: 2002.