Michał Bogusławski (podróżnik): Różnice pomiędzy wersjami
Nowe hasło |
(Brak różnic)
|
Wersja z 00:34, 17 sie 2016
Michał (Michael) Bogusławski, pseudonim Krokodyl (ur. 7 stycznia 1952 w Warszawie) – polski podróżnik, żeglarz, kapitan jachtowy, autor i działacz jacht-klubowy w Ameryce Płn.
{{{alt grafiki}}} |
Podróże lądowe
W wieku 17 lat wyjechał z Polski do Kanady. Przerwał studia historyczne na Uniwersytecie Torontońskim i podjął pracę przy badaniach geofizycznych w północnej Albercie i w Arktyce. Był też kierowcą dalekobieżnych ciężarówek i górnikiem w kopalniach złota i miedzi.[1] Przejechał w młodości rowerem trasę Toronto-Vancouver (4400 km). Podróżował po Europie i Afryce. Przemierzył terenowym samochodem północną Saharę i część Azji. Znany z wielu terenowych, transkontynentalnych podróży motocyklem po całej Ameryce Północnej. Jako instruktor narciarski udzielał lekcji na prawie wszystkich kontynentach. Instruktor windsurfingu na Barbados.[2] W Toronto prowadzi własną firmę budowlaną.
Najważniejsze osiągnięcia żeglarskie
Jako nastolatek pływał kajakiem i na żaglówce “Cadet” po Wiśle i jeziorach mazurskich. Później, jako kapitan jachtowy żeglugi wielkiej opłynął prawie cały świat. Do jego najważniejszych wyczynów należą m.in.: zajęcie III miejsca w oceanicznych regatach Vancouver-Hawaje; przepłynięcie z Darwin w Australii (poprzez Ocean Indyjski i Atlantycki oraz Wielkie Jeziora) do Toronto w Kanadzie. Pełnił funkcję I oficera w rejsie polonijnym z Detroit do Gdyni na jachcie "Julianna" (24m). Jako kapitan poprowadził słynną “Zjawę IV” z Ushuai przez stację Arctowskiego i Horn do Antarktydy. Był to pierwszy polski jacht pod żaglami, który dopłynął do stałego lądu Antarktydy (22.01.2004, współrzędne 64 35 S, 62 27 W).[3] Ponownie poprowadził "Zjawę IV " z inną załogą okrążając Horn i docierając do stacji Arctowskiego.[4] W 2006 roku kapitanował w rejsie jachtu “Fazisi” z Karaibów do Gdyni.[5]
Działalność klubowa
Współzałożyciel Polsko-Kanadyjskiego Jacht Klubu w Toronto. Pełnił funkcję komandora PCYC "White Sails" w Toronto i wice-komandora Polish Yachting Association w Chicago. Przedstawiciel na Kanadę elitarnego stowarzyszenia żeglarskiego “Bractwo Kaphornowców”.
Wyróżnienia i odznaczenia
Złota Odznaka Polskiego Związku Żeglarskiego; Odznaczenie Orła Białego komendanta Garnizonu Gdynia; Kanadyjski Medal za Odwagę za uratowanie tonącej Indianki w wodach Georgian Bay; Tytuł “Polonijnego Żeglarza Roku” nadany przez polonijny magazyn żeglarski "Nasze Żagle”, Toronto (2002); III nagroda w konkursie Rejs Roku “Głosu Wybrzeża” i tytuł "Rejsu Roku" przyznawany przez polonijną kapitułę żeglarską Ameryki Północnej w Nowym Jorku (za rejs na Antarktydę “Zjawą IV”). Laureat Międzynarodowej Nagrody “Conrady – Indywidualności Morskie” (2009).[6]
Bibliografia autorska
· Sterując na gwiazdy - USA (2002)
· 99 węzłów pod Hornem - USA (2007)[7]
Zobacz też
- ↑ Polski Przewodnik Handlowy - Sylwetki Polaków
- ↑ Anna Małachowska - “Od Hornu do Hornu”, Fundacja ODA
- ↑ Zjawą IV Od Hornu do Hornu, Polskiezeglarstwopolarne.pl
- ↑ Kazimierz Maucy - “To był rejs życia”
- ↑ Kaja Cyganik - “Krokodyl idzie w morze”, bejsment.com
- ↑ “Conrady - Indywidualności Morskie” - parada laureatów
- ↑ Jacek Czajewski - Bibliografia Wydawnictw Żeglarskich