Sprengel (herb szlachecki)
Sprengel – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu edytuj
Opis herbu z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
Na tarczy dzielonej w pas, w polu górnym, błękitnym, sarna naturalna wyskakująca zza środkowego najmniejszego pagórka, opierająca nogi na jednym z dwóch wyższych pagórków;
W polu dolnym, srebrnym, trzy róże czerwone.
Klejnot: sarna wyskakująca, jak w godle.
Labry srebrne, podbite błękitem.
Najwcześniejsze wzmianki edytuj
Nadany Janowi Sprengel von Röbern, burmistrzowi i burgrabiemu elblągskiemu 27 listopada 1576. Sarna (kozioł) pochodzi z herbu Berżewicz Marcina Berżewicza, który adoptował Sprengela[2].
Herbowni edytuj
Ponieważ herb Sprengel był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:
Sprengel.
Przypisy edytuj
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 268-269. ISBN 83-7181-217-5.
Bibliografia edytuj
- Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 268-269. ISBN 83-7181-217-5.