Stanisław Ludwik Betlej ps. „Lampart” (ur. 19 sierpnia 1910 w Męcince k. Jedlicza, zm. 22 kwietnia 1945 pod Boxbergiem) – polski żołnierz, kapitan piechoty Wojska Polskiego.

Stanisław Ludwik Betlej
Lampart
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1910
Męcinka

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1945
Boxberg

Przebieg służby
Lata służby

1931–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Związek Walki Zbrojnej
Armia Krajowa
Ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

48 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych
6 Pułk Strzelców Podhalańskich
Oddział partyzancki OP-15
27 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca plutonu, kompanii i batalionu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Krzyża Grunwaldu III klasy

Życiorys

edytuj

W okresie od sierpnia 1931 do czerwca 1932 odbył obowiązkową jednoroczną służbę wojskową, w ramach której ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy i odbył praktykę w 48 pułku piechoty w Stanisławowie na stanowisku dowódcy plutonu ciężkich karabinów maszynowych. Pod koniec września 1932 rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie. 4 sierpnia 1934 został mianowany podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1934 i 81. lokatą w korpusie oficerów piechoty oraz przydzielony do 6 pułku Strzelców Podhalańskich w Samborze i wyznaczony na stanowisko dowódcy plutonu. W 1938 awansował na porucznika. Według stanu z marca 1939 był dowódcą plutonu przeciwpancernego[1]

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dowodził kompanią przeciwpancerną 6 pułku Strzelców Podhalańskich. W 1940 został członkiem Związku Walki Zbrojnej i przyjął pseudonim „Lampart”. Dwa lata później został komendantem placówki AK w Jedliczu kryptonim „Jaśmin”. W 1943 został przeniesiony do Komendy Obwodu AK w Krośnie i wyznaczony na stanowisko oficera do spraw wyszkolenia. Latem 1944 r., w czasie akcji „Burza”, walczył w składzie oddziału dyspozycyjnego Komendy Obwodu AK Krosno. Dowodził w tym oddziale III plutonem OP-15 broniącym Rzeczpospolitą Iwonicką.

28 września 1944 w Rzeszowie zgłosił się do służby w Wojsku Polskim i został wyznaczony na stanowisko dowódcy 2 batalionu 27 pułku piechoty. Od stycznia do połowy kwietnia 1945 z dywizją kpt. Betlej wykonał marsz dofrontowy. 17 kwietnia 1945 wraz z innymi jednostkami 2 Armii WP wziął udział w walkach nad Nysą Łużycką i Sprewą. Poległ 22 kwietnia 1945 bohaterską śmiercią w ataku na bunkier niemiecki nad rzeką Schwarzer Schöps(inne języki) pod Boxbergiem. Pochowany na cmentarzu w Jedliczu. Pośmiertnie został odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy.

Upamiętnienie

edytuj

30 sierpnia 1983 Minister Obrony Narodowej nadał imię kapitana 27 pułkowi zmechanizowanemu w Kłodzku.

8 maja 1985 w ramach obchodów 40 rocznicy zwycięstwa nad faszyzmem, Szkoła Podstawowa nr 10 w Krośnie otrzymała imię kpt. Stanisława Betleja[2]. W tej szkole odsłonięto wtedy tablicę upamiętniającą S. Betleja[3].

Jego imieniem nazwano również jedną z ulic w Krośnie, Lwówku Śląskimi, Mirsku (powiat lwówecki) oraz w Rzeszowie.

Zespół Szkół w Przewozie[4] i Szkoła Podstawowa nr 3 w Kłodzku[5] otrzymały imię kpt. Stanisława Betleja.

Przypisy

edytuj
  1. Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 88, 658.
  2. Historia Szkoły (SP 10) [online], Miejski Zespół Szkół nr 1 w Krośnie [dostęp 2019-06-29].
  3. Województwo krośnieńskie. W: Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa, lata wojny 1939–1945. Warszawa: Rada Ochrony Pomników Walk i Męczeństwa / Sport i Turystyka, 1988, s. 387. ISBN 83-217-2709-3.
  4. Szkoła Podstawowa im. kpt. Stanisława Betleja w Przewozie. [dostęp 2022-02-17]. (pol.).
  5. Patron szkoły kpt. Stanisław Betlej. Szkoła Podstawowa Nr 3 w Kłodzku. [dostęp 2017-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-04)]. (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Z. Domino, „Lampart”. Żołnierska biografia, „Podkarpacie” 1984 nr 17 s. 10
  • A. Kosiek, Bohater obu rzek, „Podkarpacie” 1975 nr 18/19 s. 4
  • J. Rydłowski, Żołnierze lat wojny i okupacji, Warszawa 1971

Linki zewnętrzne

edytuj