Stanisław Garczyński

kasztelan bydgoski

Stanisław Garczyński herbu własnego (ur. ok. 1690, zm. 1737) – kasztelan inowrocławski i bydgoski.

Stanisław Garczyński
Herb
Garczyński
Data urodzenia

ok. 1690

Data śmierci

1737

Ojciec

Damian Kazimierz Garczyński

Matka

Anna Katarzyna Radomicka

Żona

Katarzyna Załuska
Wiktoria Szczawińska

Dzieci

Józef
Mikołaj
Wacław

Rodzina

edytuj

Syn Damiana Kazimierza (1640-1711), chorążego poznańskiego, właściciela około 20 wsi, m.in. Zbąszynia i Anny Katarzyny Radomickiej, córki Kazimierza Władysława, kasztelana kaliskiego zm. 1689. Brat Stefana (zm. 1755), wojewody kaliskiego i poznańskiego.

Dwukrotnie żonaty. Pierwszą żonę, Katarzynę Załuską, córkę (kasztelana rawskiego Hieronima Załuskiego zm. 1714) poślubił około roku 1730. Z małżeństwa urodziła się córka Barbara (żona Jana Brzozowskiego, miecznika ciechanowskiego), synowie Józef i Mikołaj. Druga żona Wiktoria Szczawińska urodziła syna Wacława, starostę kłodawskiego.

Pełnione urzędy

edytuj

Od 1702 roku łowczy poznański. W latach 1720-1726 piastował urząd kasztelana bydgoskiego. Od 1726 do 1737 kasztelan inowrocławski. Był starostą inowłodzkim i dziedzicem dóbr majątkowych Wierzbica.

Marszałek sejmiku nadzwyczajnego województw poznańskiego i kaliskiego w 1713 roku[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Michał Zwierzykowski, Samorząd sejmikowy województw poznańskiego i kaliskiego w latach 1696-1732, Poznań 2010, s. 367.

Bibliografia

edytuj
  • Hr. Seweryn Uruski, "Rodzina. Herbarz szlachty polskiej", (tom 4, str. 94-96, Garczyńscy herbu własnego)
  • Adam Boniecki, "Herbarz Polski", (tom 5, str. 369-372, Garczyńscy herbu własnego)