Stanisław Garczyński
Stanisław Garczyński herbu własnego (ur. ok. 1690, zm. 1737) – kasztelan inowrocławski i bydgoski.
![]() Garczyński | |
Data urodzenia |
ok. 1690 |
---|---|
Data śmierci | |
Ojciec |
Damian Kazimierz Garczyński |
Matka |
Anna Katarzyna Radomicka |
Żona |
Katarzyna Załuska |
Dzieci |
Józef |
Rodzina
edytujSyn Damiana Kazimierza (1640-1711), chorążego poznańskiego, właściciela około 20 wsi, m.in. Zbąszynia i Anny Katarzyny Radomickiej, córki Kazimierza Władysława, kasztelana kaliskiego zm. 1689. Brat Stefana (zm. 1755), wojewody kaliskiego i poznańskiego.
Dwukrotnie żonaty. Pierwszą żonę, Katarzynę Załuską, córkę (kasztelana rawskiego Hieronima Załuskiego zm. 1714) poślubił około roku 1730. Z małżeństwa urodziła się córka Barbara (żona Jana Brzozowskiego, miecznika ciechanowskiego), synowie Józef i Mikołaj. Druga żona Wiktoria Szczawińska urodziła syna Wacława, starostę kłodawskiego.
Pełnione urzędy
edytujOd 1702 roku łowczy poznański. W latach 1720-1726 piastował urząd kasztelana bydgoskiego. Od 1726 do 1737 kasztelan inowrocławski. Był starostą inowłodzkim i dziedzicem dóbr majątkowych Wierzbica.
Marszałek sejmiku nadzwyczajnego województw poznańskiego i kaliskiego w 1713 roku[1].
Zobacz też
edytuj- Garczyński – opis herbu i rodziny
Przypisy
edytuj- ↑ Michał Zwierzykowski, Samorząd sejmikowy województw poznańskiego i kaliskiego w latach 1696-1732, Poznań 2010, s. 367.
Bibliografia
edytuj- Hr. Seweryn Uruski, "Rodzina. Herbarz szlachty polskiej", (tom 4, str. 94-96, Garczyńscy herbu własnego)
- Adam Boniecki, "Herbarz Polski", (tom 5, str. 369-372, Garczyńscy herbu własnego)