Stare Górki
Stare Górki (dawn. Górki Stare) – dawna podłódzka miejscowość, od 1946 osiedle w zachodniej części Łodzi, w dzielnicy Górna. Administracyjnie wchodzi w skład osiedla Stare Chojny. Rozpościera się w rejonie ulicy Bieszczadzkiej.
| część Łodzi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| W granicach Łodzi |
13 lutego 1946[1] |
| SIMC |
0958223 |
| Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Łodzi  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
 51°42′39″N 19°30′49″E/51,710930 19,513523
| |
Historia edytuj
Stare Górki to dawna wieś, od 1867 w gminie Chojny. W okresie międzywojennym należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 65[2]. 1 września 1933 weszła w skład nowo utworzonej gromady Górki, składającej się ze wsi Górki Stare i Górki Nowe[3][4].
Podczas II wojny światowej włączone do III Rzeszy. Po wojnie Stare Górki powróciły na krótko do powiatu łódzkiego woj. łódzkim, lecz już 13 lutego 1946 włączono je do Łodzi[5].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1945 r. o zmianie granic miasta Łodzi (Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35).
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
- ↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 18, poz. 229.
- ↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1935, nr 28, poz. 385.
- ↑ Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35