Starostyna (ukr. Старостина) – szczyt w paśmie Bieszczadów Wschodnich na Ukrainie, 13 km na północ od góry Pikuj i 9 km na południe od granicy z Polską.

Starostyna
Старостина
Ilustracja
Widok na Starostynę z południa
Państwo

 Ukraina

Położenie

Rejon użhorodzki, Rejon mukaczewski (Obwód zakarpacki)
Rejon samborski (Obwód lwowski)

Pasmo

Bieszczady Wschodnie, Karpaty

Wysokość

1229 m n.p.m.

Wybitność

130 m

Położenie na mapie Bieszczadów Wschodnich
Mapa konturowa Bieszczadów Wschodnich, blisko lewej krawiędzi znajduje się czarny trójkącik z opisem „Starostyna”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Starostyna”
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich
Mapa konturowa Beskidów Wschodnich, po lewej nieco u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Starostyna”
Ziemia48°55′25,1″N 22°53′11,4″E/48,923639 22,886500

Topografia

edytuj

Szczyt znajduje się w połowie pasma biegnącego od przełęczy Użockiej do Pikuja. Na północy bezpośrednio od Drohobyckiego Kamienia (1186 m n.p.m.) oddziela go przełęcz o wysokości ok. 1090 metrów, na południu pasmo przez przełęcz Chresty prowadzi na Rozsypaniec (1131 m n.p.m.), na zachodzie od szczytu odchodzi grzbiet ku przełęczy o wysokości 895 m n.p.m., dalej grzbiet biegnie przez Ostrą Horę na Połoninę Równą. U wschodnich stoków leży Libuchora.

Przyroda

edytuj

Szczyt okala połonina ciągnąca się od Drohobyckiego Kamienia aż na Pikuj, od wschodu i zachodu porośnięty jest lasami bukowymi i świerkowymi. Na wschodnich stokach szczytu znajduje się założony w 1984 roku Rezerwat Libuchorski o powierzchni 2075 ha.

Historia

edytuj

Do 1772 roku przebiegała w tym miejscu granica polsko-węgierska. W 1914 / 1915 roku po stronie wschodniej szczytu miała miejsce bitwa między wojskami austriackimi a rosyjskimi. W dwudziestuleciu międzywojennym biegła tędy południowa granica Polski[1].

Turystyka

edytuj

Na Starostynę można dostać się z   niebieskiego szlaku biegnącego niedaleko na północy lub ścieżką z południa. Przez szczyt przebiega też Zakarpacki Szlak Turystyczny.

Przypisy

edytuj
  1. Mapa WIG 1937 Pas 53 Słup 36 Pikuj [online], igrek.amzp.pl [dostęp 2021-05-21] (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Użański Park Narodowy. Mapa turystyczna 1:50 000. Kraków: Compass, 2011. ISBN 978-83-760517-6-5.

Linki zewnętrzne

edytuj