Staroszczur
Staroszczur[2] (Hadromys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Hadromys | |||
O. Thomas, 1911[1] | |||
Okres istnienia: pliocen-dziś | |||
Przedstawiciel rodzaju – staroszczur reliktowy (H. humei) na ilustracji autorstwa J.G. Keulemansa z 1886 roku | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
staroszczur | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Mus humei O. Thomas, 1886 | |||
Gatunki | |||
|
Zasięg występowania edytuj
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowej Azji[3][4][5].
Morfologia edytuj
Długość ciała (bez ogona) 98–140 mm, długość ogona 114–138 mm, długość ucha 14–22 mm, długość tylnej stopy 23–28 mm; masa ciała 41–77 g[4][6].
Systematyka edytuj
Rodzaj zdefiniował w 1911 roku angielski zoolog Oldfield Thomas na łamach The journal of the Bombay Natural History Society[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oryginalne oznaczenie) staroszczura reliktowego (H. humei).
Etymologia edytuj
Hadromys: gr. ἁδρος hadros ‘gruby, tęgi’[7]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[8].
Podział systematyczny edytuj
Gryzonie z tego rodzaju są znane z zapisu kopalnego od pliocenu[5]. Wymarły gryzoń Prohadromys varavudhi, który żył w Tajlandii, może reprezentować bezpośrednich przodków tego rodzaju[5]. Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[9][6][3][2]:
- Hadromys humei (O. Thomas, 1886) – staroszczur reliktowy
- Hadromys yunnanensis Yang & Wang, 1987 – staroszczur junnański
Opisano również gatunek wymarły w pliocenie na terenie dzisiejszego Pakistanu[10]:
- Hadromys loujacobsi Musser, 1987
Przypisy edytuj
- ↑ a b O. Thomas. A new Murine genus and species from Sind, with diagnoses op three other new genera based on previously known species of "Mus.". „The journal of the Bombay Natural History Society”. 20, s. 999, 1911. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 268. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 524–526. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 883–884. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ a b c D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Hadromys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-13].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 337–338. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 115.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-13]. (ang.).
- ↑ G.G. Musser. The occurrence of Hadromys (Rodentia: Muridae) in Early Pleistocene Siwalik Strata in northern Pakistan and its bearing on biogeographic affinities between Indian and northeastern African murine faunas. „American Museum Novitates”. 2883, s. 12, 1987. (ang.).
Bibliografia edytuj
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).