Stary Zamek w Żywcu
Stary Zamek w Żywcu – dawny urząd miasta Żywca, w chwili obecnej siedziba Muzeum Miejskiego w Żywcu.
![]() | |
Stary Zamek w Żywcu | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Zamkowa 2 |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny |
pierwotnie gotycki, obecnie renesansowy |
Inwestor |
Bożywój i Włodek Skrzyńscy h. Łabędź |
Kondygnacje | |
Rozpoczęcie budowy |
ok. 1450 r. |
Ukończenie budowy | |
Ważniejsze przebudowy |
z gotyckiego na renesansowy |
Zniszczono |
1477 roku |
Pierwszy właściciel | |
Kolejni właściciele | |
Obecny właściciel | |
Położenie na mapie Żywca ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu żywieckiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
OpisEdytuj
Niepełna historia obiektu budowlanego pod nazwą „Stary Zamek w Żywcu” sięga do roku 1450 Księstwa oświęcimskiego, jak podaje Andrzej Komoniecki „Roku tedy 1452 Kazimierz III, król polski, kupiwszy Księstwo Oświęcimskie od książęcia Janusa za dwadzieścia tysiąc grzywien praskich groszy, panował Żywcowi lat 19.”[2]. Renesansowy obiekt zamkowy znajduje się obecnie na miejscu średniowiecznego zamku rodu Skrzyńskich herbu Łabędź, który został częściowo zburzony w 1477 roku w wyniku akcji zbrojnej wojsk króla Kazimierza Jagiellończyka przeciwko niesubordynowanym Komorowskim herbu Korczak, opisanej przez Jana Długosza[3]. Przebudowa zamku nastąpiła w latach 1485–1500; dalsza rozbudowa miała miejsce w 1567 roku i była prowadzona przez Komorowskich[4]. Staraniem Jana Spytka Komorowskiego zbudowano wtedy arkadowy renesansowy dziedziniec, który zachował się w swym pierwotnym układzie do dnia dzisiejszego.
Od 2005. Muzeum Miejskie w ŻywcuEdytuj
Od 2005 r. Stary Zamek jest siedzibą Muzeum Miejskiego w Żywcu. W ramach wystaw stałych tego muzeum, oglądać można m.in. ekspozycję etnograficzną, stanowiącą uzupełnienie Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.
Od 2014Edytuj
W 2014 roku część starej monarchii rodu Habsburgów, zamieszkująca w przeszłości Żywiecczyznę, zrzekła się czasowo roszczeń reprywatyzacyjnych do Starego i Nowego Zamku oraz Parku „Habsburgów”[5]. Spadkobiercy ziemi i obiektów budowlanych nadal żyją i dochodzą swych praw własności rodowej po 1939 roku.
GaleriaEdytuj
Tablica upamiętniająca pobyt na zamku króla Jana Kazimierza w 1669 roku
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022 .
- ↑ Andrzej Komoniecki, (1937), Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Towarzystwo Miłośników Ziemi Żywieckiej, Żywiec, s. 34.
- ↑ Jana Długosza kanonika krakowskiego Dziejów polskich ksiąg dwanaście, przeł. K. Mecherzyński, t. V, ks. 12, Kraków 1870, s. 622–623.
- ↑ J. Marszałek, Katalog grodzisk i zamczysk w Karpatach, Wydawnictwo Stanisław Kryciński, Warszawa 1993, s. 265.
- ↑ Habsburgowie zrzekli się roszczeń do Starego Zamku i Parku Habsburgów w Żywcu, dzieje.pl [dostęp 2018-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-31] (pol.).