Stefan Lelental

polski prawnik

Stefan Lelental (ur. 1935) – polski prawnik, specjalista w zakresie prawa karnego wykonawczego, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.

Stefan Lelental
Data urodzenia

1935

Profesor nauk prawnych
Specjalność: historia gospodarcza, polityka kryminalna, prawo karne, prawo karne wykonawcze
Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Doktorat

1964

Habilitacja

1973

Profesura

1984

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Łódzki

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys edytuj

W 1958 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Łódzkim. W 1964 na tej samej uczelni uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie pracy Instytucja warunkowego zwolnienia w Polsce na tle prawnoporównawczym. Habilitował się w 1973, a w 1984 otrzymał tytuł profesorski w zakresie nauk prawnych. Zawodowo od 1959 związany z Uniwersytetem Łódzkim, gdzie doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego. Kierował na tej uczelni Katedrą Prawa Karnego (1989–2006). W latach 1978–1981 był prodziekanem Wydziału Prawa i Administracji. Został też kierownikiem Zakładu Prawa Karnego Wykonawczego. Prowadził wykłady również w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie oraz w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku.

Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu historii gospodarczej, polityki kryminalnej, prawa karnego i prawa karnego wykonawczego. Jest autorem i współautorem około 300 publikacji, w tym monografii, podręczników akademickich i artykułów naukowych, a także glos do orzeczeń Sądu Najwyższego i sądów apelacyjnych. Opracował także w 1999 komentarz do kodeksu karnego wykonawczego (do 2012 trzykrotnie wznawiany). Wchodził w skład komisji kodyfikacyjnej (m.in. jako wiceprzewodniczący Zespołu Prawa Karnego Wykonawczego) przygotowującej zmiany w prawie karnym zakończone uchwaloną w 1997 kodyfikacją.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1], Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj