Stiszowit[1] (stiszofit[2]) – jedna z form polimorficznych dwutlenku krzemu. Powstaje w temperaturze 1200–1400 °C pod ciśnieniem 160 tys. atm. Jest to odmiana o sieci rutylowej i najwyższej gęstości 4,28 g/cm3[2]. Występuje naturalnie głównie w miejscach uderzeń meteorytów[3].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Adam Bielański: Podstawy chemii nieorganicznej. Wyd. 5. Warszawa: PWN, 2002. ISBN 83-01-13654-5.
  2. a b Włodzimierz Trzebiatowski: Chemia nieorganiczna. Wyd. VIII. Warszawa: PWN, 1978, s. 313-314.
  3. Minerały meteorytów. Stiszowit. Wirtualne muzeum minerałów Roberta Borzęckiego. [dostęp 2013-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-27)].