Strażnica KOP „Budźki”

Strażnica KOP „Budźki” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Strażnica KOP „Budźki”
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Bućki III

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Bakszty Małe”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Krasne” w 1931

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

W 1924, w składzie 3 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 10 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 17 strażnic[1]. Strażnica KOP „Budźki” w latach 1928 – 1939 znajdowała się w strukturze 3 kompanii KOP „Bakszty Małe”[2][3][4][5][6][7][8] batalionu KOP „Krasne”[9]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[10].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 3 km i trakt długości 3 km[7].

Służba graniczna

edytuj

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[11]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[10].

Strażnica KOP „Budźki” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 7 kilometrów 146 metrów od słupa granicznego nr 520 do 531[5], a w 1938 pododcinek szerokości 7 kilometrów 90 metrów od słupa granicznego nr 520 do 532[7].

Wydarzenia:

  • W meldunku sytuacyjnym z 28 stycznia 1925 napisano: 27 stycznia 1925 o godz. 9.00 koło słupa 521 zatrzymano niejakiego Ignacego Grynkiewicza ze wsi Łowcewicze, za przeprowadzenie z sowieckiej strony Heleny Róży Szczęsnowskiej, którą również zatrzymano. Przekazani zostali Policji Państwowe[12].

Sąsiednie strażnice:

Walki o strażnicę w 1939

edytuj

17 września 1939 o 3:30 została zaatakowana 3 kompania graniczna „Bakszty Małe”. Załoga strażnicy „Budźki” broniła się prawie godzinę, a jej opór złamano o 4:25. Do niewoli dostało się 6 żołnierzy, napastnicy mieli jednego zabitego i jednego rannego[14].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj