Strażnica KOP „Krejwiany”

Strażnica KOP Krejwiany – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-litewskiej.

Strażnica KOP „Krejwiany”
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Krejwiany

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Hołny Wolmera” do 1932
Kompania graniczna KOP „Puńsk” do 1939

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

W lutym 1926, w składzie 6 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 24 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 12 strażnic[1]. W 2 kompanii KOP „Hołny Wolmera” funkcjonowała strażnica KOP „Krejwiany”. W 1939 strażnica znajdowała się w strukturze 4 kompanii KOP „Puńsk”[2]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[3]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączył trakt długości 1,5 km i droga polna długości 2 km[4].

Osobny artykuł: strażnica KOP.

Służba graniczna

edytuj

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[5]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[6].

Strażnica KOP „Krejwiany” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 6 kilometrów 500 metrów od słupa granicznego nr 97 do 109[3], a w 1938 pododcinek szerokości 6 kilometrów 800 metrów od słupa granicznego nr 97 do 108[4].

Sąsiednie strażnice:

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj