Wikipedia

Strażnica Straży Granicznej w Puńsku

zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej

Strażnica Straży Granicznej w Puńsku – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej z Republiką Litewską.

Strażnica SG w Puńsku
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

5 maja 2000

Rozformowanie

1 maja 2004

Tradycje
Rodowód

122 strażnica WOP

Komendanci
Pierwszy

ppor. SG
Adam Pacuk

Organizacja
Dyslokacja

ul. Szkolna 26
16-515 Puńsk[1]

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Podlaski Oddział SG

Formowanie i zmiany organizacyjne edytuj

Strażnica Straży Granicznej w Puńsku (Strażnica SG w Puńsku) z siedzibą w miejscowości Puńsk, została utworzona 5 maja 2000 zarządzeniem Komendanta Głównego Straży Granicznej w strukturach Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej[2]. Powodem było duże nasilenie przestępczości granicznej w tym rejonie[3]. Biorąc pod uwagę skalę przestępczości granicznej, lokalizacja strażnicy w tym rejonie mała swoje uzasadnienie. Strażnica SG w Puńsku przyczyniła się do zwiększenia bezpieczeństwa mieszkańców oraz wzmocnienia ochrony interesów państwa polskiego. Oprócz tego, ochrona polsko-litewskiej granicy musiała spełniać standardy Układu z Schengen[1].

Strażnica Straży Granicznej w Puńsku została zlikwidowana 1 maja 2004 zarządzeniem Komendanta Głównego SG. Wiązało się to z wstąpieniem Polski i Litwy do Unii Europejskiej, a tym samym zmianą strategii ochrony granicy między tymi krajami, która stała się wewnętrzną granicą Unii[2][4].

Ochrona granicy edytuj

Strażnica Straży Granicznej w Puńsku ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 16,5 km[1]. Po stronie litewskiej na długości 102,4 km ochraniał granicę SOGP w Łoździejach[5].

Wydarzenia edytuj

  • 1992 – Straż Graniczna rozpoczęła staranie o zorganizowanie strażnicy w miejscowości Puńsk. Taką lokalizację zakładał zatwierdzony na początku 1993 roku przez Komendanta Głównego Straży Granicznej „Harmonogram realizacji przedsięwzięć w zakresie uszczelniania granicy państwowej w latach 1993–1995”[1].
  • 1992 – kwiecień, wystąpiono o sprzedaż odpowiedniego obiektu, jednak zamiary te zostały natychmiast oprotestowane przez organizacje Litwinów w Polsce. Kolejne wystąpienia do władz lokalnych spotykały się albo z odmową, albo z propozycjami nie spełniającymi wymogów Straży Granicznej. Do takich należało wskazanie lokalizacyjne z 1995 w Smolanach, gdzie nie istniała droga dojazdowa do przyszłego obiektu[1].
  • 1998 – Straż Graniczna rozpoczęła zabiegi o pozyskanie w zarząd części puńskiej nieruchomości, będącej w dyspozycji Zespołu Opieki Zdrowotnej w Sejnach. i wyremontować kotłownię obsługującą cały obiekt a w dalszym etapie zmodernizować ją pod kątem bezpieczeństwa ekologicznego. Planowane było wybudowanie oczyszczalni ścieków[1].
  • 1998 – 3 listopada Urząd Rejonowy w Sejnach wydał pozytywną decyzję w sprawie przyznania Straży Granicznej części przedmiotowej nieruchomości[1][6].
  • 1998 – 10 listopada w proteście przeciwko wydanej pozytywnej opinii, członkowie Rady Gminy Puńsk zawiesili wykonywanie mandatu radnego do czasu uchylenia opinii[6].
  • 1998 – 16 listopada Rada Gminy Puńsk zawiesiła swoją działalność. Radni poczuli się urażeni decyzją Wojewody suwalskiego o przeznaczeniu części gminnego ośrodka zdrowia na strażnicę graniczną. Przeciwko lokalizacji strażnicy wystąpiła ze sprzeciwem mniejszość litewska (stanowiąca w gminie ok. 80 proc.)[7].
  • 1998 – 23 listopada na odcinku Podlaskiego Oddziału SG nielegalnie przekroczyła granicę państwową w ciągu ostatnich lat największa grupa nielegalnych imigrantów. Liczyła 113 obywateli różnych narodowości, między innymi z Afganistanu, Pakistanu, Indii. Grupa została zatrzymana w okolicach Suwałk, Sejn i Puńska[7][3][8]. Litewscy przemytnicy postanowili przerzucić grupę około 180 imigrantów, pozostałych zatrzymały służby litewskie[2].
  • 1998 – konflikt o nową strażnicę na odcinku litewskim narastał. Litwini nie zamierzali oddać ośrodka zdrowia, doprowadzili do oflagowania budynku. Dla rozwiązania konfliktu zaangażowali się posłowie, senatorowie oraz władze centralne kraju[7].
  • 1999 – 18 lutego Straż Graniczna nie zamierza wycofać się z planów ulokowania strażnicy w Puńsku, mimo protestów tamtejszej społeczności. Chodzi o bezpieczeństwo granicy na odcinku bardzo zagrożonym przestępczością[9].
  • 1999 – 11 marca na spotkaniu komendanta Głównego SG z przedstawicielami Rady Gminy Puńsk oraz z Wojewodą Podlaskim dyskutowano o możliwościach rozwiązania konfliktu. Wobec zdecydowanego sprzeciwu mieszkańców Puńska, Straż Graniczna rozważała możliwość odstąpienia od zajęcia części Gminnego Ośrodka Zdrowia, o ile zostałoby wskazane inne miejsce na terenie Puńska[1].
  • 2000 – 5 maja do systemu ochrony granicy państwowej włączona została Strażnica Straży Granicznej w Puńsku[10].

Strażnice sąsiednie edytuj

Komendanci strażnicy edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h Odpowiedź na oświadczenie senatora Józefa Kuczyńskiego, złożone na 31. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 34). ww2.senat.pl, 1999-04-26. [dostęp 2020-02-12]. (pol.).
  2. ↑ a b c muzeumsg ↓.
  3. ↑ a b Jacek Buraczewski: Granica znaczy przemyt. tygodnikprzeglad.pl, 2002-12-02. [dostęp 2020-02-12]. (pol.).
  4. ↑ 1 maja przestanie istnieć strażnica graniczna w Puńsku. Nieruchomość po strażnicy przeznaczona zostanie prawdopodobnie na cele związane ze służbą zdrowia. bialystok.wyborcza.pl. [dostęp 2020-02-12]. (pol.).
  5. ↑ Szczepański 2000 ↓, s. 106.
  6. ↑ a b c Nikołajuk 2011 ↓, s. 144.
  7. ↑ a b c Szczepański 2000 ↓, s. 82.
  8. ↑ Suwałki: Kary w zawieszeniu za przemyt ludzi. rmf24.pl, 2002-09-09. [dostęp 2020-02-12]. (pol.).
  9. ↑ Mimo protestów będzie strażnica w Puńsku. archiwum.rp.pl, 1999-02-18. [dostęp 2020-02-12]. (pol.).
  10. ↑ a b Szczepański 2000 ↓, s. 97.
  11. ↑ Nowy Zastępca Komendanta Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej. zonadwislanski.pl. [dostęp 2020-02-12]. (pol.).
  12. ↑ Zmiana na stanowisku Komendanta Centrum Szkolenia Straży Granicznej. [w:] Centrum Szkolenia SG [on-line]. cs.strazgraniczna.pl, 2018-09-18. [dostęp 2020-02-03]. (pol.).
  13. ↑ Szczepański 2000 ↓, s. 95.

Bibliografia edytuj

  • Jan Nikołajuk: Podlaski Oddział Straży Granicznej im. gen. dyw. Henryka Minkiewicza w Białymstoku. W: Leszek Elas [patronat]: Straż Graniczna w dwudziestoleciu 1991-2011. Materiały poseminaryjne Tom I. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, 2011. ISBN 978-83-909484-4-7.
  • Kajetan Szczepański: Kronika Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej 15 maja 1990–2000. Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa, 2000, s. 1–106.
  • Straż Graniczna od 1991 – Podlaski Oddział Straży Granicznej. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.pl. [dostęp 2020-01-27]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Strażnica_Straży_Granicznej_w_Puńsku&oldid=70245370”