Stupiczewo
Stupiczewo (biał. Ступічава, Stupiczawa; ros. Ступичево, Stupiczewo) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie kamienieckim, w sielsowiecie Nowickowicze, nad Leśną, w pobliżu Kamieńca.
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie rejonu kamienieckiego  | |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
 52°25′23″N 23°49′26″E/52,423056 23,823889
| |
Historia
edytujPod zaborami i w czasach II Rzeczypospolitej wieś Stupiczewo i majątek ziemski (folwark) Stupiczewo-Nadolin. W XIX i w początkach XX w. położone było w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie brzeskim, w gminie Kamieniec Litewski.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżało w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie brzeskim, w gminie Kamieniec Litewski[1]. W 1921 wieś liczyła 112 mieszkańców, zamieszkałych w 26 budynkach, w tym 107 Białorusinów i 5 Polaków. Wszyscy mieszkańcy byli wyznania prawosławnego. Folwark liczył zaś 20 mieszkańców, zamieszkałych w 3 budynkach, w tym 15 Białorusinów i 5 Polaków. 15 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 5 rzymskokatolickiego[1].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
Bibliografia
edytuj- Stupiczewo, pow. brzeski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 509.
- Stupiczewo-Nadolin, pow. brzeski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 628.
- Mapa WIG Wysokie Litewskie. [dostęp 2023-04-15]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-04-15]. (ros. • biał.).
