Suchopol (lub Suchopolska[2]) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. białostockim/woj. poleskim (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy był Suchopol[3].

Suchopol
gmina wiejska
1921–1939[1]
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg brzeski)
(1920–21: okręg poleski)
1921–26: białostockie
1926–39: poleskie

Powiat

do 1920: prużański
1920–22: białowieski
1922–26: bielski
1926–39: prużański

Siedziba

Suchopol

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Suchopol”
52°39′36,0000″N 24°10′12,0000″E/52,660000 24,170000

Początkowo gmina należała do powiatu prużańskiego. 12 grudnia 1920 r. została przyłączona do nowo utworzonego powiatu białowieskiego pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych[4]. Gmina Suchopol została wraz z całym powiatem przyłączona 19 lutego 1921 roku do (utworzonego 14 sierpnia 1919 roku) województwa białostockiego. Od 19 lutego 1921 była jedną z zaledwie trzech gmin powiatu białowieskiego, a po jego zniesieniu z dniem 1 sierpnia 1922 roku została przyłączona do powiatu bielskiego w tymże województwie[5]. 26 lipca 1926 roku gminę Suchopol przyłączono do powiatu prużańskiego w woj. poleskim[6].

18 kwietnia 1928 roku z gminy wyłączono część obszaru, który przyłączono do gminy Szereszów[7]. 1 kwietnia 1932 roku do gminy Suchopol przyłączono część obszaru zniesionej gminy Kotra, natomiast część obszaru gminy Suchopol przyłączono do gminy Szereszów[8]. Po wojnie obszar gminy Suchopol wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Demografia

edytuj

Według Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gmina liczyła 45 wsi, kolonii i małych osad. Zamieszkiwało ją 5968 osób (3081 kobiet i 2887 mężczyzn). Większość mieszkańców gminy w liczbie 5534 osób zadeklarowała narodowość białoruską (93% ogółu mieszkańców gminy). Pozostali podali kolejno: narodowość żydowską (211 osób), polską (206 osób), rosyjską (11 osób) i rusińską (6 osób). Pod względem wyznaniowym dominowali prawosławni (5458 osób; 91% wszystkich mieszkańców); pozostali zadeklarowali kolejno: wyznanie mojżeszowe (322 osoby) i wyznanie rzymskokatolickie (208 osób)[9].

Przypisy

edytuj
  1. Od 1921 jednostka administracyjna utworzonego w 1919 r. polskiego woj. białostockiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. forma przymiotnikowa była pisana od dużej litery
  3. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. Dz. Urz. ZTPiE z 1920 r. Nr 5, poz. 43
  5. Dz.U. z 1922 r. nr 56, poz. 504
  6. Dz.U. z 1926 r. nr 72, poz. 415
  7. Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452
  8. Dz.U. z 1932 r. nr 17, poz. 109
  9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 18 (9).