Suren Aslamazaszwili

Suren Artiomowicz Aslamazaszwili (Aslamazjan) (ros. Суре́н Артёмович Асламазашви́ли (Асламазян), gruz. trb. suren artemis dze aslamazaszwili, orm. Սուրեն Արտեմի Ասլամազաշվիլի (Ասլամազյան); ur. 16 lutego?/1 marca 1914 we wsi Kawtischeli w powiecie gorijskim w guberni tyfliskiej, zm. 22 listopada 1970 w Tbilisi) – radziecki żołnierz, starszy sierżant, Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Suren Aslamasaszwili (Aslamazjan)
starszy sierżant starszy sierżant
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1914
Kawtischeli, Gubernia tyfliska

Data i miejsce śmierci

22 listopada 1970
Tbilisi, Gruzińska SRR

Przebieg służby
Lata służby

1937–1939, 1941–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

110 Gwardyjska Dywizja Strzelecka

Stanowiska

dowódca oddziału rusznic przeciwpancernych

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

pracownik fabryki, pracownik stacji kolejowej

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za obronę Kaukazu”

Życiorys

edytuj

Urodził się w gruzińskiej lub ormiańskiej rodzinie chłopskiej. Skończył szkołę wiejską, 1937–1939 odbywał służbę w Armii Czerwonej, po demobilizacji pracował w warsztacie samochodowym w Tbilisi. Po ataku Niemiec na ZSRR ponownie powołany do armii, od 20 sierpnia 1942 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył w składzie 5 Gwardyjskiej Brygady Piechoty na Froncie Północno-Kaukaskim, brał udział w bitwie o Kaukaz. Od 25 sierpnia 1943 walczył na Froncie Stepowym, brał udział w operacji połtawsko-krzemieńczuckiej, w październiku 1943 został członkiem WKP(b). Jako dowódca oddziału kompanii rusznic przeciwpancernych 109 gwardyjskiego samodzielnego dywizjonu przeciwpancernego 110 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej w składzie 37. Armii Frontu Stepowego w stopniu sierżanta wyróżnił się podczas bitwy o Dniepr, biorąc udział w obronie przyczółka na południe od Krzemieńczuka, gdzie 14 października 1943 wraz z kompanią odpierał niemieckie kontrataki, zadając wrogowi duże straty; został wówczas ranny, jednak nie opuścił pola walki. Po utracie przytomności z powodu utraty krwi został ewakuowany do szpitala. Po wyleczeniu wrócił na front, biorąc udział w walkach na terytorium Mołdawskiej SRR, Rumunii, Węgier i Czechosłowacji. Po wojnie został zwolniony do rezerwy w stopniu starszego sierżanta, wrócił do rodzinnej wsi, później przeniósł się do Tbilisi, gdzie pracował w fabryce przędzalniczo-tkackiej i na stacji kolejowej, później w fabryce im. Kirowa.

Odznaczenia

edytuj

I inne.

Przypisy

edytuj
  1. Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 22 февраля 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 5 марта (№ 13 (273)). — С. 1

Bibliografia

edytuj