Swebowie
Swebowie, Swewowie (łac. Suebi, Suevi) – związek plemion Germanów (w źródłach w odniesieniu do 406 r. pod nazwą tą kryją się Kwadowie, Markomanowie i być może Alamanowie[1]), który mógł zostać stworzony przez Ariowista w związku z jego wyprawą do Galii na pomoc Sekwanom.
HistoriaEdytuj
Swebami określano wiele ludów germańskich, wg Tacyta zamieszkiwali oni większą część Germanii i są prócz tego na odrębne szczepy według specjalnych nazw podzieleni[1]. Plemiona związku Swebów zamieszkiwały tereny położone nad środkową Łabą. W 60 roku p.n.e. przekroczyli Ren i pod wodzą Ariowista weszli do Galii, gdzie w 58 p.n.e. zostali pokonani przez Cezara. Wywędrowawszy do Czech włączeni zostali do państwa Marboda (I w.). Między I a IV wiekiem n.e. stanowili zagrożenie dla Rzymu nad środkowym Dunajem, niejednokrotnie przełamując granice cesarstwa. W czasie wędrówki ludów w latach 405-406 n.e. Swebowie zostali zmuszeni do opuszczenia Niziny Panońskiej przez Hunów. W noc sylwestrową 406 roku przekroczyli zamarznięty Ren w pobliżu Moguncji razem z Wandalami i Alanami[2]. Wraz z nimi pustoszyli przez trzy lata Galię, by w 409 roku wkroczyć do Hiszpanii.
Osiedli w północno–zachodniej części półwyspu iberyjskiego tworząc Królestwo Swebów na obszarze dzisiejszej Galicji. Przyjęli chrzest w 466 roku w obrządku ariańskim, a w roku 550 w katolickim. Zostali podbici przez Wizygotów w 585.
Królowie Swebów w HiszpaniiEdytuj
- Hermeryk (co najmniej 409-438)
- Rechila (438-448)
- Rechiar (448-456)
- Aiulf (456-457), wizygocki namiestnik z nadania Teodoryka II
- Framta (457), tylko tereny w dolinie rzeki Duero
- Maldras (456-460), po śmierci Framty włada całym krajem
- Frumar (460-464), dolina rzeki Tamego
- Rechimund (460-co najmniej 468), na północy, od 464 cały kraj
- okres ciemny (ok. 468-ok. 550)
- Chararyk (ok. 550-559)
- Teudemir (561/66-569)
- Miro (569-583)
- Eboryk (583/84)
- Audeka (583/84-585)
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Marcin Pawlak, Konflikty Rzymian z barbarzyńcami nad Renem w latach 365-425 [w:] Stanisław Turlej (pod red.), Barbarzyńcy u bram imperium, Kraków 2010, s.80
- ↑ Encyklopedia historyczna świata. T. I. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1999, s. 425. ISBN 83-85909-51-6.
BibliografiaEdytuj
- Jerzy Strzelczyk. Hiszpańskie państwo Swewów. „Przegląd Historyczny”. 72 (1981) z. 1. s. 1 – 23.
- Jerzy Strzelczyk: Zaginione narody Europy. Wrocław: Ossolineum, 2006, s. 51-86. ISBN 978-83-04-04769-3.
- Joseph Vogt: Upadek Rzymu. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1993. ISBN 83-06-02312-9.