Swebowie

związek plemion germańskich

Swebowie, Swewowie (łac. Suebi, Suevi) – związek plemion Germanów (w źródłach w odniesieniu do 406 r. pod nazwą tą kryją się Kwadowie, Markomanowie i być może Alamanowie[1]), który mógł zostać stworzony przez Ariowista w związku z jego wyprawą do Galii na pomoc Sekwanom.

Migracje Swebów

Historia edytuj

Swebami określano wiele ludów germańskich, wg Tacyta zamieszkiwali oni większą część Germanii i są prócz tego na odrębne szczepy według specjalnych nazw podzieleni[1]. Plemiona związku Swebów zamieszkiwały tereny położone nad środkową Łabą. W 60 roku p.n.e. przekroczyli Ren i pod wodzą Ariowista weszli do Galii, gdzie w 58 p.n.e. zostali pokonani przez Cezara. Wywędrowawszy do Czech włączeni zostali do państwa Marboda (I w.). Między I a IV wiekiem n.e. stanowili zagrożenie dla Rzymu nad środkowym Dunajem, niejednokrotnie przełamując granice cesarstwa. W czasie wędrówki ludów w latach 405-406 n.e. Swebowie zostali zmuszeni do opuszczenia Niziny Panońskiej przez Hunów. W noc sylwestrową 406 roku przekroczyli zamarznięty Ren w pobliżu Moguncji razem z Wandalami i Alanami[2]. Wraz z nimi pustoszyli przez trzy lata Galię, by w 409 roku wkroczyć do Hiszpanii.

Osiedli w północno–zachodniej części półwyspu iberyjskiego tworząc Królestwo Swebów na obszarze dzisiejszej Galicji. Przyjęli chrzest w 466 roku w obrządku ariańskim, a w roku 550 w katolickim. Zostali podbici przez Wizygotów w 585.

Królowie Swebów w Hiszpanii edytuj

 
Państwo Swebów (kolor jasnozielony) na mapie Hiszpanii w połowie VI wieku

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Marcin Pawlak, Konflikty Rzymian z barbarzyńcami nad Renem w latach 365-425 [w:] Stanisław Turlej (pod red.), Barbarzyńcy u bram imperium, Kraków 2010, s.80
  2. Encyklopedia historyczna świata. T. I. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1999, s. 425. ISBN 83-85909-51-6.

Bibliografia edytuj

  • Jerzy Strzelczyk. Hiszpańskie państwo Swewów. „Przegląd Historyczny”. 72 (1981) z. 1. s. 1 – 23. 
  • Jerzy Strzelczyk: Zapomniane narody Europy. Wrocław: Ossolineum, 2006, s. 51-86. ISBN 978-83-04-04769-3.
  • Joseph Vogt: Upadek Rzymu. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1993. ISBN 83-06-02312-9.