Syberyjski prikaz

organ zarządzający, centralny urząd istniejący w Rosji od XVII do XVIII wieku o kompetencjach regionalnych zajmujący się administracją Syberii.

Syberyjski prikaz (ros. Сиби́рский прика́з) - organ zarządzający, centralny urząd istniejący w Rosji od XVII do XVIII wieku o kompetencjach regionalnych zajmujący się administracją Syberii.

Syberyjski prikaz
Сиби́рский прика́з
Ilustracja
Pieczęć syberyjska z carskiej księgi tytułowej z 1672 roku
Państwo

 Carstwo Rosyjskie

Miejscowość

Moskwa

Data założenia

1637

Data likwidacji

15 grudnia 1763

brak współrzędnych

Historia

edytuj

Od 1599 do 1637 kwestiami syberyjskimi zarządzał prikaz kazański, zajmujący się wschodnimi rubieżami imperium. Prikaz syberyjski wyodrębnił się w roku 1637, a pod jego zarządem znalazła się cała Syberia. Od momentu powstania, aż do 1663 r. na czele syberyjskiego i kazańskiego prikazu stała ta sama osoba.

"Ze względu na fakt, że sprawy syberyjskie szybko się rozwinęły, uznaje się, że konieczne jest utworzenie specjalnej kancelarii - Prikazu Syberyjskiego, z przyznaniem mu pełnej władzy, aby rozwiązać sprawy dotyczące Syberii"[1]

Nowy prikaz zajmował się kwestiami administracyjnymi, sądowymi, wojskowymi, finansowymi, handlowymi oraz górnictwa i wydobycia surowców. Częściowo zajmował się również sprawami dyplomatycznymi w kontaktach z państwami sąsiadującymi z Syberią – Chinami oraz „Mongolskimi i Kałmuckimi władcami”. Prikaz kontrolował lokalną administrację, nadzorował sporządzanie ksiąg należności, oraz pobieraniem jasaku.

W styczniu 1706 roku na czele syberyjskiego prikazu stanął kniaź, Matwiej Gagarin.

Po ustanowieniu guberni syberyjskiej Gagarin został jej namiestnikiem i nadal stał na czele syberyjskiego prikazu.

Podczas I reformy regionalnej Piotra I (według dekretu z 18 grudnia 1708 r.) prikaz został przekształcony w Moskiewską kancelarię syberyjskiej guberni, a od 1710 r. faktycznie przestał istnieć, jako centralna instytucja państwowa. Funkcje prikazu od tego czasu zostały skupione w rękach gubernatora Syberii i kancelarii guberni w Tobolsku.

W 1708 roku Gagarin został mianowany „generalnym prezydentem”, gubernatorem moskiewskim. Pomimo miana gubernatora Syberii, pozostał „prezydentem” Syberyjskiego prikazu mieszkającym w Tobolsku. Dekrety były podpisywane przez komisarza Danila Nikitina[1].

W 1718 roku, po odwołaniu kniazia Gagarina ze stanowiska, Syberyjski prikaz otrzymał takie same uprawnienia, jak kolegia państwowe i stał się zależny od Senatu Rządzącego[1].

W związku z obniżeniem wpływów do skarbu państwa z Syberii, w 1730 roku powrócono do poprzednich kompetencji Syberyjskiego prikazu, podporządkowując go Senatowi. Od tego czasu Syberyjski prikaz nie zajmował się już kwestiami dyplomatycznymi z sąsiednimi państwami, w jego kompetencjach nie zawarto już zarządzania kopalniami czy innymi zakładami produkcyjnymi, przestał również zajmować się sprawami związanymi z wojskiem (od 1748 roku). Syberyjski prikaz zachował pełną kontrolę jedynie nad sprawami administracyjnymi, finansowymi, handlowymi i celnymi.

Od sierpnia 1734 roku wprowadzono finansową odpowiedzialność Syberyjskiego prikazu przed Kamer-Kollegiami (Камер-коллегия) i Sztats-kontorem (Штатс-контор).

Dekretem z dnia 15 grudnia 1763 roku ostatecznie zniesiono Syberyjski prikaz, a jego dotychczasowe kompetencje przydzielono innym guberniom w Rosji.

Archiwum Syberyjskiego prikazu znajduje się w Rosyjskim państwowym archiwum dawnych dokumentów (РГАДА).

Według niektórych danych, więcej niż 90% dokumentów Syberyjskiego prikazu nie zostało nigdy przebadane[2].

Przewodnictwo

edytuj
  • 1637-1643 bojarski kniaź Borys Michajłowicz Lykov
  • 1643-1646 bojarski kniaź Nikita Iwanowicz Odoevsky
  • 1646-1662 bojarski kniaź Aleksy Nikitycz Trubecki
  • 1663–1680 okolniczy Rodion Matveyevich Streshnev
  • 1680-1697 bojarski książę Iwan Borysowicz Repnin
  • 1697–1704 urzędnik Dumy Andriej Andriejewicz Vinius
  • 1704-1705 kniaź Fiodor Juriewicz Romodanowski
  • 1706-1711 kniaź Matwiej Pietrowicz Gagarin[1]

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d В.К. Андриевич, История Сибири. Ч. 1. Период от древнейших времен до установления главенства города Тобольска и основания Иркутского острога., Sankt Petersburg 1889.
  2. Ю.П.Похабов, О предыстории иркутского осторга [online], pribaikal.ru [dostęp 2021-01-25].

Bibliografia

edytuj
  • Гаврила Успенский: Опыт повествования о древностях русских. Charków: 1818, s. 318.
  • Александр Вицын: Краткий очерк управления в России от Петра Великого до издания общего учреждения министерств. Kazań: 1855, s. 37.
  • Николай Николаевич Оглоблин: Обозрение столбцов и книг Сибирского приказа (1592—1768). 1895-1901.
  • История Сибири с древнейших времен до наших дней. 1968–1969.

Linki zewnętrzne

edytuj