Syczek złowrogi[3] (Otus moheliensis) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae). Endemiczny dla Komorów. Zagrożony wyginięciem.

Syczek złowrogi
Otus moheliensis[1]
Lafontaine & Moulaert, 1998
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

sowy

Rodzina

puszczykowate

Podrodzina

puszczyki

Rodzaj

Otus

Gatunek

syczek złowrogi

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Taksonomia

Takson ten jako pierwsi opisali belgijscy ornitolodzy René-Marie Lafontaine i Nathalie Moulaert; opis ukazał się w 1998 roku na łamach czasopisma „Journal of African Zoology”[4]. Jest to gatunek monotypowy[5].

Zasięg występowania

Całkowity zasięg występowania wynosi 21 km². Endemiczny dla wyspy Mohéli leżącej w archipelagu Komorów. Spotykany w jej centralnej części na wysokości 450–790 m n.p.m. w gęstych, wilgotnych lasach[6].

Morfologia

Długość ciała wynosi 20–22 cm. Dziób mierzy 22,4–25,6 mm, ogon 82–84 mm, skok 29–37 mm[7]. Występują dwie odmiany barwne. Pierwsza ma barwę ciemnobrązową, z małą ilością jaśniejszych pasków i plamek. Druga, ciemniejsza, gęsto pokryta smugami i pofalowanymi paskami[6]. U obu płci tęczówki zielonożółte, nogi szare, dzioby czarne[4]. Podobny do syczka komorskiego (Otus mayottensis).

Status, zagrożenia i ochrona

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2017 roku uznaje syczka złowrogiego za gatunek zagrożony (EN – Endangered); wcześniej (od 2000 roku) miał on status gatunku krytycznie zagrożonego (CR – Critically Endangered)[2]. Całkowita populacja szacowana jest na około 260 dorosłych osobników. Zagrożenie dla tego gatunku stanowi wylesianie. W 1995 roku preferowane środowisko, jakim są gęste, wilgotne lasy, stanowiło 5% powierzchni wyspy. Jest ono także niszczone przez gatunki inwazyjne roślin, czapetkę jambos (Syzygium jambos), lantanę pospolitą (Lantana camara) i Clidemia hirta[6].

Przypisy edytuj

  1. Otus moheliensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Otus moheliensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Striginae Leach, 1820 - puszczyki (Wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-04].
  4. a b R.M. Lafontaine & N. Moulaert. Une nouvelle espece de petit-duc (Otus, Aves) aux Comores: taxonomie et statut de conservation. „Journal of African Zoology”. 112, s. 163–169, 1998. 
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-07]. (ang.).
  6. a b c Species factsheet: Otus moheliensis. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-12-07]. (ang.).
  7. Pamela C. Rasmussen, Thomas S. Schulenberg, Frank Hawkins & Raminoarisoa Voninavoko. Geographic variation in the Malagasy Scops-Owl (Otus rutilus auct.): the existence of an unrecognized species of Madagascar and the taxonomy of other Indian Ocean taxa. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 120, 2000. 

Linki zewnętrzne edytuj