Szczeć wykrawana

gatunek rośliny

Szczeć wykrawana[4] (Dipsacus laciniatus L.) – gatunek rośliny z rodziny przewiertniowatych. Dwuletnia roślina zielna występująca w Europie i Azji. W Polsce głównie na południowym wschodzie, poza tym bardzo rzadka.

Szczeć wykrawana
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

szczeciowce

Rodzina

przewiertniowate

Rodzaj

szczeć

Gatunek

szczeć wykrawana

Nazwa systematyczna
Dipsacus laciniatus L.
Sp. Pl.: 97 (1753)[3]
Synonimy
  • Dipsacus fullonum subsp. laciniatus (L.) Thell.
  • Dipsacus sylvestris subsp. laciniatus (L.) Berher[3]

Rozmieszczenie geograficzne

edytuj

Rodzimy obszar jego występowania to Europa środkowa i południowo-wschodnia oraz południowo-zachodnia Azja, gdzie rośnie na obszarze od Francji i Niemiec po Iran, Afganistan, Kirgistan i Kazachstan. Jako gatunek introdukowany występuje na Wyspach Brytyjskich i w strefie umiarkowanej Ameryki Północnej[3], gdzie jest rośliną inwazyjną[5][6]. W Polsce występuje głównie w południowo-wschodniej części kraju, a poza tym na rozproszonych stanowiskach w rejonie górnych i środkowych części dolin Wisły, Bugu i Odry, schodząc do dolnego biegu tej pierwszej[7].

Morfologia

edytuj
 
Kwiatostany
 
Liście
Pokrój
Roślina zielna osiągająca do 1,5, rzadziej 2 m wysokości[8].
Łodyga
Prosto wzniesiona, rozgałęziająca się, kanciasta i na kantach pokryta gęstymi, cienkimi kolcami[8].
Liście
Liście odziomkowe jajowato lancetowate, krótkoogonkowe, ząbkowane i głębiej wcinane. Liście łodygowe są siedzące, zrośnięte parami tworząc lejkowaty kubek. Ich blaszki są podługowato lancetowate, lirowate, pierzasto dzielne lub sieczne, z odcinkami tępo ząbkowanymi. Wszystkie liście pokryte są wzdłuż nerwów, na brzegach i rzadziej na powierzchni krótkimi szczecinkami[8].
Kwiaty
Zebrane w podługowato jajowatą główkę. Listki okrywy są szydlasto lancetowate, rozszerzone u nasady, krótsze od kwiatostanu i prosto rozpostarte. Są krótko kolczaste wzdłuż brzegów i nerwu. Przysadki wspierające kwiaty są wąskojajowate, kolczasto zakończone, długie do 2 cm, wzdłuż brzegów pokryte szczecinkowatymi włoskami. Korony kwiatów osiągają 13 mm długości, są 4-łatkowe, przy czym jedna z łatek jest dłuższa od pozostałych. Korona od zewnątrz i wewnątrz jest krótko, gęsto owłosiona[8].
Owoce
Niełupki długości 5 mm[8]. Na jednej roślinie może powstać do ok. dwóch tysięcy nasion[5].
Gatunki podobne
Szczeć pospolita i sukiennicza mają podobnie jajowate kwiatostany, ale różnią się niepodzielonymi liśćmi. Ich listki okrywy nie są wyraźnie rozszerzone u nasady i zwykle są wygięte ku górze[9].

Biologia i ekologia

edytuj

Roślina dwuletnia kwitnąca w drugim roku życia w od czerwca do sierpnia[10]. Rośnie na przydrożach i brzegach lasów, w wilgotnych miejscach ruderalnych[10]. Nasiona zachowują zdolność do kiełkowania przynajmniej przez dwa lata[5].

Mieszaniec

edytuj

Tworzy mieszańca ze szczecią pospolitą Dipsacus fullonum[10].

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2024-06-15] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2024-06-15] (ang.).
  3. a b c Dipsacus laciniatus L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-06-15].
  4. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 71, ISBN 978-83-62975-45-7.
  5. a b c Cutleaf teasel, [w:] Invasive Plant Atlas of the United States [online], invasiveplantatlas.org [dostęp 2024-06-19].
  6. Dipsacus fullonum, D. laciniatus, [w:] Fire Effects Information System (FEIS) [online], fs.usda.gov [dostęp 2024-06-19].
  7. Adam Zając, Maria Zając: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 198. ISBN 83-915161-1-3.
  8. a b c d e Adam Jasiewicz, Rodzina: Dipsacaceae, Szczeciowate, [w:] Bogumił Pawłowski, Adam Jasiewicz (red.), Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych, t. XIII, Kraków: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972, s. 14.
  9. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski: Rośliny polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988, s. 631. ISBN 83-01-05287-2.
  10. a b c Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 446. ISBN 83-0114342-8.