Tętnica przednia mózgu

Tętnica przednia mózgu (łac. arteria cerebri anterior) – w anatomii człowieka jedna z dwóch parzystych, końcowych gałęzi tętnicy szyjnej wewnętrznej. Biegnie nad nerwem wzrokowym, a następnie w szczelinie podłużnej mózgu równolegle do tętnicy przedniej mózgu strony przeciwnej. W dalszym przebiegu obie tętnice przednie mózgu: prawa i lewa przewijają się wokół ciała modzelowatego i biegną ku tyłowi wzdłuż jego górnej powierzchni[1].

Powierzchnia zewnętrzna pókuli mózgowej z wyróżnieniem obszarów unaczynienia tętnic mózgowych (obszar unaczynienia tętnicy przedniej mózgu na niebiesko).
Powierzchnia przyśrodkowa pókuli mózgowej z wyróżnieniem obszarów unaczynienia tętnic mózgowych (obszar unaczynienia tętnicy przedniej mózgu na niebiesko).

Od tętnicy przedniej mózgu odchodzą:

Niedrożność tętnicy przedniej mózgu prowadzi do zawału mózgu w obszarze jej unaczynienia, co objawia się m.in. przeciwstronnym niedowładem połowiczym, głębszym w kończynie dolnej.

Przypisy

edytuj
  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 412–415, ISBN 978-83-200-4203-0.