Tadeusz Gołębiowski (leśnik)
Tadeusz Gołębiowski (ur. 1915 w Wolbromiu, zm. 1 września 2004 w Sanoku) – polski inżynier leśnik, żołnierz, działacz społeczny.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
leśnik |
Narodowość |
polska |
Uczelnia |
Państwowa Wyższa Szkoła Rolnicza Liceum Krzemienieckiego w Białokrynicy |
Odznaczenia | |
|
Życiorys
edytujW 1933 zdał egzamin dojrzałości w gimnazjum w Szczekocinach. Absolwent studiów na Wydziale Leśnym Państwowej Wyższej Szkoły Rolniczej Liceum Krzemienieckiego w Białokrynicy z 1937 z tytułem agrotechnika leśnictwa. W Wojsku Polskim odbywał służbę w 5 pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu. Został zatrudniony w lasach Fundacji im. Abrahamowiczów w Krasowie, był leśniczym w leśnictwie Brylińce. Do 1939 pracował w leśnictwie Krasów.
Po wybuchu II wojny światowej 1939 został zmobilizowany w Krasowie jako plutonowy podchorąży rezerwy ze szkoły podchorążych 5 pułku Strzelców Podhalańskich z Przemyśla do obrony Sanoka, brał udział w kampanii wrześniowej na stanowisku dowódcy plutonu karabinów maszynowych w składzie samodzielnego batalionu 6 pułku Strzelców Podhalańskich z Sambora[1][2][3]. Uczestniczył m.in. w walkach pod Bykowcami, gdzie poniósł śmierć dowódca plutonu karabinów maszynowych ppor. Marian Zaremba. Po wycofaniu oddziałów polskich został wzięty do niewoli przez Niemców, następnie w październiku 1939 zwolniony w grupie leśników. Podczas wojny pracował w Nadleśnictwie Żohatyn w okresie okupacji sowieckiej, później w Leśnictwie Cisowa pod okupacji niemieckiej (wraz z nim pracował jego brat Tadeusz; podczas wojny inny brat Kazimierz zginął zamordowany przez UPA). W 1945 pracował w Wolbromiu.
Po wojnie działał jako organizator leśnictwa (Nadleśnictwa Dobrzyń (Kup), Ziemie Odzyskane). Od 1949 był kierownikiem Oddziału Organizacyjnego w Biurze Planowania i Organizacji Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych we Wrocławiu. Od 1951 do 1952 pełnił funkcję dyrektora Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Rzeszowie z siedzibą w Przemyślu. Od 1952 do 1957 był dyrektorem Rejonu Lasów Państwowych w Sanoku. W 1957 otrzymał tytuł inżyniera leśnika nadany przez SGGW. Od 1957 do 1961 był dyrektorem Zarządu Budownictwa Leśnego w Ustrzykach Dolnych. Prowadził tworzenie odcinków Bieszczadzkiej Kolejki Leśnej. Od 1963 zastępca dyrektora ds. administracyjno-bytowych w strukturze „Hydrobudowy–10” w Solinie, następnie dyrektor Zakładu Inwestycji Leśnych w Ustrzykach Dolnych, od 1973 do 1979 pełnił stanowisko kierownika Zespołu Składnic Lasów Państwowych w Sanoku. W 1979 odszedł na emeryturę. Później działał jako przewodnik po Bieszczadach.
Działał społecznie. Został działaczem i przewodnikiem sanockiego oddziału PTTK[4]. Kierował komisją historyczną miejsko-gminnego Koła Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Sanoku[5][6][7], w 1981 objął przewodnictwo komisji historycznej koła w Sanoku i został członkiem zarządu[8], 28 listopada 1982 wybrany członkiem zarządu koła w Sanoku ZBoWiD[9]. Działał na rzecz upamiętnienia Miejsc Pamięci Narodowej, gromadzenia dokumentów[10]. Działał także w ruchu myśliwskim[11]. Należał do PZPR[12]. W 2000 otrzymał nominację na stopień oficerski porucznika[13][14].
Zmarł 1 września 2004. Został pochowany w Zawadce.
Publikacje
edytujOdznaczenia i wyróżnienia
edytuj- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1986)[18][19]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1976)
- Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” (1982)[5]
- Odznaka „Zasłużony dla województwa rzeszowskiego” (1969)[20]
- Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (1982)[21]
- Odznaka „Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego” (1995)
- Kordelas Leśnika Polskiego (2000)
- Tytuł honorowego członka Sanockiego Koła Przewodników Beskidzkich i Terenowych[22]
- List pochwalny za długoletnią pracę społeczną na rzecz ZBoWiD (1980)[23]
- Dyplom ZG PTTK (1986)[24]
Przypisy
edytuj- ↑ Przed Dniem Wojska Polskiego. W hołdzie bohaterskim żołnierzom kampanii wrześniowej. Odsłonięcie pomnika w Bykowcach. „Nowiny”, s. 1, Nr 281 z 11 października 1971.
- ↑ Wrzesień 1939 r. w naszym regionie. W obronie Sanoka. „Nowiny”, s. 1, Nr 212 z 8 września 1983.
- ↑ Józef Ząbkiewicz. Sanocki wrzesień 1939 r.. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 25 (316) z 1-10 września 1984.
- ↑ Krzysztof Prajzner: Od PTT do PTTK – 75 lat oddziału w Sanoku. gosciniec.pttk.pl. [dostęp 2015-12-30].
- ↑ a b Andrzej Brygidyn. Wierność do końca – dewizą żołnierzy Września (II). „Gazeta Sanocka – Autosan”. 12 (246), s. 5, 10-20 września 1982.
- ↑ Bogumiła Koszela, Marian Jarosz. Ambitne plany sanockiego koła ZBoWiD. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 7 (298) z 1-20 marca 1984.
- ↑ Spotkanie weteranów II wojny światowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 22 (313) z 1-10 sierpnia 1984.
- ↑ ZBoWiD 1986 ↓, s. 294.
- ↑ ZBoWiD 1986 ↓, s. 320.
- ↑ Józef Ząbkiewicz. 40 lat kombatanckiego związku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 14 (485) z 10-20 maja 1989.
- ↑ „Darz Bór”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 15 (84) z 1-15 sierpnia 1977.
- ↑ ZBoWiD 1986 ↓, s. 263.
- ↑ W pamiętaniu wierni. „Tygodnik Sanocki”. Nr 20 (445), s. 11, 19 maja 2000.
- ↑ Marian Struś. Uszanowani kombatanci. „Głos Ziemi Sanockiej”. Nr 7, s. 4, 14 maja 2000.
- ↑ Bibliografia – Na bieszczadzkich obwodnicach - przewodnik Część 1. DuŜa obwodnica i część 2. Mała obwodnica. bieszczady-przewodnicy.pl. [dostęp 2015-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Tadeusz Gołębiowski: Gospodarka leśna i wodna w regionie Bieszczadów i Beskidu Niskiego. W: Sanocjana. Materiały szkoleniowe. T. I. Sanok: Komisja Szkoleniowa Koła Przewodników PTTK w Sanoku, 1985, s. 57-65.
- ↑ Opracowania ogólne. biblioteka.sanok.pl. [dostęp 2015-12-30].
- ↑ Nie dajmy sobie odebrać pokoju. „Nowiny”, s. 1, Nr 104 z 5 maja 1986.
- ↑ Manifestacja pokojowa w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 15 (378) z 20-31 maja 1986.
- ↑ Jubileuszowa akademia leśników w Przemyślu. „Nowiny”, s. 2, Nr 183 z 18 lipca 1969.
- ↑ ZBoWiD 1986 ↓, s. 315.
- ↑ Jolanta Ziobro. Gaudeamus w grodzie Grzegorza. „Tygodnik Sanocki”. Nr 41 (518), s. 6, 12 października 2001.
- ↑ ZBoWiD 1986 ↓, s. 276.
- ↑ Krzysztof Prajzner: Jubiluesz sanockich przewodników. W: Sanocjana. Materiały szkoleniowe. T. II. Sanok: Komisja Szkoleniowa Koła Przewodników PTTK w Sanoku, 1986, s. 6.
Bibliografia
edytuj- Władysław Świdrak. Przywracają życie Bieszczadom. „Nowiny”, s. 2, Nr 293 z 6 listopada 1969.
- Arnold Andrunik: Rozwój i działalność Związku Bojowników o Wolność i Demokrację na Ziemi Sanockiej w latach 1949-1984. Sanok: 1986, s. 1-335.
- Józef Ząbkiewicz. Ze wspomnień żołnierza 1939 r. Ostatnia bitwa Września na ziemi sanockiej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 26 (461) z 10-20 września 1988.
- Edward Zając: Sanockie biografie. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2009, s. 71-75. ISBN 978-83-61043-09-6.
- Tadeusz Gołębiowski. golebiowski.stansat.pl. [dostęp 2015-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- Odszedł Tadeusz Gołębiowski – nestor leśników Podkarpacia. wyborcza.pl. [dostęp 2015-12-30].