Andrzej Brygidyn
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Andrzej Brygidyn (ur. w Sanoku) – polski nauczyciel historyk.
| ||
| Miejsce urodzenia | Sanok | |
| Zawód, zajęcie | nauczyciel | |
| Edukacja | Liceum Ogólnokształcące Męskie w Sanoku | |
| Alma Mater | Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie | |
| Odznaczenia | ||
 
| ||
ŻyciorysEdytuj
Urodził się w Sanoku[1]. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego Męskiego w Sanoku z 1965[2][1]. Ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie z tytułem magistra historii (studia od 1967 do 1971)[3][1]. W 1991 uzyskał III stopień specjalizacji zawodowej w zakresie nauczania historii. Pracował na stanowisku nauczyciela historii w sanockich szkołach podstawowych: nr 5, nr 4 oraz nr 7. Od 1977 był dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 7 im. 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej w Sanoku[4][5][6][7], od 26 kwietnia 1999 dyrektorem Gimnazjum nr 4 im. 6 Pomorskiej Dywizji Piechoty[8][9][1][10] do 2003. W 2001 obchodził jubileusz 35-lecia pracy w zawodzie nauczyciela[11]. Pracował także w II LO w Sanoku. Był inicjatorem powstania i twórcą otwartego w 1999 Nauczycielskiego Kolegium Języków Obcych w Sanoku[12][13], którego został dyrektorem[14][15][16][1] od 2003. Ponadto został dyrektorem Podkarpackiego Centrum Doskonalenia i Doradztwa (2008[1]), Niepublicznego Liceum Ogólnokształcącego i Niepublicznego Uzupełniającego dla Dorosłych (2008) oraz Sanockiej Szkoły Policealnej (2011), Wyższej Szkoły Sanockiej (2012[1]). Jako nauczyciel historii uzyskał III stopień specjalizacji zawodowej[17]. Według informacji upublicznionych w 1992 przez Komitet Obywatelski w Sanoku Andrzej Brygidyn miał po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce uczestniczyć w dniu 13 lutego 1982 w posiedzeniu zespołu ds. oceny kadry pedagogicznej szkól i placówek oświatowo-wychowawczych w Sanoku, powołanego celem weryfikacji nauczycieli nauczycieli w tym mieście[18][6][19], czemu wówczas zaprzeczył[7].
Publicysta i autor publikacji z zakresu II wojny światowej, historii współczesnej, także w ujęciu lokalnym miasta Sanoka i ziemi sanockiej. Jako publicysta i autor został współpracownikiem czasopism regionalnych[1] (m.in. „Gazeta Sanocka – Autosan”[20][21], „Tygodnik Sanocki”[22]). W 1991 Komisja Historyczna Rady Miasta Sanoka przyznała dotację w wysokości 25 mln zł na wydanie książki A. Brygidyna pt. Kryptonim „San”[23].
W okresie PRL był lektorem sanockiego oddziału Towarzystwa Wiedzy Powszechnej[24]. W 1980 został wiceprezesem ds. wychowawczych powołanego wówczas klubu łyżwiarstwa szybkiego SKŁ Górnik Sanok[25]. Sprawował mandat radnego Miejskiej Rady Narodowej (MRN) w Sanoku; wybrany w wyborach w 1988 z ramienia PZPR[26][27]. 10 lipca 1991 został wybrany członkiem zarządu Towarzystwa Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka[28]. Został członkiem Stowarzyszenia Korporacji Literackiej w Sanoku.
Jego córka Magdalena Brygidyn-Paszkiewicz także została historykiem[3][1].
PublikacjeEdytuj
- Kryptonim „San”. Żołnierze sanockiego Obwodu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej 1939-1944. Sanok: Społeczny Komitet Wydawniczy „San”, 1992.[29]
- Żołnierskimi rzuceni losami. Sanok: 1994. ISBN 83-87282-47-2. (wydanie 2: 1997)[30][31][1]
- Sanok. Między wojną a stanem wojennym. Sanok: 1999. ISBN 83-87282-86-3.[32][33][34]
- Sanocka Lista Katyńska. Jeńcy Kozielska, Ostaszkowa, Starobielska oraz innych obozów i więzień Polski kresowej pomordowani w Rosji Sowieckiej. Sanok: 2000.[35]
- Śladami synów Ziemi Sanockiej – żołnierzy 6 Dywizji Piechoty. Sanok: 2000.
- Wspomnienia i relacje żołnierzy Sanockiego Obwodu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej 1939-1944. Sanok: 2012. ISBN 978-83-903080-5-0. (współautorka: Magdalena Brygidyn-Paszkiewicz)[36]
- Sanockie reminiscencje. Sanok: 2013. ISBN 978-83-903080-2-9. (współautorka: Magdalena Brygidyn-Paszkiewicz)
- Inne
- Śladami synów Ziemi Sanockiej – żołnierzy 6 Dywizji Piechoty (Rocznik Sanocki 1988)
- Sanok. Dzieje miasta. Kraków: Secesja, 1995. ISBN 83-86077-57-3.[1]
- podrozdział Życie polityczne w rozdziale W latach powojennych
Nagrody i odznaczeniaEdytuj
- Nagroda Wojewódzkiego Kuratora Oświaty i Wychowania (1975[37], 1982[38])
- Dyplom uznania za pracę ideowo-wychowawczą i kulturalną przyznany przez Zarząd Wojewódzki Towarzystwa Wiedzy Powszechnej (1977)[24]
- Dyplom uznania za wybitne osiągnięcia i zaangażowanie w pracy ideowo-wychowawczej (1983)[39]
- Nagroda Ministra Edukacji Narodowej II stopnia (1988)[40]
- Nagroda Miasta Sanoka II stopnia w dziedzinie literatury przyznana za rok 1995 (za upowszechnianie historii regionalnej)[41][42][43][44]
- Konkurs „Ziemia rodzinna Grzegorza z Sanoka w literaturze”[45]:
- Godło „Grzegorz” w dziedzinie prozy literackiej za pracę pt. Wsypa (1986)
- Dwukrotnie druga nagroda (w tym w 1991 w dziale pamiętników[46])
- Odznaka „Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych” (1999)[47]
- Tytuł członka honorowego Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych[48]
- Nagroda Powiatu Sanockiego w dziedzinie kultury (2001, za publikację Sanocka Lista Katyńska)[49][50]
- Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (2001)
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k Biogram Andrzeja Brygidyna na obwolucie publikacji pt. Wspomnienia i relacje żołnierzy Sanockiego Obwodu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej 1939-1944 z 2012 roku.
- ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 13 grudnia 2014].
- ↑ a b Czesław A. Skrobała. Tropami katyńskiej tragedii. „Tygodnik Sanocki”. Nr 50 (527), s. 7, 14 grudnia 2001.
- ↑ Krystyna Chowaniec, Oświata i szkolnictwo. Szkoły podstawowe, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 865.
- ↑ Marek Pomykała. Wojna w osiedlu. „Nowiny”, s. 5, Nr 97 z 27-29 kwietnia 1990.
- ↑ a b Stanisław Siwak. Trędowaty?. „Nowiny”, s. 3, Nr 177 z 9 września 1992.
- ↑ a b Andrzej Brygidyn. Trędowaty. Kto weryfikował?. „Nowiny”, s. 3, Nr 197 z 7 października 1992.
- ↑ Gimnazjalne nominacje. „Tygodnik Sanocki”. Nr 19 (391), s. 1, 7 maja 1999.
- ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995-2000. „Rocznik Sanocki 2001”, s. 357, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096.
- ↑ Mieczysław Kozimor: Spółdzielnia Mieszkaniowa w Sanoku w latach 1959-1991. Sanok: 2014, s. 104. ISBN 978-83-60380-33-8.
- ↑ Pożegnania, nominacje i nagrody. „Tygodnik Sanocki”. Nr 36 (513), s. 2, 7 września 2001.
- ↑ Janusz Szuber. Vivat academia, vivant professores!. „Tygodnik Sanocki”. Nr 41 (413), s. 1, 8 października 1999.
- ↑ Bogdan Roczniak. Studiują języki. „Tygodnik Sanocki”. Nr 9 (486), s. 3, 2 marca 2001.
- ↑ Kadra pedagogiczna rok akademicki 2011/2012. nkjo.sanok.pl. [dostęp 2016-04-10].
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 936
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 1077
- ↑ Zawodowa nobilitacja. „Tygodnik Sanocki”. Nr 15 (440), s. 2, 15 kwietnia 2000.
- ↑ „Zespół w składzie: Ryszard Grzebień - naczelnik miasta, Ryszard Borowiec – dyrektor Zespołu Szkół Ekonomicznych, Stanisław Prokop – dyrektor Zespołu Szkół Mechanicznych, Stanisław Obara – dyrektor II LO, Andrzej Brygidyn – dyrektor SP-7 Zygmunt Skałkowski – inspektor oświaty i wychowania na posiedzeniu w dniu 13 lutego 1982 r. po szczegółowej analizie stanu pracy i nastrojów w zespołach nauczycielskich oraz po zapoznaniu się z opiniami o nauczycielach sporządzonymi przez dyrektorów szkół postanowił skierować do Kuratorium Oświaty i Wychowania wnioski wobec 24 nauczycieli (wśród nich byli m.in. Wiesława Kotulska i Jerzy Pawliszewski z II LO oraz Jerzy Tarnawski z ZSM). Por. Stanisław Siwak. Trędowaty. „Nowiny”, s. 3, Nr 21 z 24 stycznia 1990. Stanisław Siwak. Trędowaty?. „Nowiny”, s. 3, Nr 177 z 9 września 1992. Marian Struś. Polowanie z nagonką. „Podkarpacie”, s. 8, Nr 46 z 11 listopada 1992. Kalendarium działań „Solidarności” w sanockiej oświacie na tle przemian ustrojowych w Polsce. sokolsanok.pl. [dostęp 2016-11-24].
- ↑ Zmiany w Sanoku. Kalendarium działań „Solidarności” w sanockiej oświacie na tle przemian ustrojowych w Polsce. sokolsanok.pl. [dostęp 2016-09-30].
- ↑ Z frontów II wojny światowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, 5, Nr 25 (225) z 10-20 września 1981.
- ↑ Nr 5: Prasa ziemi sanockiej – informator. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 103-104, Sanok: 2005. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Nagroda Miasta Sanoka. W: Franciszek Oberc: Sanok. Instytucje kultury. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1999, s. 125. ISBN 83-909787-3-3.
- ↑ Władysław Stachowicz. Samorząd terytorialny miasta Sanoka w latach 1990–2002 w relacjach lokalnej prasy. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 109, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ a b Marian Struś. Wyróżnienia dla lektorów sanockiego oddziału Towarzystwa Wiedzy Powszechnej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 6, Nr 1 (94) z 1-10 stycznia 1978.
- ↑ Powstał Sanocki Klub Łyżwiarski „Górnik”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, 2, Nr 7 (172) z 1-10 marca 1980.
- ↑ Miejska Rada Narodowa w nowym składzie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 20 (455) z 10-20 lipca 1988.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 305, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Zbigniew Koziarz. Towarzystwo Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka (1904–1994). „Rocznik Sanocki”. VII, s. 14, 1995. ISSN 0557-2096.
- ↑ Jan Grygiel. Kryptonim „San” znaczy walka. „Nowiny”, s. 4, Nr 201 z 13 października 1992.
- ↑ Żołnierskimi rzuceni losami. „Tygodnik Sanocki”. Nr 22 (342), s. 11, 29 maja 1998.
- ↑ Żołnierskimi rzuceni losami. roksana.gt.pl. [dostęp 2016-04-10].
- ↑ Do sanockiej biblioteczki. „Tygodnik Sanocki”. Nr 12 (384), s. 2, 19 marca 1999.
- ↑ Sanok między wojną a stanem wojennym. roksana.gt.pl. [dostęp 2016-04-10].
- ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995-2000. „Rocznik Sanocki 2001”, s. 355, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096.
- ↑ Jolanta Ziobro. Sanocka lista katyńska. „Tygodnik Sanocki”. Nr 21 (446), s. 4, 26 maja 2000.
- ↑ Wspomnienia AK-owców. „Tygodnik Sanocki”, s. 7, Nr 46 (1095) z 23 listopada 2012.
- ↑ Dzień Nauczyciela. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 20 (39) z 1-15 listopada 1975.
- ↑ Odznaczenia i nagrody dla zasłużonych pedagogów. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 17 (251) z 1-10 listopada 1982.
- ↑ Przyznany przez Miejski Ośrodek Pracy Ideowo-Wychowawczej, stanowiącego filię Wojewódzkiego Uniwersytetu Marksizmu-Leninizmu. Por. Bogumiła Koszela. Mistrzostwa Polski Juniorów w Modelarstwie Rakietowym 1983. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 28 z 10-20 października 1983.
- ↑ Odznaczenia i wyróżnienia pedagogów. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 31 (466) z 1-10 listopada 1988.
- ↑ Jolanta Pomykała. Nagrody Miasta A.D. 1995. „Tygodnik Sanocki”. 11 (227), s. 1, 15 marca 1996.
- ↑ Jolanta Pomykała. Miasto łaskawe dla twórców. „Tygodnik Sanocki”. 17-18 (233-234), s. 2, 30 kwietnia 1996.
- ↑ Zbigniew Osenkowski, Kalendarium sanockie 1995-2000, Rocznik Sanocki Tom VIII – Rok 2001, Sanok 2001, s. 328.
- ↑ Nagroda Miasta Sanoka. W: Franciszek Oberc: Sanok. Instytucje kultury. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1999, s. 124. ISBN 83-909787-3-3.
- ↑ Konkurs „Ziemia rodzinna Grzegorza z Sanoka w literaturze” – rozstrzygnięty. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 6, Nr 15 (378) z 20-31 maja 1986.
- ↑ Franciszek Oberc, Kalendarium sanockie 1974-1994 w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 962.
- ↑ Kombatanci w „siódemce”. „Tygodnik Sanocki”. Nr 13 (385), s. 1, 26 marca 1999.
- ↑ Bartosz Błażewicz. Kombatanckie obchody. Awanse, wspomnienia, życzenia. „Tygodnik Sanocki”. Nr 36 (461), s. 2, 8 września 2000.
- ↑ Bogdan Roczniak. Powiatowe nagrody. „Tygodnik Sanocki”. Nr 48 (525), s. 2, 30 listopada 2001.
- ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 422, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096.
BibliografiaEdytuj
- Andrzeja Brygidyna na stronie Miejskiej Biblioteki Publicznej w Sanoku
- Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 534-535, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.