Wikipedia

Tadeusz Miś

Tadeusz Józef Miś (ur. 17 marca[a] 1892 w Skawinie, zm. ?) – podpułkownik żandarmerii Wojska Polskiego.

Tadeusz Miś
podpułkownik żandarmerii podpułkownik żandarmerii
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1892
Skawina

Data śmierci

?

Przebieg służby
Lata służby

od 1914

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Armia „Poznań”

Stanowiska

dowódca żandarmerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Krzyż Zasługi (II RP) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Życiorys edytuj

Urodził się 17 marca 1892 w Skawinie, w ówczesnym powiecie wielickim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Wincentego i Agnieszki z Czopkiewiczów[2]. Rodzice byli nauczycielami w jednoklasowej szkole mieszanej w Radziszowie[3][4]. W 1907 Wincenty był nauczycielem kierownikiem dwuklasowej szkoły mieszanej w Ochotnicy przy kościele[5]. Jego braćmi byli: Bolesław (1888–1940) i Mieczysław (1895–1916), legioniści, kawalerowie Orderu Virtuti Militari. Uczył się w Gimnazjum Świętej Anny w Krakowie[6][7][8]. Maturę złożył w c. k. Gimnazjum V w Krakowie. W 1911 rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 1 pułku piechoty Legionów Polskich. 20 maja 1916 uzyskał absolutorium na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po bitwie pod Kaniowem (11 maja 1918) dostał się do niemieckiej niewoli, w której przebywał do 12 listopada 1918.

15 listopada 1918 jako chorąży byłego II Korpusu Polskiego został przyjęty do Wojska Polskiego i mianowany podporucznikiem[9]. 16 grudnia 1918 został przeniesiony z Rezerwy Personalnej do Żandarmerii Polowej WP[10]. 11 sierpnia 1919 został przeniesiony z Dowództwa Żandarmerii Dowództwa Okręgu Generalnego Lublin do Dowództwa Żandarmerii przy Naczelnym Dowództwie Wojska Polskiego[11]. 9 grudnia 1919 został awansowany z dniem 1 grudnia 1919 na porucznika piechoty służąc w Żandarmerii Polowej[12]. 30 lipca 1920 został mianowany z dniem 1 maja 1920 porucznikiem w piechocie. W dalszym ciągu pełnił służbę w Dowództwie Żandarmerii Polowej przy ND WP[13].

1 czerwca 1921 pełnił służbę w 9 dywizjonie żandarmerii wojskowej[14]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 59. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii, a jego oddziałem macierzystym był 3 dywizjon żandarmerii w Grodnie[15]. 15 marca 1923 został przeniesiony do Centralnej Szkoły Żandarmerii w Grudziądzu na stanowisko instruktora w Oddziale Szkolnym, pozostając oficerem nadetatowym 3 dywizjonu żandarmerii[16][17]. W lipcu 1924 został przeniesiony do 5 dywizjonu żandarmerii w Krakowie[18][19]. W marcu 1927 został przeniesiony do 4 dywizjonu żandarmerii w Łodzi na stanowisko pełniącego obowiązki zastępcy dowódcy dywizjonu[20][21]. 12 kwietnia 1927 awansował na majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 6. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. W grudniu 1928 został przeniesiony do 2 dywizjonu żandarmerii w Lublinie na stanowisko zastępcy dowódcy dywizjonu[22][23]. Od marca 1932 do 31 sierpnia 1939 dowodził 2 dywizjonem żandarmerii w Lublinie[24][25][26]. 27 czerwca 1935 awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 i 2. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[27]. 31 sierpnia 1939 podpisał, jako dowódca dywizjonu ostatni rozkaz dzienny nr 25, w którym poinformował podwładnych o swoim odejściu na inne stanowisko służbowe oraz pożegnał ich słowami: „odchodząc po 11 letniej pracy w 2 dyonie żandarmerii żegnam wszystkich podwładnych mi żandarmów i życzę im powodzenia w dalszej pracy dla dobra Ojczyzny”[28]. W czasie kampanii wrześniowej 1939 był dowódcą żandarmerii Armii „Poznań”.

Z notatek podpułkownika Władysława Drzymulskiego przekazanych pułkownikowi Władysławowi Wierzbickiemu wynika, że w końcu 1940 roku podpułkownik Tadeusz Miś zgodził się zostać zastępcą Władysława Drzymulskiego. Gdy Władysław Drzymulski miał wystąpić z propozycją zamiany na stanowisku z podpułkownikiem Misiem, jako starszym stopniem, propozycja ta spotkała się z odmową generała Roweckiego, uzasadnioną nieznajomością przez podpułkownika Misia stosunków panujących w Warszawie. Notatki Władysława Drzymulskiego kończą się stwierdzeniem: „z chwilą wybuchu powstania nie wiadomo, co się stało z podpułkownikiem Misiem”[29].

Ordery i odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ 23 marca 1932 ogłoszono sprostowanie daty urodzenia z „14 marca 1892” na „17 marca 1892”[1].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 270.
  2. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-31]..
  3. ↑ Szematyzm 1892 ↓, s. 465.
  4. ↑ Szematyzm 1893 ↓, s. 465, 494.
  5. ↑ Szematyzm 1907 ↓, s. 645.
  6. ↑ Sprawozdanie 1904 ↓, s. 67, klasa Ic.
  7. ↑ Sprawozdanie 1905 ↓, s. 110, klasa IIc.
  8. ↑ Sprawozdanie 1906 ↓, s. 55, klasa IIIc.
  9. ↑ Dz. Rozp. MSWojsk. Nr 6 z 27 listopada 1918, poz. 87.
  10. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 2 z 12 stycznia 1919, poz. 99.
  11. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 86 z 20 sierpnia 1919, poz. 3002.
  12. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 98 z 29 grudnia 1919, poz. 4145.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 8 września 1920, s. 816.
  14. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 405.
  15. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 292.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 15 marca 1923, s. 191.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1055, 1064, 1533.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 60 z 27 czerwca 1924, s. 358.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 962, 966.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927, s. 74.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 668, 675.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929, s. 124.
  23. ↑ Suliński 2012 ↓, s. 38.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 224.
  25. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 288, 792.
  26. ↑ Suliński 2012 ↓, s. 41.
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935, s. 66.
  28. ↑ Suliński 2012 ↓, s. 46.
  29. ↑ Wierzbicki 1990 ↓, s. 143.
  30. ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296.
  31. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-31]..
  32. ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592.
  33. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 10.
  34. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 281.
  35. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  36. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 407.
  37. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 668.
  38. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-31]..

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Miś&oldid=68631592”