Temür Öldżejtü
Temür Öldżejtü, mong. ᠥᠯᠵᠡᠶᠢᠲᠦ ᠲᠡᠮᠦᠷ (ur. 15 października 1265, zm. 10 lutego 1307) – syn Zhenjina, wnuk Kubilaj-chana, szósty wielki chan mongolski i drugi cesarz Chin z dynastii Yuan. Zwierzchnictwo jego władzy uznało Królestwo Paganu, Tran i Czampa, a także zachodnie chanaty Imperium Mongołów. Chociaż sam był buddystą tolerował rozwój innych religii. Na czas jego rządów przypada działalność franciszkanina Jana z Montecorvino.[potrzebny przypis]
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Wielki Chan Mongołów i Cesarz Chin | |||||||||
| Okres | od 24 maja 1294 do 10 lutego 1307 | ||||||||
| Era panowania | Yuánzhēn (元貞) 1295–1297 Dàdé (大德) 1297–1307 | ||||||||
| Poprzednik | Kubilaj-chan | ||||||||
| Następca | Külüg-chan | ||||||||
| Dane biograficzne | |||||||||
| Dynastia | Yuan | ||||||||
| Data urodzenia | 15 października 1265 | ||||||||
| Data i miejsce śmierci | 10 lutego 1307 Chanbałyk | ||||||||
| Ojciec | Zhenjin | ||||||||
| Żona | Bulugan | ||||||||
W 1293 mianowany gubernatorem Karakorum a od 24 maja 1294 roku samodzielny władca Imperium.
BibliografiaEdytuj
| Poprzednik Kubilaj-chan |
Mongolscy Wielcy Chanowie | Następca Külüg-chan |