Wikipedia

Teofil Kondyjowski

polski weterynarz

Teofil Kondyjowski (ur. 17 lub 26 lub 27 lutego 1876 w Nowotańcu, zm. 21 lipca 1947 w Sanoku) – lekarz weterynarz, major weterynarii Wojska Polskiego.

Teofil Kondyjowski
Ilustracja
Teofil Kondyjowski (1912)
major weterynarii major weterynarii
Data i miejsce urodzenia

17 lub 26 lub 27 lutego 1876
Nowotaniec

Data i miejsce śmierci

21 lipca 1947
Sanok

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

2 Pułk Artylerii Górskiej

Stanowiska

lekarz weterynarii pułku

Życiorys edytuj

Urodził się 17[1] lub 26[2] lub 27[3][4][5] lutego 1876 w Nowotańcu[a]. Był synem Walentego (rolnik i organista w Nowotańcu) i Marii z domu Krawiec[3][6][1][5][2]. Jego rodzeństwem byli: Ludwika I (ur. 1861), Antoni (ur. 1867, urzędnik podatkowy), Rozalia (ur. 1870), Ludwika II (ur. 1873), Kacper (ur. 1878), Bronisław (ur. 1879), Wojciech (ur. 1882)[7][5].

W 1901 zdał eksternistycznie egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Sanoku[8][9][10]. Ukończył studia na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie z tytułem lekarza weterynarii[11].

W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej uchwałą Rady Miejskiej w Sanoku z 20 lipca 1908 został mianowany na posadę weterynarza miejskiego w Sanoku[12] i w kolejnych latach sprawował to stanowisko[13]. Był członkiem oddziału sanockiego C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego oraz delegatem do komisji licencjonującej[14]. Jako weterynarz miejski wygłaszał wykłady podczas kursu rolniczo-hodowlanego i weterynaryjnego w Sanoku w 1909[15].

 
Nagrobek Teofila i Eugenii Kondyjowskich

Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana lekarza weterynarii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[16]. Został awansowany do stopnia majora lekarza weterynarii ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924[17]. W 1923, 1924 pełnił funkcję lekarza weterynarii w 2 pułku artylerii górskiej w Przemyślu (jako oficer przydzielony do stanu pułku z innego korpusu osobowego)[18]. W 1923, 1924 pozostawał oficerem nadetatowym w Kadrze Okręgowego Szpitala Koni nr X w Przemyślu[19][20]. Był przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu nr X w Przemyślu[21]. Z dniem 30 września 1927 został przeniesiony w stan spoczynku[22]. Jako emerytowany oficer zamieszkiwał w Sanoku[23]. W 1934 był oficerem w stanie spoczynku w Korpusie Oficerów Weterynaryjnych grupie Lekarzy Weterynaryjnych z lokatą 1 na liście starszeństwa z dniem 15 sierpnia 1924[24].

Był członkiem wydziału (zarządu) Towarzystwa Szkoły Ludowej w Sanoku[25][26]. Był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (1912, 1939)[27], zaangażował się także w próbę reaktywacji „Sokoła” w 1946[28][29].

Na przełomie lat 20. i 30. w Sanoku był lekarzem weterynarii (przypisany do ulicy Żwirki i Wigury)[30] i pełnił funkcję dyrektora rzeźni miejskiej[31].

Do końca życia zamieszkiwał przy ulicy Żwirki i Wigury 5 w Sanoku[32][2][33]. Zmarł 21 lipca 1947 w Sanoku[2][33][34]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Jana Matejki w Sanoku[33]. Od 1 marca 1910 był żonaty z Eugenią Amalią Franciszką z domu Szczurowską (1884–1965, ur. w Wadowicach, pochodząca z Moszczańca, siostra profesora gimnazjalnego Alfonsa Szczurowskiego[35], nauczycielka, zm. w Sanoku)[36][2][37][38][1]. Mieli syna Antoniego Zbigniewa (ur. 1910)[39][40][41], który był urzędnikiem kolejowym i poległ podczas II wojny światowej[42].

Uwagi edytuj

  1. ↑ Data dzienna 17 lutego 1876 została podana w parafialnej Księdze Małżeństw. Dzień urodzenia 26 lutego 1876 podano w parafialnej Księdze Zmarłych 1946–1958 w Sanoku. Ponadto tę datę potwierdził indeks oficerów w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Inną datę dzienną urodzenia podał Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 899 – 17 lutego 1876. Natomiast zarówno źródła Gimnazjum w Sanoku, dane z Księgi Urodzeń parafii w Nowotańcu, jak i profil na Liście oficerów Wojska Polskiego z lat 1914-1939, wskazały dzień 27 lutego 1876.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Księga małżeństw rz. kat. Sanok (1905–1912). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 76 (poz. 12).
  2. ↑ a b c d e Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 277 (poz. 128).
  3. ↑ a b CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1891/1892 (zespół 7, sygn. 13). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 141.
  4. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1895/1896 (zespół 7, sygn. 20). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 263.
  5. ↑ a b c Nowotaniec Baptisms, Volume IV, 1873 – 1899. semanchuk.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  6. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1887/1888 (zespół 7, sygn. 6). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 272.
  7. ↑ Nowotaniec Baptisms, Volume III, 1842 – 1872. semanchuk.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  8. ↑ Kronika. „Dziennik Polski”. Nr 263, s. 2, 14 lipca 1901. 
  9. ↑ 20. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1900/1901. Sanok: 1901, s. 36, 47.
  10. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2020-04-25].
  11. ↑ Stanisław Tadeusz Sroka: Nauki weterynaryjne we Lwowie do roku 1945. Rzeszów: Instytut Europejskich Studiów Społecznych, 1999, s. 285.
  12. ↑ Księga uchwał Rady miejskiej w Sanoku od 18 kwietnia 1907-1914. T. XIII. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 66-67. [dostęp 2021-12-13].
  13. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 451.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 451.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 466.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 465.
    •Mianowani przez Oddział Towarzystwa Gospodarskiego. „Dziennik ustaw i rozporządzeń krajowych dla Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem”. Nr XI, s. 135, 18 czerwca 1912. 
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 519.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 522.
  14. ↑ Sprawozdanie Komitetu C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego za rok 1911. Lwów: 1912, s. 210, 263.
    •Sprawozdanie Komitetu C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego za rok 1912. Lwów: 1913, s. 199, 252.
    •Sprawozdanie Komitetu C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego za rok 1913. Lwów: 1914, s. 346.
  15. ↑ Kurs rolniczo-hodowlany i weterynaryjny w Sanoku w czasie od 28 lutego do 4 marca 1909. „Przewodnik Kółek Rolniczych”. Nr 6, s. 152, 20 lutego 1910. 
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1400.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1269.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 777.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1396.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1267.
  21. ↑ Kondyjowski Teofil. kehilalinks.jewishgen.org. [dostęp 2015-02-27].
  22. ↑ Nowe zmiany w wojsku. „Gazeta Bydgoska”. Nr 170, s. 3, 28 lipca 1927. 
  23. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 899.
  24. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 381.
  25. ↑ Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1910. Kraków: 1911, s. 258.
  26. ↑ Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1911. Kraków: 1912, s. 268.
  27. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 148, 156. ISBN 978-83-939031-1-5.
  28. ↑ Historia 1889 – 1918 – 1945 – 1999. sokolsanok.pl, 31 maja 2009. [dostęp 2015-02-28].
  29. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 158. ISBN 978-83-939031-1-5.
  30. ↑ Informator Chrześcijański. Wykaz firm handlowych, przemysłowych, rzemieślniczych i wolnych zawodów miasta Sanoka, Zagórza, Rymanowa, Mrzygłoda, Bukowska 1937/8. Sanok: Krakowska Kongregacja Kupiecka, 1938, s. 5.
  31. ↑ Księga Adresowa Polski (wraz z W. M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa, 1930. Warszawa: Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej, 1930, s. 783.
  32. ↑ Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. (zespół 135, sygn. 503). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 14.
  33. ↑ a b c Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1926 do 1956 r.. Sanok. s. 144 (poz. 2138).
  34. ↑ Indeks do ksiąg zmarłych od roku 1914. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. K 1947, (Tom K, str. 277, poz. 128).
  35. ↑ Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 305 (poz. 7).
  36. ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 241 (poz. 243).
  37. ↑ Księga Zmarłych 1959–1975 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 65 (poz. 43).
  38. ↑ Księga cmentarna lata 1962-1973, Sanok, 36 (poz. 40).
  39. ↑ Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 151.
  40. ↑ Księga wtóropisów aktów małżeńskich za lata 1936-1945. T. „K”. Cz. II. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 348.
  41. ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 256 (poz. 435).
  42. ↑ Józef Stachowicz: Diariusz zjazdu. Apel poległych. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 67.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Teofil_Kondyjowski&oldid=71909647”