The Angel
The Angel – dawny pub i hotel w Londynie, położony na północnym skraju centrum, na terenie gminy Islington, obecnie budynek biurowo-usługowy, zabytek klasy II[1].
.jpg) Widok na The Angel | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Miejscowość | |
| Adres |
1 Islington High Street |
Położenie na mapie gminy Islington  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
Położenie na mapie Wielkiego Londynu  | |
 51°31′55,5″N 0°06′23,5″W/51,532083 -0,106528
| |
Ważny punkt orientacyjny[1], za sprawą którego cały okoliczny obszar nazywany jest Angel[2]. Nazwę tę nosi także pobliska stacja metra[3].
Historia edytuj
Co najmniej od początku XVII wieku mieściły się w tym miejscu zajazd oraz stacja przeprzęgowa[a] dla dyliżansów, podążających główną drogą łączącą Londyn ze Szkocją i północną Anglią (Great North Road)[4]. Najstarsza potwierdzona wzmianka nazwy Angel („anioł”) w odniesieniu do tego obiektu pochodzi z 1638 roku[3]. Był to najbliższy Londynowi przystanek na tej trasie, znajdujący się wówczas poza granicami miasta. Podróżni zmierzający do Londynu zatrzymywali się tutaj na nocleg, by uniknąć podróży po zmierzchu, kiedy na drogach wjazdowych do miasta notorycznie dochodziło do rozbojów[4].
Wraz z budową w latach 1756–1761 biegnącego w poprzek ciągu dróg Pentonville Road–City Road, The Angel znalazł się na narożniku skrzyżowania dwóch ważnych arterii komunikacyjnych. Obiekt całkowicie przebudowano w latach 1819 oraz 1899[4]–1903[1]. W 1901 roku otwarto nieopodal stację metra Angel[3]. W latach 1921–1960 w budynku mieściła się restauracja Lyons′ Corner House[1]. Po jej zamknięciu popadł w ruinę. Odnowiony w latach 1981–1982[4], od tamtej pory parter budynku zajmuje bank, a na wyższych piętrach znajduje się przestrzeń biurowa[1][3]. W 1991 roku wpisany do rejestru zabytkowych budynków jako obiekt klasy II[1].
Architektura edytuj
Budynek narożny o siedmiu kondygnacjach (w tym piwnica i poddasze), w neobarokowym stylu edwardiańskim. Zdobione elewacje wychodzące na ulice Islington High Street i Pentonville Road, w części parterowej wykonane z polerowanego granitu norweskiego, na wyższych kondygnacjach – z terakoty. Dach mansardowy pokryty łupkiem walijskim, w części narożnikowej dwie najwyższe kondygnacje przybierają postać bębna zwieńczonego kopułą, również pokrytą terakotą[1].
W kulturze edytuj
The Angel pojawia się na standardowej brytyjskiej planszy do gry Monopoly, w tej samej (jasnoniebieskiej) grupie co Pentonville Road i Euston Road. Jego obecność jest nietypowa, bowiem nieruchomościami na planszy zasadniczo są ulice oraz dworce kolejowe. Twórcy brytyjskiej edycji gry zatrzymali się w tymże pubie podczas wizyty w Londynie, którą odbyli w celu wytypowania odpowiednich nieruchomości[b][5].
Według przypuszczeń Thomas Paine rozpoczął tutaj pisanie książki Prawa człowieka (Rights of Man, 1791)[4][3].
Uwagi edytuj
- ↑ Miejsce wymiany zmęczonych podróżą koni na inne, wypoczęte
- ↑ Brytyjska edycja gry stworzona została w 1936 roku przez spółkę Waddingtons z siedzibą w Leeds; od tamtej pory zawartość planszy nie uległa zmianie.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g The Angel. Historic England. [dostęp 2024-02-18]. (ang.).
- ↑ Angel and Pentonville. Islington Life. [dostęp 2024-02-18]. (ang.).
- ↑ a b c d e The Angel, Islington. Hiden London. [dostęp 2024-02-18]. (ang.).
- ↑ a b c d e Christopher Hibbert, Ben Weinreb, John Keay, Julia Keay: The London Encyclopaedia. Wyd. 3. Macmillan, 2010, s. 23. ISBN 978-1-4050-4925-2.
- ↑ Tim Moore: Do not pass 'go': from the Old Kent Road to Mayfair. Yellow Jersey Press, 2002, s. 210. ISBN 978-0-224-06263-3. [dostęp 2024-01-11].