Tingotingo pouaru

Tingotingo pouaru – gatunek pająka z rodziny Malkaridae i podrodziny Tingotinginae. Występuje endemicznie na Nowej Zelandii.

Tingotingo pouaru
Hormiga et Scharff, 2020
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	Araneomorphae
Rodzina	Malkaridae
Podrodzina	Tingotinginae
Rodzaj	Tingotingo
Gatunek	Tingotingo pouaru

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2020 roku przez Gustava Hormigę i Nikolaja Scharffa na łamach Invertebrate Systematics w ramach rewizji taksonomicznej nowozelandzkich Malkaridae. Wyznaczono go gatunkiem typowym rodzaju. Jako miejsce typowe wskazano Globe Hill koło Reefton. Epitet gatunkowy oznacza w języku maoryskim „wdowca” i odnosi się do nieodkrycia dotąd samicy gatunku.

Morfologia

Samce osiągają od 2,37 do 2,59 mm długości ciała. Prosoma jest ciemnobrązowa, w widoku bocznym prostokątna, pozbawiona podziału na część głowową i tułowiową. U samców ma od 1,01 do 1,16 mm długości i od 0,71 do 0,78 mm szerokości. Jamka karapaksu wykształcona jest w postaci słabej, podłużnej linii zajmującej ¼ jego długości. Wszystkie oczy oddalone są od siebie na odległości mniejsze niż ich średnice. Oczy środkowych par rozstawione są na planie czworokąta o przedniej krawędzi tak szerokiej jak tylna. Wysokość nadustka jest 2,6 raza większa od średnicy oczu pary przednio-środkowej. Szczękoczułki mają dwa zęby na krawędzi przedniej, dwa zęby na krawędzi tylnej i niewielką nabrzmiałość w części nasadowej od strony przedniej. Sternum jest tarczowate. Odnóża pierwszej pary mają uda o długości wynoszącej 0,91 długości karapaksu. Opistosoma (odwłok) ma ciemnobrązowe, silnie zesklerotyzowane skutum i ciemnobrązowe dyski ze szczecinkami.

Nogogłaszczki samca mają zaokrąglone na szczycie cymbium, cienkie, na szczycie spiczaste i pośrodkowo piłkowane paracymbium, długi i nitkowaty embolus oraz zakrywający ⅔ długości embolusa wyrostek sierpowaty konduktora.

Ekologia i występowanie

Pająk ten zasiedla lasy zdominowane przez Nothofagus truncata. Prowadzi skryty tryb życia. Bytuje w ściółce.

Gatunek ten występuje endemicznie na Wyspie Południowej Nowej Zelandii. Znany jest tylko z lokalizacji typowej w dystrykcie Buller w regionie West Coast.