Tomasz Kozłowski (dyplomata)
Tomasz Edward Kozłowski (ur. 1958) – polski urzędnik służby cywilnej, dyplomata; ambasador RP w Pakistanie (2001–2003) oraz Unii Europejskiej w Republice Korei (2011–2015) i Indiach (2015–2019).
,_Shri_Anil_Madhav_Dave,_in_New_Delhi_on_February_17,_2017.jpg) Tomasz Kozłowski i Anil Madhav Dave, 2017 | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Ambasador RP w Pakistanie | |
| Okres |
od 2001 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador UE w Republice Korei | |
| Okres |
od 2011 |
| Poprzednik |
utworzenie placówki |
| Następca | |
| Ambasador UE w Indiach | |
| Okres |
od 2015 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujStudiował na Wydziale Handlu Zagranicznego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. Jest absolwentem Wydziału Wschodu Moskiewskiego Państwowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych, gdzie uzyskał tytuł magistra stosunków międzynarodowych, specjalizując się w sprawach azjatyckich. Odbył również kilkumiesięczny kurs dyplomatyczny na Uniwersytecie Stanforda w Kalifornii[1].
W 1984 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych na stanowisku aplikanta. Przez całą karierę w MSZ zajmował się Azją Południowo-Wschodnią i Azją Południową. Pracował jako III i II sekretarz w ambasadzie RP w Dżakarcie. Kierował również placówką w Kuala Lumpur jako chargé d'affaires. Dwukrotnie był oddelegowany do pracy w misjach pokojowych i obserwacyjnych ONZ w Kambodży (1993) i Republice Południowej Afryki (1994)[1]. Od 2001 do 2003 był ambasadorem RP w Pakistanie, akredytowanym jednocześnie na Afganistan. Po powrocie z placówki został dyrektorem departamentu ds. Azji[2].
W 2004 rozpoczął pracę w strukturach unijnych, pracując m.in. w biurze Wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Javiera Solany. Od 2011 do 2015 był ambasadorem UE w Republice Korei. Od 2015 do 2019 był ambasadorem UE w Indiach, akredytowanym także w Bhutanie[2][3]. Następnie rozpoczął pracę na stanowisku kierowniczym w Sekretariacie Generalnym Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych[4].
W 2010 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w uznaniu wybitnych zasług w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej[5].
Zna języki: angielski, rosyjski i indonezyjski[1]. Jest żonaty, ma troje dzieci[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Protokół posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 141/ [online], orka.sejm.gov.pl, 13 lutego 2001 [dostęp 2019-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-08].
- ↑ a b c Bio [online], wsds.teriin.org, 2015 [dostęp 2019-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-04] (ang.).
- ↑ About the EU Delegation to India and Bhutan [online], EEAS – European External Action Service – European Commission [dostęp 2019-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-06] (ang.).
- ↑ EU WHOISWHO. Official Directory of the European Union. European External Action Service [online], op.europa.eu, 1 lipca 2020 [dostęp 2022-02-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-12] (ang.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 2010 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 19, poz. 198).