Tour de France 1996

83. Tour de France rozpoczął się 29 czerwca w ’s-Hertogenbosch w Holandii, a zakończył się 21 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 21 etapów, w tym: 13 etapów płaskich, 6 etapów górskich i 3 etapów jazdy na czas. Cała trasa liczyła 3764 km.

Tour de France 1996
1995 1997
Ilustracja
Trasa Tour de France 1996
Data

29 czerwca21 lipca 1996

Etapów

21 (22)

Dystans

3764 km

Czas zwycięzcy

95 h 57' 16"
(39,236 km/h)

Zgłoszenia

198 kolarzy

Ukończyło wyścig

129 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Dania Bjarne Riis

Drugie miejsce

Niemcy Jan Ullrich

Trzecie miejsce

Francja Richard Virenque

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Francja Richard Virenque

Punktowa

Niemcy Erik Zabel

Młodzieżowa

Niemcy Jan Ullrich

Najaktywniejszych

Francja Richard Virenque

Drużynowa

Francja Festina

Klasyfikacje edytuj

Klasyfikację generalną wygrał Duńczyk Bjarne Riis, wyprzedzając Niemca Jana Ullricha i Francuza Richarda Virenque. Virenque wygrał też klasyfikację górską, Niemiec Erik Zabel wygrał klasyfikację punktową, a Jan Ullrich był najlepszy w klasyfikacji młodzieżowej. Najaktywniejszym kolarzem został Virenque[1]. W klasyfikacji drużynowej najlepsza była francuska drużyna Festina.

Doping edytuj

Zwycięzca klasyfikacji generalnej, Bjarne Riis w 2007 roku przyznał się, że m.in. podczas Touru stosował doping. Organizatorzy i postanowili odebrać mu żółtą koszulkę, choć decyzji tej nigdy nie uznała Międzynarodowa Unia Kolarska. W 2008 roku ponownie wpisano jego nazwisko na listę zwycięzców, jednak z dopiskiem iż przyznał się do stosowania dopingu w trakcie wyścigu. Przyznał się do winy po ponad dziesięciu latach wobec czego zdecydowano, że po tak długim czasie nie można już zmienić wyniku[2]. Podobnie jest ze zwycięzcą w klasyfikacji punktowej, Erikiem Zabelem i jego zieloną koszulką.

Około 1996 roku kilku kolarzy grupy Telekom, w tym Niemcy Rolf Aldag, Udo Bölts i Christian Henn oraz Duńczyk Brian Holm przyznali się do stosowania erytropoetyny (EPO)[3]. Trzeci w klasyfikacji generalnej Virenque oraz Szwajcar Laurent Dufaux byli zamieszani w aferę związaną z drużyną Festina w 1998 roku[4].

Drużyny edytuj

W tej edycji TdF wzięły udział 22[5] drużyny:

  • Roslotto-ZG Mobili
  • TVM-Farm Frites
  • Refin-Mobilvetta
  • Lotto

Etapy edytuj

Etap Data Trasa Dystans Zwycięzca
P 29 czerwca   ’s-Hertogenbosch   ITT 9,4 km   Alex Zülle
1 30 czerwca   ’s-Hertogenbosch   209,0 km   Frédéric Moncassin
2 1 lipca   ’s-HertogenboschWasquehal   247,5 km   Mario Cipollini
3 2 lipca WasquehalNogent-sur-Oise   195,0 km   Erik Zabel
4 3 lipca SoissonsLac de Madine   232,0 km   Cyril Saugrain
5 4 lipca Lac de MadineBesançon   242,0 km   Jeroen Blijlevens
6 5 lipca Arc-et-SenansAix-les-Bains   207,0 km   Michael Boogerd
7 6 lipca ChambéryLes Arcs   200,0 km   Luc Leblanc
8 7 lipca Bourg-Saint-MauriceVal d’Isère   ITT 30,5 km   Jewgienij Bierzin
9 8 lipca Le Monêtier-les-Bains  Sestriere   46,0 km   Bjarne Riis
10 9 lipca   TurynGap   208,5 km   Erik Zabel
10 lipca Dzień przerwy
11 11 lipca GapValence   202,0 km   José Jaime González
12 12 lipca ValenceLe Puy-en-Velay   143,5 km   Pascal Richard
13 13 lipca Le Puy-en-VelaySuper Besse   177,0 km   Rolf Sørensen
14 14 lipca Besse-et-Saint-AnastaiseTulle   186,5 km   Dżamolidin Abdużaparow
15 15 lipca Brive-la-GaillardeVilleneuve-sur-Lot   179,0 km   Massimo Podenzana
16 16 lipca AgenHautacam   199,0 km   Bjarne Riis
17 17 lipca Argelès-Gazost  Pampeluna   262,0 km   Laurent Dufaux
18 18 lipca   PampelunaHendaye   154,5 km   Bart Voskamp
19 19 lipca HendayeBordeaux   226,5 km   Frédéric Moncassin
20 20 lipca BordeauxSaint-Émilion   ITT 63,5 km   Jan Ullrich
21 21 lipca PalaiseauParyż (Champs-Élysées)   147,5 km   Fabio Baldato

Liderzy klasyfikacji po etapach edytuj

Etap Zwycięzca Klasyfikacja generalna
 
Klasyfikacja górska
 
Klasyfikacja punktowa
 
Klasyfikacja młodzieżowa
 
Klasyfikacja drużynowa
 
P Alex Zülle Alex Zülle brak Alex Zülle Christophe Moreau ONCE
1 Frédéric Moncassin Ján Svorada Paolo Savoldelli
2 Mario Cipollini Danny Nelissen
3 Erik Zabel Frédéric Moncassin José Luis Rubiera Jeroen Blijlevens
4 Cyril Saugrain Stéphane Heulot Danny Nelissen Frédéric Moncassin Stéphane Heulot GAN
5 Jeroen Blijlevens
6 Michael Boogerd Léon van Bon Rabobank
7 Luc Leblanc Evgeni Berzin Richard Virenque Jan Ullrich Mapei
8 Jewgienij Bierzin Team Telekom
9 Bjarne Riis Bjarne Riis
10 Erik Zabel Erik Zabel
11 José Jaime González Mapei
12 Pascal Richard Rabobank
13 Rolf Sørensen Mapei
14 Dżamolidin Abdużaparow
15 Massimo Podenzana
16 Bjarne Riis
17 Laurent Dufaux Festina
18 Bart Voskamp
19 Frédéric Moncassin
20 Jan Ullrich
21 Fabio Baldato
Klasyfikacja końcowa Bjarne Riis Richard Virenque Erik Zabel Jan Ullrich Festina

Klasyfikacje końcowe edytuj

Klasyfikacja generalna edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.   Bjarne Riis   Telekom 95 h 57' 16"
2.   Jan Ullrich Telekom +1' 41"
3.   Richard Virenque Festina +4' 37"
4.   Laurent Dufaux Festina +5' 53"
5.   Peter Luttenberger Carrera +7' 07"
6.   Luc Leblanc Polti +10' 03"
7.   Pēteris Ugrjumovs Roslotto-ZG Mobili +10' 04"
8.   Fernando Escartín Kelme +10' 26"
9.   Abraham Olano Kelme +11' 00"
10.   Tony Rominger Kelme +11' 53"

Klasyfikacja punktowa edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Erik Zabel   Telekom 335
2.   Frédéric Moncassin GAN 284
3.   Fabio Baldato MG-Technogym 255
4.   Dżamolidin Abdużaparow Rein 204
5.   Jeroen Blijlevens TVM 158

Klasyfikacja górska edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Richard Virenque   Festina 383
2.   Bjarne Riis Telekom 274
3.   Laurent Dufaux Festina 176
4.   Laurent Brochard Festina 168
5.   Luc Leblanc Polti 158

Klasyfikacja młodzieżowa edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.   Jan Ullrich   Telekom 95 h 58' 57"
2.   Peter Luttenberger Carrera +5' 26"
3.   Manuel Fernández Mapei +24' 47"
4.   Leonardo Piepoli Rein +25' 55"
5.   Michael Boogerd Rabobank +1h 12' 04"

Klasyfikacja drużynowa edytuj

Pozycja Drużyna Czas
1.   Festina 287 h 46' 20"
2.   Telekom +15' 14"
3.   Mapei-GB +51' 36"
4.   Roslotto +1 h 22' 29"
5.   ONCE +1 h 36' 10"

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj