Wikipedia

Tour de France 2001

88. Tour de France rozpoczął się 7 lipca w Dunkierce, a zakończył się 29 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 20 etapów, w tym 12 etapów płaskich, 1 etapu pagórkowatego, 4 etapów górskich i 4 etapów jazdy na czas. Cała trasa liczyła 3455 km.

Tour de France 2001
2000 2002
Ilustracja
Trasa Tour de France 2001
Data

7 – 29 lipca 2001

Etapów

20 (21)

Dystans

3455 km

Czas zwycięzcy

86 h 17' 28"
(40,070 km/h)

Zgłoszenia

189 kolarzy

Ukończyło wyścig

144 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Stany Zjednoczone Lance Armstrong (anulowane)

Drugie miejsce

Niemcy Jan Ullrich

Trzecie miejsce

Hiszpania Joseba Beloki

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Francja Laurent Jalabert

Punktowa

Niemcy Erik Zabel

Młodzieżowa

Hiszpania Óscar Sevilla

Najaktywniejszych

Francja Laurent Jalabert

Drużynowa

Hiszpania Kelme

Strona internetowa

Klasyfikacje edytuj

Klasyfikację generalną wygrał po raz trzeci z rzędu Amerykanin Lance Armstrong, wyprzedzając Niemca Jana Ullricha i Hiszpana Josebę Belokiego. Niemiec Erik Zabel wygrał klasyfikację punktową, Francuz Laurent Jalabert wygrał klasyfikację górską, a Hiszpan Óscar Sevilla był najlepszy w klasyfikacji młodzieżowej. Zabel wygrał klasyfikację punktową szósty raz z rzędu. Najaktywniejszym kolarzem został Laurent Jalabert[1]. W klasyfikacji drużynowej najlepsza była hiszpańska drużyna Kelme.

Doping edytuj

Już podczas pierwszego etapu testu antydopingowego nie przeszedł Hiszpan Txema del Olmo. W jego krwi wykryto erytropoetynę (EPO)[2].

W 2007 roku do stosowania między innymi EPO w czasach swoich startów w ekipie ONCE (2001-2003) przyznał się Niemiec Jörg Jaksche[3]. Zwycięzca klasyfikacji punktowej, Erik Zabel, także stosował doping, do czego przyznał się w 2013 roku[4].

W 2012 roku Armstrong został dożywotnio zdyskwalifikowany za stosowanie dopingu przez Amerykańską Agencję Antydopingową. Anulowano także wszystkie jego wyniki począwszy od 1 sierpnia 1998 roku[5]. W 2013 roku Armstrong przyznał się do stosowania między innymi EPO, transfuzji krwi, testosteronu i kortyzonu[6]. Mimo to jeden z najpoważniejszych rywali Amerykanina, Jan Ullrich stwierdził, że Amerykaninowi powinno się przywrócić wszystkie wyniki, z uwagi na powszechność stosowania dopingu wśród kolarzy w tamtych czasach[7].

Drużyny edytuj

W tej edycji TdF wzięły udział 21[8] drużyny:

Etapy edytuj

Etap Data Trasa Dystans Zwycięzca
P 7 lipca Dunkierka   ITT 8,2 km   Christophe Moreau
1 8 lipca Saint-Omer– Boulogne-sur-Mer   194,5 km   Erik Zabel
2 9 lipca Calais –   Antwerpia   218,5 km   Marc Wauters
3 10 lipca   Anvers –   Seraing   198,5 km   Erik Zabel
4 11 lipca   Huy – Verdun   215,0 km   Laurent Jalabert
5 12 lipca Verdun – Bar-le-Duc   TTT 67,0 km   Crédit Agricole
6 13 lipca Commercy – Strasburg   211,5 km   Jaan Kirsipuu
7 14 lipca Strasburg – Colmar   162,5 km   Laurent Jalabert
8 15 lipca Colmar – Pontarlier   222,5 km   Erik Dekker
9 16 lipca Pontarlier – Aix-les-Bains   185,0 km   Siergiej Iwanow
10 17 lipca Aix-les-Bains – Alpe d’Huez   209,0 km   Lance Armstrong
11 18 lipca Grenoble – Chamrousse   ITT 32,0 km   Lance Armstrong
19 lipca Dzień przerwy
12 20 lipca Perpignan – Plateau de Bonascre   166,5 km   Félix Cárdenas
13 21 lipca Foix – Pla d'Adet   194,0 km   Lance Armstrong
14 22 lipca Tarbes – Luz Ardiden   144,5 km   Roberto Laiseka
23 lipca Dzień przerwy
15 24 lipca Pau – Lavaur   232,5 km   Rik Verbrugghe
16 25 lipca Castelsarrasin – Sarran   227,5 km   Jens Voigt
17 26 lipca Brive-la-Gaillarde – Montluçon   194,0 km   Serge Baguet
18 27 lipca Montluçon – Saint-Amand-Montrond   ITT 61,0 km   Lance Armstrong
19 28 lipca Orlean – Évry   149,5 km   Erik Zabel
20 29 lipca Corbeil-Essonnes – Paryż (Champs-Élysées)   160,5 km   Ján Svorada

Liderzy klasyfikacji po etapach edytuj

Etap Zwycięzca Klasyfikacja generalna
  		Klasyfikacja punktowa
  		Klasyfikacja górska
  		Klasyfikacja młodzieżowa
  		Klasyfikacja drużynowa
 
P Christophe Moreau Christophe Moreau Christophe Moreau brak Florent Brard Festina
1 Erik Zabel Erik Zabel Jacky Durand
2 Marc Wauters Marc Wauters Jaan Kirsipuu Robert Hunter Crédit Agricole
3 Erik Zabel Stuart O’Grady Erik Zabel Benoît Salmon Florent Brard
4 Laurent Jalabert Patrice Halgand
5 Crédit Agricole Jörg Jaksche
6 Jaan Kirsipuu
7 Laurent Jalabert Jens Voigt
8 Erik Dekker Stuart O’Grady Stuart O’Grady Rabobank
9 Siergiej Iwanow
10 Lance Armstrong François Simon Laurent Roux Óscar Sevilla
11 Lance Armstrong
12 Félix Cárdenas
13 Lance Armstrong Lance Armstrong Laurent Jalabert Kelme
14 Roberto Laiseka
15 Rik Verbrugghe
16 Jens Voigt
17 Serge Baguet
18 Lance Armstrong
19 Erik Zabel
20 Ján Svorada Erik Zabel
Klasyfikacja końcowa Lance Armstrong Erik Zabel Laurent Jalabert Óscar Sevilla Kelme
  • Podczas 1. etapu Christophe Moreau nosił żółtą koszulkę, a Igor González de Galdeano, drugi w klasyfikacji punktowej, zieloną.
  • Podczas 9. i 10. etapu Stuart O’Grady nosił żółtą koszulkę, a Erik Zabel drugi w klasyfikacji punktowej, zieloną.

Klasyfikacje końcowe edytuj

Klasyfikacja generalna edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.   Lance Armstrong   US Postal 92 h 33' 08"
2.   Jan Ullrich Telekom +6' 44"
3.   Joseba Beloki ONCE +9' 05"
4.   Andriej Kiwilew Cofidis +9' 53"
5.   Igor González de Galdeano ONCE +13' 28"
6.   François Simon Bonjour +17' 22"
7.   Óscar Sevilla Kelme +18' 30"
8.   Santiago Botero Kelme +20' 55"
9.   Marcos Serrano ONCE +21' 45"
10.   Michael Boogerd Rabobank +22' 38"

Klasyfikacja punktowa edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Erik Zabel   Telekom 252
2.   Stuart O’Grady Crédit Agricole 244
3.   Damien Nazon Bonjour 169
4.   Alessandro Petacchi Fassa Bortolo 148
5.   Sven Teutenberg Festina 141

Klasyfikacja górska edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Laurent Jalabert   CSC-Tiscali 258
2.   Jan Ullrich Telekom 211
3.   Laurent Roux Jean Delatour 200
4.   Lance Armstrong US Postal 195
5.   Stefano Garzelli Mapei 164

Klasyfikacja młodzieżowa edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.   Óscar Sevilla   Kelme 86 h 35' 58"
2.   Francisco Mancebo Banesto +10' 03"
3.   Jörg Jaksche ONCE +47' 32"
4.   Dienis Mieńszow Banesto +1 h 13' 20"
5.   Marco Pinotti Lampre +1 h 15' 59"

Klasyfikacja drużynowa edytuj

Pozycja Drużyna Czas
1.   Kelme 259 h 14' 44"
2.   ONCE +4' 59"
3.   Telekom +41' 06"
4.   Bonjour +41' 49"
5.   Rabobank +51' 53"

Przypisy edytuj

  1. ↑ PRIX DE LA COMBATIVITÉ: PALMARÈS DES COMBATIFS. prixantargazdelacombativite.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-10)]. (fr.).
  2. ↑ Doping bei der Tour de France 1947 - heute (niem.)
  3. ↑ Jörg Jaksche: Doping, hypocrisy and a dog called Bella (ang.)
  4. ↑ Zabel admits to doping from 1996 to 2003 (ang.)
  5. ↑ Lance Armstrong Receives Lifetime Ban And Disqualification Of Competitive Results For Doping Violations Stemming From His Involvement In The United States Postal Service Pro-Cycling Team Doping Conspiracy (ang.)
  6. ↑ Lance Armstrong comes clean (ang.)
  7. ↑ Jan Ullrich supports Lance (ang.)
  8. ↑ Les équipes du Tour de France 2001 (fr.)

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tour_de_France_2001&oldid=69292427”