Trigonocarinatus montanus
Trigonocarinatus montanus – gatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych i podrodziny Coccinellinae. Występuje na północy krainy orientalnej.
Trigonocarinatus montanus | |||
(Hoàng, 1985) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Trigonocarinatus montanus | ||
Synonimy | |||
|
Taksonomia
edytujGatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1985 roku jako Cryptogonus montanus przez Hoànga Đúc Nhuâna w książce Nasekomyje Wietnama autorstwa Lwa Miedwiediewa. Opisu dokonano na podstawie czterech okazów, w tym holotypowego samca, odłowionego w 1979 roku[1]. W 2015 roku Huo Lizhi i Ren Shunxiang na łamach „Annales Zoologici”, w publikacji współautorstwa Li Wenjinga, Chen Xiaoshenga i Wang Xingmina, dokonali redeskrypcji gatunku oraz przenieśli go nowego rodzaju Trigonocarinatus[2].
Morfologia
edytujChrząszcze o wysklepionym, okrągławym w zarysie ciele długości od 2,1 do 2,7 mm i szerokości między 1,8 a 2,1 mm, z wierzchu delikatnie punktowanym i gęsto porośniętym krótkimi, srebrzystobiałymi włoskami[2].
Głowa jest poprzeczna, ceglasto ubarwiona. Punktowanie na czole jest drobne. Warga dolna ma drobną, sercowatą, żółtą bródkę z zaokrąglonym kątem i szeroko wykrojoną krawędzią[2].
Przedplecze jest poprzeczne, o głęboko wykrojonej krawędzi przedniej, łukowatych brzegach bocznych i zaokrąglonych kątach tylnych i przednich, ubarwione czarno z parą ceglastych plam po bokach. Tarczka jest prawie trójkątna, czarno ubarwiona. Pokrywy mają bardzo słabo zaznaczone guzy barkowe i niepełne, stopniowo zwężone epipleury. Tło pokryw jest czarne; typowo występują na nim dwie pary ceglastych plam – środkowa i wierzchołkowa, jednak u niektórych osobników obecna jest tylko para wierzchołkowa, a u innych plamy zlewają się w parę podłużnych przepasek. Odległości między punktami na przedpleczu i pokrywach wynoszą 1–3 ich średnice. Spód ciała jest brązowy do czarnego. T-kształtne przedpiersie jest pośrodku rzadko punktowane, a w pozostałej części gładkie[2].
Odwłok ma krawędź wierzchołkową ostatniego, szóstego z widocznych sternitów (wentrytu) wykrojoną u samców i zaokrągloną u samic. Samiec ma genitalia z płatem środkowym (ang. penis guide) w widoku brzusznym czterokrotnie dłuższym niż szerokim, w nasadowej połowie stopniowo rozszerzającym się, a dalej stopniowo zwężonym ku spiczastemu szczytowi, w widoku bocznym zaś w nasadowej połowie niemal równoległobocznym i dalej zwężonym ku ostremu wierzchołkowi. Nieco krótsze od tegoż płata i wyraźnie dłuższe od fallobazy są paramery. Trabes jest niewiele dłuższy od tegmenu. Samo prącie jest długie, wąskie, w nasadowej połowie zakrzywione i nieco błoniaste u szczytu. Genitalia samicy mają dwukrotnie szersze niż dłuższe koksyty z gęstymi i długimi szczecinkami wierzchołkowymi oraz przeciętnie zakrzywioną spermatekę z wyraźnym ramusem w części nasadowej[2].
Rozprzestrzenienie
edytujOwad orientalny, rozsiedlony na północnym wschodzie tej krainy. W Chinach stwierdzony został z Guangdongu, Hajnanu i Kuangsi. W Wietnamie znany jest z prowincji Kon Tum w środkowej części kraju. Ponadto notowany jest z Tajwanu[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Hoàng Đúc Nhuân , K poznaniju bożych korowok (Coleoptera, Coccinellidae) Płato Tainguen Jożnogo Wietnama, [w:] Lev Nikandrovich Medvedev, Nasekomyje Wietnama, Moskwa: Hajka, 1985, s. 30–49 .
- ↑ a b c d e f Li-zhi Huo, Xiao-sheng Chen, Wen-Jing Li, Xing-min Wang, Shun-xiang Ren. A New Genus of the Tribe Aspidimerini (Coleoptera: Coccinellidae) from the Oriental Region. „Annales Zoologici”. 65 (2), s. 171–185, 2015. Museum and Institute of Zoology, Polish Academy of Sciences. DOI: 10.3161/00034541ANZ2015.65.2.005.