Wikipedia

Triple Crown of Thoroughbred Racing

Triple Crown of Thoroughbred Racing, US Triple Crown (Potrójna Korona) – cykl trzech wyścigów dla koni pełnej krwi angielskiej, odbywający się co roku w Stanach Zjednoczonych. W skład Triple Crown wchodzą gonitwy Kentucky Derby, Preakness Stakes i Belmont Stakes. By koń uzyskał tytuł trójkoronowanego, musi wygrać wszystkie trzy. Udział w tych wyścigach mogą wziąć tylko konie trzyletnie. Cykl rozpoczyna się w pierwszą sobotę maja, a kończy pięć tygodni później.

Sir Barton, pierwszy zdobywca Triple Crown, 1919 r.

Gonitwy wchodzące w skład Triple Crown

edytuj

Kentucky Derby

edytuj

Nazywane jest „Biegiem po róże” ze względu na różany wieniec, który wręcza się zwycięzcy. Wyścig odbywa się na torze Churchill Downs w Louisville w stanie Kentucky na dystansie 2 kilometrów. Po raz pierwszy odbył się w 1875 roku, a pierwszym zwycięzcą Derby był Aristides. Od 1975 roku maksymalna liczba startujących koni wynosi 20. Jest jednym z najbardziej prestiżowych wyścigów w Stanach Zjednoczonych. Obecny rekord czasowy wynosi 1:592⁄5. Został ustanowiony przez Secretariata w 1973 roku[1].

Preakness Stakes

edytuj

Odbywa się dwa tygodnie po Kentucky Derby, w trzecią sobotę maja na torze Pimlico Race Course w Baltimore, Maryland. Dystans wynosi 1,9 kilometra. Pierwsze Preakness Stakes odbyło się w 1873, a zwycięzcą został Survivor. Rekord czasowy wynosi 1:53 i został ustanowiony przez Secretariata w 1973 roku[2].

Belmont Stakes

edytuj

Najcięższa gonitwa, sprawdzian czempionów. Po raz pierwszy miała miejsce w 1867 roku, kiedy wygrała ją klacz Ruthless. Odbywa się na torze Belmont Park w Elmont, Nowy Jork, trzy tygodnie po Preakness Stakes, w pierwszą lub drugą sobotę czerwca. Dystans wynosi 2,4 kilometra. Niedoszli zdobywcy Triple Crown często przegrywają właśnie ten wyścig, głównie ze względu na długi dystans. Rekord czasowy wynosi 2:24 i został ustanowiony przez Secretariata w 1973 roku[3].

 
Justify, zdobywca Triple Crown z 2018 roku.

Zdobywcy Triple Crown[4]

edytuj
Rok Zwycięzca Trener Dżokej Właściciel
1919 Sir Barton H. Guy Bedwell Johnny Loftus J. K. L. Ross
1930 Gallant Fox Jim Fitzsimmons Earl Sande Belair Stud
1935 Omaha Jim Fitzsimmons Willie "Smokey" Saunders Belair Stud
1937 War Admiral George Conway Charles Kurtsinger Samuel D. Riddle
1941 Whirlaway Ben A. Jones Eddie Arcaro Calumet Farm
1943 Count Fleet Don Cameron Johnny Longden Fannie Hertz
1946 Assault Max Hirsch Warren Mehrtens King Ranch
1948 Citation Horace A. "Jimmy" Jones Eddie Arcaro Calumet Farm
1973 Secretariat Lucien Laurin Ron Turcotte Meadow Stable
1977 Seattle Slew William H. Turner, Jr. Jean Cruguet Mickey i Karen L. Taylor

Tayhill Stable/Jim Hill

1978 Affirmed Laz Barrera Steve Cauthen Harbor View Farm
2015 American Pharoah Bob Baffert Victor Espinoza Ahmed Zayat
2018 Justify Bob Baffert Mike Smith China Horse Club

Head of Plains Partners

Starlight Racing

WinStar Farm

Konie, które wygrały Kentucky Derby i Preakness Stakes, ale nie Belmont Stakes[5]

edytuj

Do 2018 roku 23 konie wygrały pierwsze dwa wyścigi Potrójnej Korony, ale z różnych przyczyn nie udało im się zwyciężyć w ostatniej gonitwie. Są to:

  • 1932: Burgoo King. Nie wystartował w Belmont z powodu kulawizny.
  • 1936: Bold Venture. Nie wystartował w Belmont z powodu kulawizny.
  • 1944: Pensive. Zajął drugie miejsce, pokonany przez Bounding Home.
  • 1958: Tim Tam. Dobiegł drugi, 6 długości za Cavan.
  • 1961: Carry Back. Zajął siódme miejsce, wyścig wygrał Sherluck.
  • 1964: Northern Dancer. Pokonany przez Quadrangle.
  • 1966: Kauai King. Pokonany przez Amberoid.
  • 1968: Forward Pass. Pokonany przez Stage Door Johnny.
  • 1969: Majestic Prince. Pokonany przez Arts and Letters. Przegrał prawdopodobnie z powodu zmęczenia i kulawizny.
  • 1971: Cañonero II. Ukończył bieg jako czwarty, prawdopodobnie z powodu urazu kopyta. Wyścig wygrał Pass Catcher.
  • 1979: Spectacular Bid. Dobiegł trzeci. Wyścig wygrał Coastal.
  • 1981: Pleasant Colony. Zajął trzecie miejsce.
  • 1987: Alysheba. Dobiegł czwarty.
  • 1989: Sunday Silence. Pokonał go jego największy rywal, Easy Goer.
  • 1997: Silver Charm. Pokonał go Touch Gold.
  • 1998: Real Quiet. Victory Gallop pokonał go o nos.
  • 1999: Charismatic. Dobiegł trzeci za Lemon Drop Kid i Vision and Verse. Po przebiegnięciu przez metę został wstrzymany; okazało się, że Charismatic złamał lewą przednią nogę. Konia udało się wyleczyć i przeszedł na emeryturę.
  • 2002: War Emblem. Potknął się przy starcie, niemal upadając na przednie nogi. Dobiegł jako ósmy.
  • 2003: Funny Cide. Ukończył bieg jako trzeci, wyścig wygrał Empire Maker.
  • 2004: Smarty Jones. Dobiegł drugi za Birdstone.
  • 2008: Big Brown. Został wstrzymany w trakcie wyścigu z powodu urazu kopyta. Podobny uraz innego kopyta zakończył jego karierę sportową kilka miesięcy później.
  • 2012: I'll Have Another. Dzień przed wyścigiem został wycofany z powodu urazu ścięgna.
  • 2014: California Chrome. Dobiegł czwarty. Przyczyniło się do tego zadrapanie nogi, które powstało przy starcie, gdy nadepnął na niego koń Matterhorn.

Klacze w Triple Crown

edytuj

Żadna klacz nigdy nie zdobyła amerykańskiej Potrójnej Korony, jednak niektórym udało się wygrać pojedyncze wyścigi.

  • 1867: Ruthless, Belmont Stakes[6].
  • 1903: Flocarline, Preakness Stakes[7].
  • 1905: Tanya, Belmont Stakes[6].
  • 1906: Whimsical, Preakness Stakes[7].
  • 1915: Rhine Maiden, Preakness Stakes[7].
  • 1915: Regret, Kentucky Derby[8]
  • 1924: Nellie Morse, Preakness Stakes[7].
  • 1980: Genuine Risk, Kentucky Derby[8].
  • 1988: Winning Colors, Kentucky Derby[8].
  • 2007: Rags to Riches, Belmont Stakes[6].
  • 2009: Rachel Alexandra, Preakness Stakes[7][9].
  • 2020: Swiss Skydiver, Preakness Stakes[10]

Klacze posiadają własny odpowiednik Triple Crown – Triple Tiarę. Od 2010 roku w jej skład wchodzą Acorn Stakes, Coaching Club American Oaks i Alabama Stakes.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Secretariat wins Kentucky Derby, 1973 [online], Kentucky Photo Archive, 19 września 2017 [dostęp 2019-01-10] (ang.).
  2. ↑ Joe Drape, Secretariat Awarded Preakness Record, 39 Years Later, „The New York Times”, 19 czerwca 2012, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-01-10] (ang.).
  3. ↑ Watch Secretariat win the 1973 Triple Crown in 3 record-setting races [online], AL.com [dostęp 2019-01-10] (ang.).
  4. ↑ Get to Know All 13 U.S. Triple Crown Winners [online], www.americasbestracing.net [dostęp 2019-01-10] (ang.).
  5. ↑ 2018 at 05:30 AM, Belmont Stakes 2018: The Triple Crown near-misses [online], AL.com [dostęp 2019-01-10] (ang.).
  6. ↑ a b c Fillies in the Belmont Stakes [online], www.horse-races.net [dostęp 2019-01-10].
  7. ↑ a b c d e Fillies in the Preakness Stakes [online], www.horse-races.net [dostęp 2019-01-10].
  8. ↑ a b c Lucas Aulbach, How many fillies have won the Kentucky Derby? [online], The Courier-Journal [dostęp 2019-01-10] (ang.).
  9. ↑ Chris Cook, Rachel Alexandra takes historic victory in Preakness Stakes, „The Guardian”, 17 maja 2009, ISSN 0261-3077 [dostęp 2019-01-10] (ang.).
  10. ↑ Fillies in the Preakness Stakes [online], www.horse-races.net [dostęp 2022-12-11].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Triple_Crown_of_Thoroughbred_Racing&oldid=69005877”