Uładzimir Biadula

radziecki i białoruski kołchoźnik i polityk

Uładzimir Lawoncjewicz Biadula (biał. Уладзімір Лявонцьевіч Бядуля[a], ros. Владимир Леонтьевич Бедуля, Władimir Leontjewicz Biedula; ur. 24 maja 1927 w Podomszy w gminie Dmitrowicze) – radziecki i białoruski kołchoźnik i polityk, dwukrotny deputowany do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR, deputowany ludowy ZSRR, w latach 1997–2000 członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji; dwukrotny Bohater Pracy Socjalistycznej.

Uładzimir Biadula
Уладзімір Бядуля
Pełne imię i nazwisko

Uładzimir Lawoncjewicz Biadula

Data i miejsce urodzenia

24 maja 1927
Podomsza, gmina Dmitrowicze

Data śmierci

29 lipca 2017

Członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 13 stycznia 1997
do 19 grudnia 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR VI i XI kadencji
Okres

od 1967
do 1971

Okres

od 1985
do 1990

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Białorusi

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Ojczyzny III stopnia (Białoruś) Order Franciszka Skaryny (Białoruś) Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów Order „Znak Honoru”

Życiorys edytuj

Urodził się 24 maja 1927 roku we wsi Podomsza, w gminie Dmitrowicze powiatu brzeskiego województwa poleskiego II Rzeczypospolitej (obecnie rejon kamieniecki obwodu brzeskiego Białorusi). W latach 1945–1951 służył w Armii Radzieckiej[b]. Ukończył dwuletnie studia na Wydziale Ekonomicznym przy Białoruskim Instytucie Mechanizacji Gospodarstwa Wiejskiego. W latach 1951–1955 pracował w organach Komsomołu w Brześciu, był II sekretarzem Brzeskiego Komitetu Miejskiego Leninowskiego Komunistycznego Związku Młodzieży Białorusi. Później był wiceprzewodniczącym kołchozu im. Mołotowa w rejonie kamienieckim. Od 1956 roku pełnił funkcję przewodniczącego kołchozu „Sowietskaja Biełorussija” (pol. Sowiecka Białoruś) w tym samym rejonie. Od 1995 roku był członkiem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. W latach 1990–1991 był członkiem Komitetu Centralnego (KC) Komunistycznej Partii Białorusi. Po rozwiązaniu partii i uzyskaniu niepodległości przez Białoruś został w 1992 roku członkiem KC Partii Komunistów Białoruskiej[1].

Dwukrotnie był deputowanym do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR: w latach 1967–1971 (VI kadencji) i 1985–1990 (XI kadencji). W latach 1989–1991 był deputowanym ludowym ZSRR[1]. Od 13 stycznia 1997 do 19 grudnia 2000 roku[2] był członkiem Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Polityki Regionalnej[1].

Odznaczenia i nagrody edytuj

Uwagi edytuj

  1. Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Уладзімер Лявонцьевіч Бядуля (czyt. Uładzimier Lawoncjewicz Biadula).
  2. Do lutego 1946 roku Armia Radziecka nosiła nazwę Armii Czerwonej.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.