USS Katahdin (1893)

USS Katahdinamerykański okręt klasy taranowiec, charakteryzujący się niekonwencjonalną konstrukcją.

USS Katahdin
Ilustracja
USS „Katahdin"
Historia
Stocznia

Bath Iron Works

Wodowanie

4 lutego 1893

 US Navy
Wejście do służby

20 lutego 1896

Wycofanie ze służby

9 lipca 1909

Los okrętu

zatopiony jako okręt-cel

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

2155 ton

Długość

76 metrów (250 stóp 9 cali)

Szerokość

13,2 metra (43 stopy 5 cali)

Zanurzenie

4,6 metra (15 stóp 1 cal)

Prędkość

16 węzłów

Uzbrojenie
4 działa 57 mm (6 funtowe), taran
Załoga

97 oficerów i marynarzy

Został zwodowany 4 lutego 1893 w stoczni Bath Iron Works w Bath, w stanie Maine. Matką chrzestną okrętu była córka asystenta sekretarza ds. marynarki, panna Una Soley. Przyjęty na stan marynarki decyzją Komisji Morskiej w Nowym Jorku 20 lutego 1896. Pierwszym dowódcą został komandor porucznik Richard Leary.

Ten eksperymentalny taranowiec obrony portu stanowił nowość w budownictwie okrętowym. Kadłub okrętu wystawał niewiele ponad powierzchnię wody. W czasie rejsu fale obmywały pokład. Niektóre cechy kształtu kadłuba zostały potem wykorzystane w konstrukcji kadłubów pierwszych okrętów podwodnych.

Służba edytuj

  • 4 marca 1897 zmienił port macierzysty z Nowego Jorku na Norfolk.
  • 17 kwietnia 1897 został przesunięty do rezerwy decyzją Komisji Morskiej w Filadelfii.
  • 18 marca 1898 został powtórnie przyjęty do czynnej służby. Wiązało się to z przygotowaniami marynarki do wojny z Hiszpanią. Został przydzielony do eskadry północnoatlantyckiej, w składzie której chronił amerykańskie wybrzeże na odcinku od Nowej Anglii do Norfolk. Po amerykańskich zwycięstwie pod Santiago de Cuba znikło zagrożenie dla amerykańskiego wybrzeża i okręt został ponownie przeniesiony do rezerwy w dniu 18 października 1898.
  • 9 lipca 1909 został ostatecznie skreślony z listy okrętów Marynarki Stanów Zjednoczonych i przeznaczony na okręt cel pod nazwą „Ballistic Experimental Target A”. Zatopiony ogniem artylerii okrętowej w sierpniu tego samego roku u ujścia rzeki Rappahannock w stanie Wirginia.

Był to drugi okręt we flocie amerykańskiej noszący nazwę USS „Katahdin”.