Ucho Olki
Ucho Olki – jaskinia w pokładach gipsu na terenie Niecki Nidziańskiej. Wejście do niej znajduje się w Dolinie Skorocickiej (Niecka Solecka), na północny wschód od Skorocic, w pobliżu Jaskini w Skorocicach u Ujścia Doliny i Jaskini Skorocickiej, na wysokości 205 m n.p.m.[1] Długość jaskini wynosi 79 metrów, głębokość 7,2 metra, a jej deniwelacja 8,8 metrów[2].
Plan jaskini | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
79 m |
Głębokość |
7,2 m |
Deniwelacja |
8,8 m |
Wysokość otworów |
205 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
5 m |
Ekspozycja otworów |
ku S |
Data odkrycia |
znana od dawna |
Ochrona i dostępność |
niedostępna turystycznie |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) N-2.38 |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
![]() |
Jaskinia znajduje się na terenie rezerwatu przyrody „Skorocice” i jest nieudostępniona turystycznie.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b1/JKRUK_20070607_SKOROCICE_KRAS%27REZERWAT4.jpg/220px-JKRUK_20070607_SKOROCICE_KRAS%27REZERWAT4.jpg)
Opis jaskini
edytujZa dużym otworem wejściowym jaskini znajduje się wnęka, w której zaczynają się dwie 2,5-metrowe studzienki. Dochodzą one do obszernej, szczelinowej salki z pochylonym dnem. Odchodzą z niej trzy ciągi:
Przyroda
edytujW jaskini brak jest nacieków. Występują w niej stałe jeziorka. Ściany są wilgotne, nie ma na nich roślinności. Jaskinie zamieszkują lisy[2].
Historia odkryć
edytujJaskinia była znana od dawna. Pierwszy jej opis i plan sporządzili J. Gubała i A. Kasza w 1999 roku[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Jerzy Głazek, Jan Urban, Jacek Gubała, Andrzej Kasza - Dolina Skorocicka - dolina krasowa i największy zespół jaskiń w gipsach Niecki Nidziańskiej, 36. Sympozjum Speleologiczne, Pińczów, 2002
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-12-20] (pol.).