Uchyłki przełyku – uwypuklenia ściany przełyku poza jego światło.

Uchyłki przełyku
diverticula oesophagi

Epidemiologia

edytuj

Częstość występowania: 2/100000/rok.
Uchyłek Zenkera wykrywany jest najczęściej u osób po 70. roku życia.

Etiopatogeneza

edytuj

Uchyłki powstają w górnej, środkowej lub dolnej części przełyku samoistnie lub w wyniku pociągania z zewnątrz (np. przez blizny pozapalne).

  1. Uchyłek Zenkera (gardłowo-przełykowy; szyjny) - 70% uchyłków - patrz odpowiedni artykuł.
  2. Uchyłki rozwidlenia (uchyłki nadoskrzelowe) - 20% uchyłków - uchyłki prawdziwe, lokujące się na wysokości rozwidlenia tchawicy. Mogą powstawać na skutek równoległych skurczów mięśni okrężnych przełyku powodujących znaczny wzrost ciśnienia śródprzełykowego i w efekcie tego wypchnięcie błony śluzowej przez warstwę mięśniową.
  3. Uchyłki nadprzeponowe - 10% uchyłków. Są to uchyłki rzekome związane z zaburzeniami motoryki takimi jak: rozlany skurcz przełyku, achalazja.

Objawy

edytuj

Objawy powodują tylko duże uchyłki. Mogą to być:

  • dysfagia
  • uczucie bulgotania podczas połykania
  • cofanie się pokarmu
  • nieprzyjemny zapach z ust
  • odruchowy kaszel - możliwość aspiracji treści pokarmowej do tchawicy

Powikłania

edytuj

Rozpoznanie

edytuj

Rozpoznanie stawia się na podstawie badania rtg przełyku po podaniu kontrastu (należy używać rozpuszczalnych w wodzie środków cieniujących).
Badanie endoskopowe wymaga szczególnej ostrożności ze względu na możliwość przebicia przełyku po omyłkowym wprowadzeniu aparatu do uchyłka - możliwość rozwoju zapalenia śródpiersia.

Leczenie

edytuj

Najczęściej uchyłki przełyku nie wymagają leczenia. Do operacji kwalifikują się duże uchyłki dające objawy.

  • Uchyłek Zenkera - patrz odpowiedni artykuł.
  • Uchyłki rozwidlenia tchawicy - najczęściej nie wymagają leczenia.
  • Uchyłki nadprzeponowe - resekcja.

Klasyfikacja ICD10

edytuj
kod ICD10 nazwa choroby
ICD-10: K22.5 Uchyłek przełyku nabyty
ICD-10: Q39.6 Uchyłek przełyku wrodzony

Bibliografia

edytuj

Zobacz też

edytuj