Ulica Boleść w Warszawie
Ulica Boleść – jedna z ulic warszawskiego Nowego Miasta biegnąca od ul. Wybrzeże Gdańskie do zbiegu ul. Mostowej i ul. Bugaj.
| Nowe Miasto | |||||||||||||||||||
 Ulica Boleść przy ulicy Bugaj, po lewej Brama Mostowa | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Długość |
170 m[1] | ||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||
 52°15′08,0″N 21°00′46,0″E/52,252222 21,012778
| |||||||||||||||||||
Historia edytuj
Ulica występuje już w średniowieczu jako przedłużenie ul. Mostowej do Wisły, wraz z którą stanowiła dojazd do ukończonego w 1573 roku mostu Zygmunta Augusta. W roku 1582 przy ulicy wzniesiono Bramę Mostową, w późniejszym okresie mieszczącej prochownię oraz więzienie.
Po zmianie przeznaczenia i rozbudowie budynku na więzienie (Dom Kary i Poprawy) w 1770 ulicy nadano nazwę Poprawna[2]. Nazwa nie przyjęła się wśród mieszkańców, którzy nazywali ją Boleść lub Bolesną, gdyż tą ulicą rodziny odprowadzały aresztantów do więzienia[2].
Pozostałą zabudowę ulicy stanowiły wówczas drewniane spichlerze; dopiero w roku 1780 pojawiły się przy Boleść pierwsze murowane kamienice. Około roku 1910 w związku z rozbudową produkującej ekstrakty garbarskie fabryki „Quebracho” mieszczącej się przy ul. Rybaki, fabryczne zabudowania otrzymały dodatkową numerację przyporządkowaną ul. Boleść – numer 2/4.
Wszystkie zabudowania przy ulicy spłonęły w 1944, wypalony zespół Bramy Mostowej i więzienia został odbudowany po wojnie, zaś zabudowania fabryki „Quebracho” wyburzono w latach 60.
Układ urbanistyczny ulicy wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków i rejestru zabytków[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Mapa Warszawy [online], mapa.um.warszawa.pl [dostęp 2020-11-29].
- ↑ a b Olgierd Puciata, Hanna Szwankowska, Edward Szwankowski, Stanisław Żaryn (red.): Szkice staromiejskie. Warszawa: Wydawnictwo Sztuka, 1955, s. 82.
- ↑ BIP Warszawa - oficjalny portal stolicy Polski [online], bip.warszawa.pl [dostęp 2023-07-04] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, tom 1. [[[Towarzystwo Opieki nad Zabytkami]], 1995, s. 195. ISBN 83-902793-5-5.
- Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski: Historia Warszawy XVI-XX wieku: zabytki mówią. Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12708-2.
- Praca Zbiorowa: Katalog Zabytków Sztuki tom XI część 2: Nowe Miasto. Instytut Sztuki PAN, 2001, s. 78. ISBN 83-85938-44-3.