Ulica Bronowicka w Krakowie

ulica w Krakowie

Ulica Bronowicka – ulica w Krakowie, w dzielnicy VI Bronowice.

ulica Bronowicka
Bronowice
Ilustracja
Widok odcinka między skrzyżowaniami z ulicami Piastowską i Rydla na północny zachód
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Długość

1276 m

Przebieg
światła ul. Armii Krajowej, ul. Balicka
ul. Stańczyka
ul. Wesele, ul. B. Czepca
ul. Wjazdowa
ul. S. Przybyszewskiego
ul. Górna
ul. H. Rodakowskiego
ul. Krakusów
światła ul. L. Rydla
ul. A. Staszczyka
światła ul. Piastowska, ul. Podchorążych, ul. B. Głowackiego
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Bronowicka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Bronowicka”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Bronowicka”
Ziemia50°04′42,4″N 19°53′57,0″E/50,078451 19,899169

Łączy ulice Armii Krajowej i Balicką z ulicami Piastowską, Podchorążych i Bartosza Głowackiego.

W latach 40. XX wieku na fragmencie ulicy wybudowano torowisko tramwajowe do pętli znajdującej się przy skrzyżowaniu z ulicą Lucjana Rydla. W 1975 roku na całej długości ulicy wybudowano torowisko tramwajowe, zwieńczone pętlą, znajdującą się przy ulicy Balickiej.

Historia[1]

edytuj
  • około 1920 – powstanie polnej drogi łączącej Łobzów z Balicami.
  • około 1930 – nadanie nazwy ul. Bronowicka.
  • około 1980 – budowa węzła na ul. Armii Krajowej, skrócenie ul. Bronowickiej o ok. 100 m.

Ważne budynki i elementy infrastruktury

edytuj
  • pętla tramwajowa Bronowice
  • poczta
  • dawny budynek szkoły miejskiej na rogu skrzyżowania z ul. Głowackiego według projektu Jana Zawiejskiego, wybudowany w latach 1913–1915

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Adam Śmiałek – Stare mapy Krakowa i okolic. ckmedia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-28)].

Bibliografia

edytuj