Ulica Kurzy Targ we Wrocławiu
Kurzy Targ – krótka (ok. 75 metrów) uliczka łącząca wrocławski Rynek z ul. Szewską. Jej początek znajduje się pośrodku wschodniej pierzei Rynku; stanowi najkrótszą drogę do katedry św. Marii Magdaleny.
| |||||||||||||||||||
Stare Miasto | |||||||||||||||||||
Południowa strona ulicy Kurzy Targ | |||||||||||||||||||
Państwo | ![]() | ||||||||||||||||||
Miejscowość | Wrocław | ||||||||||||||||||
Długość | 75 m | ||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
![]() |
Utworzona wraz z XIII-wieczną lokacją miasta, służyła pierwotnie handlowi ulicznemu: sprzedaży mięsa drobiowego i dziczyzny, mleka, warzyw i owoców. Nosiła wówczas nazwę „Ptasi Targ”, ale późniejsze zapisy (z 1403, 1552 1564) wzmiankują już „Kurzy Targ”. W XV wieku znajdowała się tu buda handlarza garnków, funkcjonowali tu wytwórcy chodaków i pantofli, mieszkali (w r. 1403) m.in.: aptekarz (jego „Apteka pod Podwójnym Złotym Orłem” znajdowała się w kamienicy przy Kurzym Targu nr 4[1]), krawiec, szklarz, złotnik. W 1512 mieszkający przy Kurzym Targu kupiec Franciszek Kloss, handlujący z Gdańskiem, Poznaniem, Wilnem i Warszawą otrzymał od Zygmunta Starego, króla polskiego, przywilej na przywóz i handel w Rzeczypospolitej książkami.
Do końca XVIII wieku używana była nazwa „Kurzy Targ” (niem. Hünermarkt), później ustępując podobnie brzmiącej po niemiecku nazwie „Tylny Targ” (Hintermarkt)
Pierzeję południową tej ulicy wyburzono na początku XX wieku w związku z budową Domu Handlowego Braci Barasch. W pierzei północnej zachowały się do dziś kamienice średniowieczne, w tym Dom Śląskiego Aptekarza, w którym w listopadzie 2011 otwarto Muzeum Farmacji.
Spis treści
BibliografiaEdytuj
- Encyklopedia Wrocławia, 2000, ISBN 83-7023-749-5, str. 440 (Kurzy Targ), str. 34 (Apteka pod Podwójnym Złotym Orłem)
- Zygmunt Antkowiak, „Ulice i place Wrocławia”, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1970, str. 129-130
- Odkrywamy Wrocław: Kurzy Targ i najstarsza apteka
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ W Encyklopedii Wrocławia w wydaniu z 2000 r. najprawdopodobniej omyłkowo napisano na str. 440, że aptekarz, prawdopodobny właściciel Apteki pod Dwoma Złotymi Orłami, mieszkał przy Kurzym Targu nr 5, natomiast na str. 34, że mieściła się ona wraz z jego mieszkaniem przy Kurzym Targu nr 4. Sama apteka założona została w II połowie XIII wieku i była być może najstarszą apteką w Polsce. W przeszłości nazywana była różnie, m.in. „Apteką Targu Wiankowego”; po jej upaństwowieniu w 1951 została przeniesiona pod adres Rynek 42/43, w północno-wschodniej pierzei Rynku, gdzie funkcjonuje do dziś