Viridiana
Viridiana – hiszpańsko-meksykański film z 1961 roku w reżyserii Luisa Buñuela. Wraz z francuskim filmem Tak długa nieobecność Henriego Colpiego nagrodzony Złotą Palmą na 14. MFF w Cannes. Obraz był zakazany w Hiszpanii z przyczyn polityczno-obyczajowych, potępił go również Watykan.[1]
| ||
| ||
| Data premiery | 17 maja 1961 | |
| Kraj produkcji |  Hiszpania Meksyk
| |
| Język | hiszpański | |
| Czas trwania | 90 min | |
| Reżyseria | Luis Buñuel | |
| Scenariusz | Julio Alejandro Luis Buñuel | |
| Główne role | Silvia Pinal Francisco Rabal Fernando Rey Margarita Lozano | |
| Muzyka | Ludwig van Beethoven | |
| Zdjęcia | José F. Aguayo | |
| Scenografia | Francisco Canet | |
| Montaż | Pedro del Rey | |
| Produkcja | Gustavo Alatriste | |
| Dystrybucja | Films Sans Frontières | |
| Nagrody | ||
| 1961: Złota Palma na 14. MFF w Cannes | ||
Spis treści
ObsadaEdytuj
- Silvia Pinal – Viridiana
- Francisco Rabal – Jorge
- Fernando Rey – Don Jaime
- Margarita Lozano – Ramona
- Victoria Zinny – Lucia
- José Calvo – Beggar
- Teresa Rabal – Rita
- José Manuel Martín – żebrak
- Luis Heredia
- Lola Gaos
- María Isbert
Opis fabułyEdytuj
Film opowiada historię nowicjuszki Viridiany, która przed wstąpieniem do zakonu wyjeżdża do domu swojego wuja. Tam uporać musi się z jego zalotami. Po niedoszłym gwałcie uznaje się za nieczystą, a przez to niezasługującą na życie w zakonie. W zamian postanawia poświęcić swoje życie pomagając ubogim. Zbiera okolicznych żebraków i zatrudnia ich przy zbiorach, a przy okazji naucza ich prawd wiary. Gdy właściciele posiadłości, w tym Viridiana wyjeżdżają, żebracy urządzają sobie ucztę. W pewnym momencie udają scenę z "Ostatniej Wieczerzy" Leonarda da Vinci. Gdy Viridiana wraca, wychodzi na jaw mroczna strona jej podopiecznych. Wyratowana z opresji musi zrewidować swój obraz świata.