Voughtamerykańska wytwórnia lotnicza powstała w 1917 roku pod nazwą Lewis & Vought Corporation, przemianowana na Chance Vought w 1920 roku, następnie działająca pod różnymi wariacjami nazwy Vought, w składzie różnych koncernów.

W czasie II wojny światowej sprawdziły się bojowo dwie maszyny tej firmy: F4U Corsair i OS2U Kingfisher.

Historia edytuj

W 1917 roku Chance M. Vought i Birdseye Lewis założyli wytwórnię Lewis and Vought Corporation, po odejściu Lewisa przekształconą w 1922 w Chance Vought Corporation. Początkowo siedziiba mieściła się w Astorii (części Queens w Nowym Jorku), od 1919 w Long Island City.

W 1928 r. przedsiębiorstwo zostało kupione i weszło w skład United Aircraft and Transport Corporation (od 1934: United Aircraft Corp.), jako osobny oddział. W 1930 r. zmarł założyciel firmy Chance M. Vought. Siedziba została następnie przeniesiona do East Hartford w stanie Connecticut. W 1939 r. oddział Vought został przeniesiony do Stratford w stanie Connecticut i połączony z firmą Sikorsky, tworząc Vought-Sikorsky Aircraft. W 1942 r. Vought został ponownie wyłączony jako osobny oddział United Aircraft. Na przełomie 1948 i 1949 roku siedziba została przeniesiona do Dallas w Teksasie, do nowoczesnych zakładów wybudowanych przez rząd podczas wojny na potrzeby firmy North American Aviation[1].

W 1954 r. zakłady uniezależniły się od United Aircraft, przyjmując nazwę Chance Vought Aircraft Inc. W 1962 zostały jednak zakupione przez Jamesa Linga, stając się częścią jego koncernu Ling-Temco-Vought (LTV).

W 1976 r. koncern LTV Aerospace został przemianowany na Vought Corporation. W 1992 r. został on zakupiony przez Northrop, a w 2000 r. odkupiony przez Carlyle Group, które utworzyło firmę Vought Aircraft Industries, Inc., działającą do chwili obecnej.

Przypisy edytuj

  1. Leszek A. Wieliczko. Pierwsze odrzutowe myśliwce US Navy. Część 3. Vought F6U Pirate. „Technika Wojskowa Historia”. Nr specjalny 1(13)/2014, s. 58, 2014. Magnum X.