Władimir Goworow

Władimir Goworow
Владимир Леонидович Говоров
	generał armii
Data i miejsce urodzenia	18 października 1924 ; Odessa
Data i miejsce śmierci	13 sierpnia 2006 ; Moskwa
	Przebieg służby
Lata służby	1942–1992
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Armia Radziecka
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia
	; ;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Władimir Leonidowicz Goworow (ros. Владимир Леонидович Говоров, ur. 18 października 1924 w Odessie, zm. 13 sierpnia 2006 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał armii (1977), Bohater Związku Radzieckiego (1984).

Życiorys

Syn wybitnego dowódcy Leonida Goworowa (pochowanego w kolumbarium na Placu Czerwonym). Uczestnik II wojny światowej.

Od 1942 żołnierz Armii Czerwonej, 1943 ukończył kurs w szkole artylerii w Riazaniu, od października 1943 brał udział w walkach wojny z Niemcami, na Froncie Leningradzkim był dowódcą plutonu i dowódcą baterii artyleryjskiej.

W 1946 skończył wyższą szkołę artylerii. Od 1946 członek WKP(b), w 1949 ukończył studia w Akademii Wojskowej im. Frunzego, a w 1963 Wojskową Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR.

Od 1953 dowódca pułku zmechanizowanego 11 Armii Nadbałtyckiego Okręgu Wojskowego, od września 1955 szef sztabu dywizji zmechanizowanej, od września 1958 dowódca dywizji w Grupie Wojsk Radzieckich w Niemczech, od września 1963 szef sztabu 2 Armii Pancernej, od 1967 dowódca tej armii. Od maja 1969 I zastępca dowódcy Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech, od czerwca 1971 do lipca 1972 dowódca Bałtyckiego Okręgu Wojskowego, w latach 1972–1980 dowódca Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, w latach 1980–1984 głównodowodzący wojskami Dalekiego Wschodu, pomiędzy 1984 a 1991 wiceminister obrony ZSRR, w latach 1984–1986 główny inspektor Ministerstwa Obrony ZSRR, w latach 1986–1991 szef Obrony Cywilnej ZSRR. W latach 1976–1981 zastępca członka, a 1981–1990 członek KC KPZR.

Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 8, 9, 10 i 11 kadencji.

Pochowany na moskiewskim Cmentarzu Nowodziewiczym^[1].

Odznaczenia

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (17 października 1984)
Order Lenina (dwukrotnie - 1980 i 1984)
Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie - 1967 i 1972)
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (1985)
Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (dwukrotnie w 1944)
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy (1999)
Order Honoru (2004)
Order Przyjaźni (1995)
Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” II klasy (1983)
Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (1975)

Oraz medale ZSRR i wiele odznaczeń zagranicznych.

Linki zewnętrzne

http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=1077 (ros.)

Przypisy

↑ Dwamał: Говоров Владимир Леонидович (1924-2006). [w:] Новодевичье кладбище. Виртуальный некрополь. Могилы знаменитостей. [on-line]. 26 października 2009. [dostęp 2015-12-11]. (ros.).

[NK-1] Dwamał: Говоров Владимир Леонидович (1924-2006). [w:] Новодевичье кладбище. Виртуальный некрополь. Могилы знаменитостей. [on-line]. 26 października 2009. [dostęp 2015-12-11]. (ros.).

[1]