Władysław Mazurkiewicz (dyplomata)
Władysław Mazurkiewicz (ur. 31 stycznia 1887 w Warszawie, zm. w styczniu 1963 w Montevideo) – polski prawnik i dyplomata II Rzeczypospolitej, długoletni (1922–1936) przedstawiciel dyplomatyczny RP w Argentynie.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
31 stycznia 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
styczeń 1963 |
| Chargé d’affaires RP w Argentynie[1] | |
| Okres |
od 1 kwietnia 1922 |
| Poprzednik |
funkcja utworzona |
| Następca |
podniesienie rangi przedstawicielstwa |
| Poseł RP w Argentynie[2] | |
| Okres |
od 28 maja 1925 |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Jana (1853–1922) i Michaliny z Piotrowskich (ur. 1864)[3]. Miał brata Stefana, który był matematykiem, przedstawicielem warszawskiej szkoły matematycznej oraz siostrę (ur. 1894)[3]. W szkole średniej, podczas rewolucji 1905 roku brał udział w strajku szkolnym. Studiował następnie prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Moskiewskim. W latach 1910–1913 pracował w sądownictwie.
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, był jego aktywnym działaczem. W 1917 rozpoczął pracę w Tymczasowej Radzie Stanu, 23 stycznia 1918 został naczelnikiem Wydziału Ogólnopolitycznego i Opieki Konsularnej Departamentu Stanu przy Radzie Regencyjnej.
Do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej przyjęty 17 listopada 1918. Był kolejno kierownikiem Wydziału Administracyjnego, Wydziału Prezydialno-Personalnego i naczelnikiem Wydziału Personalnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
25 lutego 1921 skierowany do poselstwa RP w Brazylii (Rio de Janeiro) jako radca legacyjny. Po utworzeniu poselstwa w Argentynie od 1 kwietnia 1922 kierował placówką jako chargé d’affaires RP, z akredytacją również na Chile, Paragwaj i Urugwaj. 28 maja 1925 uzyskał nominację na posła RP w Argentynie, z akredytacją na Chile, Paragwaj i Urugwaj (poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny III klasy). Od 5 maja 1935 jego akredytację rozszerzono na Ekwador, od 3 września 1935 również na Boliwię. Misję pełnił do 30 czerwca 1936. Po odwołaniu pozostał zagranicą, gdzie też zmarł.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)[4][5]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[6]
- Wielki Oficer Orderu Zasługi (1932, Chile)[5][7]
- Komandor Orderu Zasługi (Chile)[5]
Prace
edytuj- Zasady indemnizacji strat wojennych w ich rozwoju historycznym, Wydział Rejestracji Strat Wojennych przy Radzie Głównej Opiekuńczej, Warszawa 1917.
Przypisy
edytuj- ↑ Z akredytacją na Chile, Paragwaj i Urugwaj
- ↑ Z akredytacją na Chile, Paragwaj i Urugwaj, Ekwador (od 5 V 1935) i Boliwię (od 3 IX 1935)
- ↑ a b Władysław Mazurkiewicz [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2022-06-12].
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 630 „za zasługi na polu organizacyjnem w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i dyplomatycznem”.
- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 474.
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1936. Warszawa: Koło Rodziny Urzędniczej przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych, 1936, s. 181. [dostęp 2022-06-11].
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 19, s. 263, 1932.
Bibliografia, literatura
edytuj- Mazurkiewicz Władysław [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (red. naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, s. 104.
- Jerzy Mazurek: Kraj a emigracja: ruch ludowy wobec wychodźstwa chłopskiego do krajów Ameryki Łacińskiej (do 1939 roku), Biblioteka Iberyjska, 2006, ISBN 83-60093-20-2, 9788360093207.