Władysław Niewiarowski (powstaniec)
Władysław Niewiarowski hr. Ligęza (ur. 1845 w Olszynach; zm. 11 sierpnia 1912 w Krakowie) – powstaniec 1863 r, rotmistrz dragonów, prezes Towarzystwa Opieki nad Weteranami 1831 r.
Życiorys edytuj
Syn Józefa i Pauliny z Chłudów. W 1863 roku jako 18 letni uczeń gimnazjum w Nowym Sączu wziął udział w powstaniu styczniowym. Po jego upadku wcielony jako szeregowiec do armii austriackiej. Dzięki staraniom rodziny ukończył szkołę kadetów i służył w 9 i 11 pułku dragonów. Jako rotmistrz przeniesiony w stan spoczynku. Założył w Krakowie Agencję Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń. Prezes Przytuliska weteranów z 1863 roku[1]; szczególnie troszczył się o jego utrzymanie[2].
Należał do Towarzystwa Strzeleckiego; w 1898 roku został królem kurkowym[3].
Miał dwie córki Marię Grabowską i Jadwigę Jaworską[4].
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Z Krakowa. Prezesem przytuliska., Kurier Lwowski 1903, nr 299, s. 5.
- ↑ Kronika. Przytulisko upada, Nowa Reforma 1903, nr 246, s. 2.
- ↑ Król kurkowy w Krakowie, Kurier Lwowski 22 VI 1898, nr 178, s. 3.
- ↑ Nekrologia. Władysław Niewiarowski, Czas 14 VIII 1912, nr 369, s. 3.
- ↑ Nekrolog, Czas 13 VIII 1912, nr 366, s. 1.