Włośniak srebrzystoosłonowy
Włośniak srebrzystoosłonowy Mallocybe leucoblema (Kühner) Matheny & Esteve-Rav. – gatunek grzybów należący do rodziny strzępiakowatych (Inocybaceae)[1].
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
włośniak srebrzystoosłonowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Mallocybe leucoblema (Kühner) Matheny & Esteve-Rav. Mycologia: 10.1080/00275514.2019.1668906, 25 (2019) | |
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mallocybe, Inocybaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1956 r. Robert Kühner nadając mu nazwę Inocybe leucoblema. W 2019 r. P.D. Matheny i F. Esteve-Rav. przenieśli go do rodzaju Mallocybe[1].
Nazwę polską zarekomendowała Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów w 2021 r.[2]
Morfologia
edytujKapelusz początkowo wypukły, potem prawie płaski, brązowy, pokryty białymi, srebrzystymi włókienkami zasnówki. Blaszki grube, brązowe, bardzo wąsko przyrośnięte. Trzon o wymiarach 2,2–6 cm × 7–10 mm, nierówny, brudnożółtawy, jedwabisty lub piaskowy, biały lub białawy. Miąższ prawie bez zapachu. Zarodniki 9–11,5 × 5–5,7 µm[3].
Występowanie i siedlisko
edytujZnane jest występowanie włośniaka srebrzystoosłonowego w wielu krajach Europy, w niektórych miejscach w Azji i na nielicznych stanowiskach w Ameryce Północnej[4]. W Polsce jego stanowiska podano w Kampinoskim Parku Narodowym w 2015 roku[2]. Bardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów[5].
Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje w lasach świerkowych[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-06-06].
- ↑ a b Inocybe leucoblema [online], Mycobank [dostęp 2021-07-19].
- ↑ a b Inocybe leucoblema [online] [dostęp 2022-06-06].
- ↑ Mapa występowania na świecie Inocybe leucoblema [online], gbif.org [dostęp 2022-06-06].
- ↑ Aktualne stanowiska włośniaka srebrzystoosłonowego w Polsce [online] [dostęp 2022-06-06].