Włodzimierz Krakus

Włodzimierz Krakus (ur. 29 czerwca 1950 w Gdańsku) – polski basista, wokalista, kompozytor, aranżer, producent muzyczny, realizator dźwięku, menedżer[1].

Włodzimierz Krakus
Pseudonim

Lola

Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1950
Gdańsk

Instrumenty

gitara basowa, skrzypce, flet prosty, instrumenty klawiszowe, perkusja

Gatunki

rock, blues-rock, funky, jazz, pop

Zawód

muzyk, producent muzyczny, realizator dźwięku, menedżer

Aktywność

od lat 60.

Instrument
gitara basowa
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

Urodził się w Gdańsku, gdzie jego ojciec pełnił służbę jako wojskowy w Marynarce Wojennej[1]. W związku z jego przeniesieniem do pracy w Śląskim Okręgu Wojskowym, zaledwie 4-letni Włodzimierz przeniósł się wraz z rodzicami do Wrocławia z którym związał się na stałe[1]. Absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej I st. w klasie skrzypiec[1]. W tym okresie grywał na perkusji w lokalnych grupach bigbitowych[1]. Począwszy od końca lat 60.[1] przewinął się przez czołowe wrocławskie zespoły rockowe, takie jak: HEY, Pakt, Nurt, Romuald & Roman, a także Kabaret „Pod Jaworami”[1]. Ponadto był członkiem, współzałożycielem, założycielem i liderem zespołów: Hokus, polsko-NRD-owskich grup Romana Runowicza Katja, Roman & Co. i Roman Inc., Dyliżans Generała, Kameleon, Transport Band, Wrocław Band, Grupa Market, OZZY, Pazur, Blue Expierience, Lucky Lol, Sekret z którego później wyłonił się Joint Venture, zespół, który w latach 90. stał się synonimem solowych dokonań basisty. Ponadto muzyk brał udział w projekcie Blues – Rock Guitar Workshop. Pracował również jako realizator dźwięku w Polskim Radio Wrocław[1]. Jest kompozytorem, bądź współkompozytorem m.in. takich utworów jak: Pół godziny z tobą (muz. W. Krakus, sł. A. Kuryło – voc. W. Krakus) i Zębate koła czasu (muz. W. Krakus, sł. L. Kot) z rep. Paktu; Ta nasza miłość to jakby nic (muz. W. Krakus, sł. Z. Laskowik) z rep. Beaty Andrzejewskiej i Kameleona[2][3]; Obłęd (muz. W. Krakus, sł. R. Skalski) z rep. Transport Bandu; Obcy raj, obce niebo (muz. W. Krakus, sł. M. Wojtaszewska – b. voc. W. Krakus), List do Luizy (muz. W. Krakus, sł. B. Olewicz), Oliviera (muz. R. Frey, W. Krakus, sł. B. Olewicz) z rep. grupy OZZY[4]. W swojej długoletniej, bogatej karierze zetknął się z wieloma muzykami i artystami. Współpracował, bądź współpracuje nadal m.in. z Lesławem Kotem, Jackiem Krzaklewskim, Aleksandrem Mrożkiem, Romanem Wojciechowskim, Jerzym Kaczmarkiem, Stanisławem Kasprzykiem, Janem Borysewiczem, Romualdem Freyem, Ireneuszem Nowackim, Jackiem Ratajczykiem, Elżbietą Jodłowską, Beatą Andrzejewską, Danutą Morel[5], Ewą Bem, Andrzejem Zauchą, Kabaretem Elita, Leszkiem Cichońskim, Markiem Popowem, Andrzejem Ryszką, Tadeuszem Nalepą, Jerzym Piotrowskim, Wojciechem Karolakiem, Januszem Konefałem, Zbigniewem Czwojdą, Małgorzatą Samobrską, Mieczysławem Jureckim, Steve’em Morse’em[1], Carlosem Johnsonem, Pistol Petem, Kennym Carrem, Stanem Skibbym, a także z zespołem Dżem i okazjonalnie z punkową grupą Prawda. Na przestrzeni lat występował na festiwalach: Jazz nad Odrą, Jazz Jamboree, Międzynarodowa Wiosna Estradowa, Muzyczny Camping w Lubaniu, Rockowisko[6], Rawa Blues, Blues nad Bobrem, Blues Brothers Day czy własny Wrocław Blues Festival[7]. W latach 90. przez kilka lat mieszkał w Stanach Zjednoczonych i grał w tamtejszych klubach z Urszulą i Stanisławem Zybowskim, a także organizował trasy koncertowe SBB i Tercetu Egzotycznego[1]. Ponadto koncertował w krajach Europy, Kanadzie i ZSRR. Od 2008 roku jest właścicielem istniejącego od 1996 klubu muzycznego „Liverpool” we Wrocławiu[8]. W latach 2001–2016 był członkiem Tercetu Egzotycznego[9]. W 2010 roku otrzymał Nagrodę Muzyczną „Fryderyk” w kategorii Najlepsza bluesowa płyta roku za wydawnictwo (CD+DVHD) pt. Live in Poland, sygnowane nazwą Carlos Johnson & Joint Venture with special guest Wojciech Karolak i Srebrny Krzyż Zasługi przyznany mu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej[1].

Dyskografia edytuj

Albumy solowe edytuj

  • 1993: Joint Venture – Blues Rock! (MC, MAKSEL.SC – MPC.Q8)[10]
  • 1996: Joint Venture – Kto to wie? (CD, KK Music – KKCD 001)

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k WsisWywiady: Włodek Lola Krakus – wywiad. youtube.com, 2012-06-29. [dostęp 2023-01-21]. (pol.).
  2. Zaiks: Ta nasza miłość to jakby nic. online.zaiks.org.pl. [dostęp 2023-08-23]. (pol.).
  3. Artykuł prasowy o Beacie Andrzejewskiej z 1979 roku. 2010-09-04. [dostęp 2023-08-22]. (pol.).
  4. Jacek Żyliński: Włodzimierz Krakus. kppg.waw.pl. [dostęp 2023-01-21]. (pol.).
  5. Zdzisław Bykowski: Muzyczny Camping w Lubaniu cz. I. lubanski.eu, 2012. [dostęp 2023-01-22]. (pol.).
  6. Roman „Pazur” Wojciechowski: Pazur Band (Rockowisko w Łodzi, 1986). youtube.com, 2022-07-07. [dostęp 2023-01-25]. (pol.).
  7. Kinga Mierzwiak: Wrocław Blues Festival 2016. To już dziesiąta edycja tej imprezy. gazetawroclawska.pl, 2016-10-16. [dostęp 2023-01-21]. (pol.).
  8. Liverpool: O klubie. liverpool.wroclaw.pl. [dostęp 2023-01-21]. (pol.).
  9. Gaja Tyralska: Pamelo, żegnaj!. archiwum.wroclife.pl, 2019-06-22. [dostęp 2023-01-21]. (pol.).
  10. Joint Venture – Blues Rock!. discogs.com. [dostęp 2023-08-30]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Bogusław Klimsa: Rock we Wrocławiu 1959-2000. Wrocław: Wydawnictwo c2, 2016, s. 94, 99, 105, 109, 116, 124, 170, 242-243. ISBN 978-83-63037-19-2.

Linki zewnętrzne edytuj