Włodzimierz Songin

polski profesor nauk rolniczych w zakresie agronomii

Włodzimierz Songin (ur. 12 listopada 1925 w Bielskie[1], zm. 24 grudnia 2004 w Szczecinie[2]) – polski profesor nauk rolniczych w zakresie szczegółowej uprawy roślin[1], nauczyciel akademicki

Włodzimierz Songin
Ilustracja
prof. zw. dr hab. Włodzimierz Songin

(1925 - 2004)

Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1925
Bielskie (obecnie Białoruś)

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 2004
Szczecin

Miejsce spoczynku

cmentarz Centralny w Szczecinie, kwatera 4E/3/13

Zawód, zajęcie

mgr inż. rolnictwa, nauczyciel akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk rolniczych

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka Honorowa Gryfa Zachodniopomorskiego

Życiorys edytuj

Podczas II wojny światowej walczył o niepodległość Polski – w 1944 był żołnierzem Armii Krajowej, a w kolejnych dwóch latach – w 17 Dywizji Piechoty Ludowym Wojsku Polskim[3]. Za udział w walkach z Niemcami otrzymał Odznakę Grunwaldzką oraz Medal Zwycięstwa i Wolności 1945. Po zakończeniu wojny studiował rolnictwo na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie w 1951 uzyskał dyplom magistra inżyniera. W latach 1951–1956 pracował na stanowiskach agronoma i starszego asystenta w Stacjach Selekcji Roślin PGR Ciekocino i Uszyce. W 1956 rozpoczął pracę w Wyższej Szkole Rolniczej w Szczecinie (od 1972 Akademia Rolnicza w Szczecinie) na stanowisku starszego asystenta w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Ostoi[4]. W kolejnych latach pracował w Katedrze Szczegółowej Uprawy Roślin jako starszy asystent (1957-1958), adiunkt (1958-1968), docent (1968-1976), profesor (1976-1996). W 1961 uzyskał stopień naukowy doktora nauk rolniczych, w 1968 – stopień doktora habilitowanego, w 1976 – tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, w 1986 – tytuł profesora zwyczajnego. Kierował Katedrą Szczegółowej Uprawy Roślin (1969-1996)[5], był zastępcą dyrektora Instytutu Roli i Roślin (1971-1980)[6]. Przez kilka kadencji był członkiem Senatu Uczelni oraz brał udział w pracach różnych komisji senackich, rektorskich i wydziałowych. Uczestniczył w pracach centralnych i regionalnych rad naukowo-technicznych, m.in. był członkiem Komitetu Uprawy Roślin Polskiej Akademii Nauk[7]. W latach 1961–1989 należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego.

Przeszedł na emeryturę w roku 1996, nie przerywając pracy naukowej i popularyzatorskiej. Żona Halina Songin także jest profesorem nauk rolniczych, a córka Ewa – lekarzem[3].

Działalność naukowo-dydaktyczna edytuj

Badania naukowe profesora Włodzimierza Songina dotyczyły doskonalenia agrotechniki prawie wszystkich gatunków roślin, w szczególności ziemniaka i roślin pastewnych[8]. W latach 1957–1968 uczestniczył w doświadczeniach zmierzających do ustalenia zasad produkcji pasz objętościowych w ramach tzw. zielonej taśmy. Zostały one wyróżnione w 1963 nagrodą zespołową Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W latach 1975–1985 był koordynatorem wszystkich badań Wydziału Rolniczego AR w Szczecinie prowadzonych w ramach problemu resortowego „Intensyfikacja produkcji paszowej w regionie nadmorskim” (13 zadań badawczych). Badania nad ziemniakiem miały na celu dotyczyły zwiększenia plonu, poprawienia zdrowotności oraz współczynnika rozmnażania. Problem nasilenia rizoktoniozy ziemniaka pod wpływem wybranych czynników agrotechnicznych był przedmiotem rozprawy doktorskiej Profesora (promotorem był prof. dr Z. Mackiewicz). Praca habilitacyjna była poświęcona wykazaniu zależności pomiędzy nawożeniem i degeneracją roślin ziemniaka. Kompleksowe badania nad nowymi odmianami ziemniaka wraz z opracowaniem nowoczesnych metod ich agrotechniki oraz przechowywania były prowadzone pod kierunkiem Włodzimierza Songina w latach 1971–1985 w ramach problemów rządowych, węzłowych i resortowych. Za cykl prac badawczych i wdrożeniowych z tego zakresu zespół pod kierownictwem profesora Włodzimierza Songina uzyskał zespołową nagrodę Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1979). Opublikował jako autor lub współautor 12 monografii naukowych, 320 artykułów, 180 doniesień i komunikatów naukowych, pięć rozdziałów w podręcznikach akademickich, dwa skrypty, 23 instrukcje wdrożeniowe oraz około 400 artykułów popularnonaukowych.

Większość badań profesora Włodzimierza Songina nawiązywała do zagadnień mających istotne znaczenie dla praktyki rolniczej, a zdobytą wiedzę przekazywał bezpośrednio rolnikom i służbie rolnej podczas kursów, szkoleń, pokazów i konferencji naukowo-technicznych. Był często proszony o konsultacje i ekspertyzy przy rozwiązywaniu problemów związanych z działalnością przedsiębiorstw i instytucji rolniczych, m.in. Przedsiębiorstwa Hodowli Roślin i Nasiennictwa, Stacji Kwarantanny i Ochrony Roślin, Wydziałów Rolnictwa Urzędów Wojewódzkich, Ośrodków Doradztwa Rolniczego, Kółek Rolniczych i in.[2]. Brał też aktywny udział w pracach centralnych i regionalnych rad naukowo-technicznych, takich jak: Rada Naukowo-Techniczna ds. Ziemniaka przy Ministrze Rolnictwa (1974-1976), Rada Naukowo-Ekonomiczna przy Urzędzie Wojewódzkim w Szczecinie (1971-1988), Rada Naukowo-Techniczna Zjednoczenia Przedsiębiorstw Państwowych Gospodarstw Rolnych w Szczecinie (1978-1988).

Brał aktywny udział w pracach szeregu rad i towarzystw naukowych, takich jak Komitet Uprawy Roślin Polskiej Akademii Nauk, Rada Naukowa Instytutu Ziemniaka, Szczecińskie Towarzystwo Naukowe (był wiceprzewodniczącym Wydziału Nauk Przyrodniczych i Rolniczych), Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne i Polskie Towarzystwo Nauk Agrotechnicznych, Oddział w Szczecinie (jako zastępca przewodniczących), Rada Naukowa Centrum Ekologiczno-Rekolekcyjnego w Wisełce, Klub Ekologiczny w Szczecinie.

Profesor Włodzimierz Songin wypromował 11 doktorów, a w kierowanej przez Profesora Katedrze trzech pracowników uzyskało stopień naukowy doktora habilitowanego. Pod Jego kierunkiem swoje prace dyplomowe wykonało około 400 absolwentów[9].

Wybrane publikacje naukowe edytuj

  • Wpływ warunków uprawy na plon sadzeniaków ziemniaka i ich wartość reprodukcyjną. Zesz. Nauk. WSR. Szczec. 2, 63-89, 1959
  • Zielona taśma w polu uprawowym w warunkach Pomorza Zachodniego. Szczec. Tow. Nauk. Wydz. Nauk. Przyr-Rol. 23 (1), 1964 (wsp. Z. Mackiewicz, M. Pawlus)
  • Wpływ niektórych zabiegów agrotechnicznych na plon ziemniaka i występowanie przetrwalników grzyba Rhizoctonia solanina bulwach. Szczec. Tow. Nauk. Wydz. Nauk. Przyr.-Rol. 27 (1), 1966
  • Wpływ nawożenia mineralnego na produkcję sadzeniaków ziemniaka w oparciu o wyniki doświadczeń przeprowadzonych w RZD Lipki. Rozpr. AR Szczec. 11, 1968
  • Poplony ścierniskowe jako zielony nawóz przy uprawie ziemniaków. Szczec. Tow. Nauk. Wydz. Nauk. Przyr.-Rol. 30 (2), 1970 (wsp. Z. Mackiewicz)
  • Efekty ekonomiczne stosowania herbicydów w ziemniakach. Pestycydy 3, 123-137, 1971
  • Wpływ poziomu nawożenia mineralnego i terminów zbioru na plon buraka cukrowego w warunkach Pomorza Szczecińskiego. Biul. IHAR 3-4, 57-62, 1973 (wsp. J. Kopczyński)
  • Efektywność trzech sposobów niszczenia naci w końcowej fazie wegetacji ziemniaka w zastosowaniu do plantacji nasiennej. Rocz. Nauk. Rol. Ser. A 101 (3), 143-154, 1976
  • Zachwaszczenie, plon i skrobiowość ziemniaków traktowanych. 2.4-D, MCPA i linuronem. Rocz. Nauk. Rol. Ser. A 102 (3), 43-56, 1977
  • Efektywność nawożenia azotem rzepaku ozimego i żyta, uprawianych na paszę w poplonie ozimym. Zesz. Probl. Post. Nauk. Rol. 219, 25-30, 1979
  • Wielkość i zmienność plonów rzepaku w województwie szczecińskim. Zesz. Probl. Post. Nauk. Rol. 229, 15-22, 1979
  • Efektywność herbicydów Afalonu i Gramonalu przy uprawie ziemniaków wczesnych. Rocz. Nauk. Rol. Ser. A 104 (3), 113-124, 1980 (wsp. W. Piramowicz)
  • Wpływ niektórych czynników przyrodniczych i agrotechnicznych na zróżnicowanie zawartości N, P, K. Ca, Mg, Zn i Cu w ziemniakach, burakach i kukurydzy. Zesz. Nauk. AR Szczec. 92 (27), 171-202, 1982 (wsp. M. Zwierzykowski)
  • Plonowanie gatunków zbóż w warunkach doświadczalnych i produkcyjnych. Zesz. Probl. Post. Nauk. Rol. (305), 135-140, 1984 (wsp. H. Songin)
  • Wpływ herbicydu Pielisam na zachwaszczenie i plon jedenastu odmian ziemniaka. Szczec. Rocz. Nauk., 3 (2), 128-140, 1988 (wsp. W. Piramowicz)
  • Intensywne rolnictwo a ochrona środowiska. Zesz. Probl. Post. Nauk. Rol. (380), 121-132, 1989
  • Efektywność niektórych retardantów przy kształtowaniu cech morfologicznych i plonu rzepaku ozimego. Rośliny Oleiste, cz. II. Zesz. Probl. IHAR, 87-91, 1991 (wsp. M. Bury)
  • Wpływ niektórych czynników na wymarzanie bulw w glebie i występowanie samosiewów ziemniaka. Fragm. Agron. 2/38, 52-68, 1994 (wsp. W. Piramowicz)
  • Occurrence of some diseases and Giobodera rostochiensis (Wolt.) depending on the proportion of potato in crop rotation. Phytopatologia Pol. 7 (19), 21-27, 1994 (wsp. W. Piramowicz, H. Szysz, H. Wronkowska)
  • Produkcja kompostu koprolitowego w ogrodzie przydomowym i działkowym. Post. Nauk. Rol. 1/94, 145-152, 1994
  • Międzyplony jako źródło pasz. Post. Nauk. Rol. 6/94. 69-78. 1994.
  • Niektóre problemy proekologicznej gospodarki rolnej na Pomorzu Zachodnim. Zesz. Nauk. AR Szczec. 173, Rolnictwo 63, 225-233, 1996

Podręczniki i skrypty akademickie edytuj

  • Materiały do ćwiczeń ze szczegółowej uprawy roślin (redaktor i współautor). AR Szczecin 1969.
  • Szczegółowa uprawa roślin. Red. J. Herse (współautor). PWN Warszawa 1976.
  • Szczegółowa uprawa roślin. Wybór zadań na ćwiczenia. Red. Włodzimierz Songin. Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Szczecinie. Szczecin 1989.
  • Uprawa roślin rolniczych. Red. Z. Hryncewicz (współautor). PWRiL Warszawa 1992.
  • Słownik Agrobiotechnologiczny, polski, angielski, czeski, francuski, niemiecki. Red. W. Niewiadomski, t. I-III (red. działu szczegółowa uprawa roślin i autor ok. 300 haseł). PTNA Lublin 1992
  • Szczegółowa uprawa roślin. Skrypt do ćwiczeń. Wyd. 2. Red. W. Songin. Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Szczecinie, Szczecin 1993
  • Podstawy produkcji roślinnej. Red. S. Karczmarczyk (współautor). AR Szczecin 1995

Instrukcje i opracowania dla praktyki rolniczej edytuj

  • Wykorzystanie okopowych jako paszy. Biblioteka Wiedzy Rolniczej RSW Prasa, Warszawa 1960
  • Zabiegi ograniczające występowanie przetrwalników rizoktonii na sadzeniakach ziemniaka. Instrukcja 28, Centralna Biblioteka Rolnicza, Warszawa 1964.
  • Jednoroczne mieszanki pastewne w warunkach województwa szczecińskiego (współautorzy: Z. Mackiewicz, M. Pawlus, J. Kopczyński). Wyd. Wydz. Rol. KW PZPR Szczecin 1968
  • Agrotechnika wysokich plonów ziemniaka na glebach lekkich. Instrukcja 3/76. AR Szczecin 1976
  • Perspektywy rozwoju produkcji ziemniaka w województwie słupskim z uwzględnieniem odmian. Konf. nauk.-techn. / przewod. ds. nauk. W. Songin. Słupsk, Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Rolnictwa. 116 Poz. 1350-1362 Oddział Wojewódzki 1979
  • Uprawa ziemniaka przemysłowego w warunkach Pomorza Zachodniego. PWRiL Oddz. W Poznaniu 1980
  • Agrotechnika ziemniaka na glebach typowo ziemniaczanych. Instrukcja upowszechnieniowa nr 3. Instytut Ziemniaka Bonin 1981 (wsp. A. Mogielnicki)
  • Dżdżownica w rolnictwie proekologicznym. Oprac. Tematyczne 69. AR Szczecin 1993 (wsp. W. Sadowski).

Nagrody edytuj

  • Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1963, 1970, 1979, 1986)[7]
  • Nagroda Wojewody Szczecińskiego – dwukrotnie
  • Nagroda Rektora Akademii Rolniczej w Szczecinie – wielokrotnie

Medale i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Encyklopedia Szczecina. T.II. (P-Ż) Red. T. Białecki. Uniwersytet Szczeciński Szczecin 2000, s. 350. ISBN 83-7241-089-5
  2. a b Lucyna Śnieg, Marek Bury, Grzegorz Hury. Wspomnienie o Profesorze dr hab. Włodzimierzu Songinie (1925-2004). Biuletyn AR w Szczecinie 2005, 1-2 (131-132), s. 30–31
  3. a b Włodzimierz Songin – Encyklopedia Pomorza Zachodniego – pomeranica.pl [online], pomeranica.pl [dostęp 2023-07-29].
  4. 60 lat Wydziału Kształtowania Środowiska i Rolnictwa Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie 1954–2014. Red. Ryszard Malinowski. Wyd. ZUT w Szczecinie, Szczecin 2014, s. 257. ISBN 978-83-7663-180-6.
  5. Czterdziestolecie Akademii Rolniczej w Szczecinie 1954-1994. Red. J. Jasnowska. Wyd. Akademii Rolniczej w Szczecinie, Szczecin 1994, s. 50. ISBN 83-86521-00-7.
  6. 50 lat Wydziału Kształtowania Środowiska i Rolnictwa Akademii Rolniczej w Szczecinie. Red. S. Dzienia. Wyd. I. Szczecin 2004, s. 136–137. ISBN 83-7317-065-0.
  7. a b Włodzimierz Songin. Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, s. 670. Edycja 3. Wydawnictwo Interpress Warszawa 1993. ISBN 83-223-2644-0
  8. Lucyna Śnieg, Marek Bury, Grzegorz Hury. Profesor doktor habilitowany Włodzimierz Songin. Fragm. Agron. 2004, 4(84), s. 6–9
  9. Lucyna Śnieg. Prof. dr hab. Włodzimierz Songin – 45 lat pracy naukowej, dydaktyczno-wychowawczej i organizacyjnej. Biogram. Zesz. Nauk. AR Szczec. 1996, 173, Rolnictwo 63, s. 219–224

Bibliografia edytuj

  • Czterdziestolecie Akademii Rolniczej w Szczecinie 1954-1994. Red. J. Jasnowska. Wyd. Akademii Rolniczej w Szczecinie, Szczecin 1994, s. 50, 192. ISBN 83-86521-00-7
  • L. Śnieg. Prof. dr hab. Włodzimierz Songin – 45 lat pracy naukowej, dydaktyczno-wychowawczej i organizacyjnej. Biogram. Zesz. Nauk. AR Szczec. 173, Rolnictwo 63, s. 219–224, 1996
  • Encyklopedia Szczecina. T.II. (P-Ż) Red. T. Białecki. Uniw. Szczec. Szczecin 2000, s. 350. ISBN 83-7241-089-5
  • 50 lat Wydziału Kształtowania Środowiska i Rolnictwa Akademii Rolniczej w Szczecinie. Red. Stanisław Dzienia. Wyd. I. Szczecin 2004, s. 136–137. ISBN 83-7317-065-0
  • L. Śnieg, M. Bury, G. Hury. Profesor doktor habilitowany Włodzimierz Songin. Fragm. Agron. 4(84), s. 6–9, 2004
  • 60 lat Wydziału Kształtowania Środowiska i Rolnictwa Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie 1954–2014. Red. Ryszard Malinowski. Wyd. Zachodniopom. Uniw. Technol. w Szczecinie, Szczecin 2014, s. 257. ISBN 978-83-7663-180-6
  • L. Śnieg, M. Bury, G. Hury. Wspomnienie o Profesorze dr hab. Włodzimierzu Songinie (1925-2004). Biuletyn AR w Szczecinie, 2005, 1-2 (131-132), s. 30–31

Linki zewnętrzne edytuj